Κι ενώ σήμερα η Ορθοδοξία αναμένει με κομμένη την ανάσα την απόφαση της Ρωσικής Εκκλησίας για την Πανορθόδοξη το Νο2 του Πατριαρχείου Μόσχας, Μητροπολίτης Βολοκολάσμκ Ιλαρίων έδωσε…στίγμα με όσα είπε στο χθεσινό κήρυγμά του μετά την Θεία Λειτουργία στην Εκκλησία της Μόσχας της Μητέρας του Θεού “Χαρά Πάντων των Θλιβομένων” … Ενδιαφέρον έχιε πως μιλάει για τρεις και όχι τέσσερις που έχουν πει ΟΧΙ στην Πανορθόδοξη μη συμπεριλαμβάνοντας σε αυτές τη Σερβία.
“Σήμερα βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την προοπτική σύγκλησης της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Γύρω της υπάρχουν πολλές διαφωνίες, παρεξηγήσεις. Και αύριο η συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου γίνεται για να αποφασίσει αν η εκκλησία μας θα συμμετάσχει σε αυτή τη Σύνοδο ή όχι” ανέφερε και συνέχισε λέγοντας:
“Η προετοιμασία της Πανορθοδόξου Συνόδου διεξήχθη για 55 χρόνια. Αλλά δεν ήταν μια συνεχής διαδικασία για περισσότερο από μισό αιώνα: η Σύνοδος άρχισε να προετοιμάζεται, και στη συνέχεια υπήρξαν πολλά χρόνια στασιμότητας, κατόπιν άρχισε και πάλι να προετοιμάζεται. Και όσο πιο κοντά φτάνουμε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο τόσο περισσότερο βλέπουμε ότι σε μερικά θέματα δεν υπάρχει ομοφωνία και συναίνεση μεταξύ των Εκκλησιών. Δόξα τω Θεώ, δεν είναι θεολογικά ζητήματα, δεν υπάρχει τώρα μια αίρεση, για την οποία θα πρέπει να πραγματοποιηθεί Οικουμενική Σύνοδος. Όλες οι αιρέσεις με τη βοήθεια του Θεού έχουν απορριφθεί από τους πατέρες και νικήθηκαν από τις επτά Οικουμενικές Συνόδους. Αλλά υπάρχουν διάφορα άλλα ζητήματα που καλείται να απαντήσει η Εκκλησία. Και βλέπουμε ότι η έλλειψη ομοφωνίας έχει ήδη οδηγήσει στο γεγονός ότι τρεις από τις δεκατέσσερεις παγκοσμίως αναγνωρισμένες τοπικές Εκκλησίες αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο Συμβούλιο: της Αντιόχειας, της Βουλγαρίας και, πιο πρόσφατα της Γεωργίας. Έτσι τώρα πρέπει να αποφασίσουμε αν θα συμμετάσχουμε ή όχι. Αυτή είναι μια πολύ σημαντική απόφαση, από την οποία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η τύχη της Ορθόδοξης Εκκλησίας: το αν θα ζούμε με ειρήνη και ομόνοια με τις άλλες Τοπικές Εκκλησίες ή θα ζήσουμε με συγκρούσεις, διαφωνίες και καβγάδες.
Γνωρίζουμε ότι στην ιστορία της Εκκλησίας ανέκαθεν ενεργούσε και θα ενεργεί το Άγιο Πνεύμα. Και πιστεύουμε ότι το Άγιο Πνεύμα θα μας πει τη σωστή απόφαση. Γνωρίζουμε ότι αν η Σύνοδος συγκαλείται προκειμένου να εγκρίνει ομόφωνα και παμψηφεί την Ορθόδοξη πίστη, τότε, φυσικά, σε αυτή τη Σύνοδο θα συγκεντρωθούν όλες οι Εκκλησίες, και κανείς δεν θα αρνηθεί. Αν συμβεί μία Εκκλησία να απορρίπτει κάτι, αυτό σημαίνει ότι κάτι έχει συμβεί κατά την προετοιμασία της Συνόδου, η οποία καθίσταται όλο και πιο προσεκτική, για να σκεφτούμε αν μπορούμε τώρα, σε αυτό το στάδιο της ζωής της εκκλησίας, να επιτύχουμε μία συμφωνία για την επίλυση των ζητημάτων που έχουμε στην ημερήσια διάταξη.
Κατά τη διάρκεια των 55 χρόνων της προετοιμασίας της Πανορθόδοξης μιλήσαμε για το γεγονός ότι αυτή πρέπει να είναι ένας παράγοντας ενότητας της Εκκλησίας, και σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να προκαλέσει διαίρεση. Αν θεωρούμε ότι η προτοιμασία δεν έχει τελειώσει και ότι ορισμένα θέματα δεν έχουν ακόμη διευκρινιστεί, είναι καλύτερα να αναβληθεί αυτή η Σύνοδος από το να περάσουν γρήγορα, και ιδίως – χωρίς τη συμμετοχή πολλών τοπικών εκκλησιών. Η Σύνοδος δεν μπορεί να είναι Πανορθόδοξη, αν δεν συμμετέχει μια τοπική εκκλησία, και ακόμη περισσότερο, τρεις τοπικές εκκλησίες.”
-120x86.jpg)
