Αγρυπνία τελέστηκε το βράδυ της 6ης Ιανουαρίου για την εορτή των Χριστουγέννων στη Μόσχα, καθώς σήμερα εορτάζεται η Γέννηση του Θεανθρώπου σύμφωνα με το παλαιό ημερολόγιο.
Στη Λειτουργία που τελέστηκε στον Καθερικό Ναό της Μόσχας προεξήρχε ο Πατριάρχης Κύριλλος, ενώ την παρακολούθησε ο πρωθυπουργός Ντιμίτρι Μεντβέντεφ με τη σύζυγό του και χιλιάδες κόσμου.
Ακολουθεί το μήνυμα Χριστουγέννων του Πατριάρχη Μόσχας:
Πεφιλημένοι εν Κυρίω Σεβασμιώτατοι Άγιοι Αρχιερείς,
Σεβαστοί Πρεσβύτεροι και Διάκονοι,
Θεοφιλέστατοι Μοναχοί και Μοναχαί,
Αδελφοί αγαπητοί,
Επί τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων: τη κατά σάρκα εκ του Πνεύματος Αγίου και της Αειπαρθένου Μαρίας Γεννήσει του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, από καρδίας συγχαίρω πάντας υμάς. Νυν καλούμεν πάντας τους ανθρώπους, ίνα μετά της Εκκλησίας συνδοξάσουν τον Πλάστην και τον Δημιουργόν διά των: «Άσατε τω Κυρίω πάσα η γη» (Ωδή α’, Ήχος α’. Ο Ειρμός του Κανόνος των Χριστουγέννων).
Ο Πανάγαθος Θεός, Όστις αγαπά την δημιουργίαν Αυτού, καταπέμπει τον Μονογενή Υιόν – τον πολυαναμενόμενον Μεσσίαν – ίνα επιτελέση το έργον της ημετέρας σωτηρίας. Ο ων εις τον κόλπον του πατρός (Ιω. 1.18) Υιός του Θεού Υιός του Ανθρώπου γίνεται και έρχεται εις τον κόσμον, προκειμένου ίνα, διά του Ιδίου Αίματος, μας απαλλάξη της αμαρτίας, ούτως ώστε μη φοβερίζη πλέον τον άνθρωπον το κέντρον του θανάτου.
Γνωρίζομεν ότι οι προσκυνήσαντες τω Χριστώ μάγοι δώρα προσήνεγκαν Αυτώ. Ποίον γαρ δώρον ημείς προσφέρομεν τω Θείω Διδασκάλω; Εκείνο, το οποίον ο Αυτός μας ζητεί: «Δος μοι, υιέ, σην καρδίαν, οι δε σοι οφθαλμοί εμάς οδούς τηρείτωσαν» (Παροιμ. Σολ. 23.26). Και τι σημαίνει ίνα δώσωμεν καρδίαν; Η καρδία είναι το σύμβολον της ζωής. Αποθνήσκει ο άνθρωπος εάν παύει ίνα πάλλη. Η προσφορά της καρδίας εις τον Θεόν σημαίνει αφιέρωσιν της ιδίας ημών ζωής εις Αυτόν. Η αφιέρωσις αύτη δεν απαιτεί ίνα απαρνηθώμεν το παν, ο κατέχομεν. Καλούμεθα μόνον ίνα διώξωμεν από την καρδίαν ο, τι μας εμποδίζει την παρουσίαν του Θεού εντός αυτής. Εις την περίπτωσιν καθ’ην η εκάστη σκέψις ασχολείται με το «εγώ» και ουκ εστί τω πλησίον τόπος εν τη καρδία, τότε ουδέ τω Κυρίω εστί τόπος εκεί. Η δε παρουσία του πλησίον εν τη καρδία εξαρτάται κυρίως εκ της ικανότητος ημών ίνα συμπάσχωμεν εις τον πόνον των συνανθρώπων ημών και ανταποκριθώμεν εις τούτον με έργα ελεημοσύνης.
Ο Κύριος ζητεί ίνα οδούς Αυτού τηρήσωμεν. Το δε οδούς του Θεού τηρείν, σημαίνει ίνα διαβλέπωμεν την θείαν παρουσίαν εν τη ατομική ζωή και εν τη ιστορία της ανθρωπότητος: ίνα διακρίνωμεν τόσον τας εκδηλώσεις της θείας αγάπης, όσον και της δικαίας Αυτού οργής.
[irp posts=”394247″ name=”Ευχές για το νέο έτος και για καλύτερο μέλλον από τον Μόσχας Κύριλλος (ΦΩΤΟ)”]
Το παριππεύσαν έτος εις την ζωήν του λαού ημών ήτο πλήρες αναμνήσεων των τραγικών γεγονότων του Κ’ αιώνος και της ενάρξεως των διωγμών κατά της πίστεως. Ανεμιμνήσκομεν του αγώνος των Νεομαρτύρων και Ομολογητών, των μετά καρτερικότητος αποδειξάντων την αφοσίωσιν αυτών εις τον Χριστόν. Όμως, ακόμη και κατά ταύτην την τρομερήν διά την χώραν εποχήν εθαυμάστωσεν ο Κύριος το έλεος Αυτού προς ημάς: μετά από αναγκαστικήν διακοπήν διακοσίων ετών ανεσυστάθη το εν τη Ρωσσική γη Πατριαρχείον, ενώ η Εκκλησία, κατά τον χαλεπόν τούτον καιρόν, εν τω προσώπω του εις Πατριάρχην εκλεγέντος Αγίου Τύχωνος απέκτησεν ένα ποιμένα συνετόν και γενναίον, ταίς ενθέρμοις πρεσβείαις του οποίου έμπροσθεν του Θρόνου του Υψίστου Δημιουργού η καθ’ημάς Εκκλησία και ο λαός διήλθεν την υψικάμινον των ποικίλων δοκιμασιών.
Σήμερον, περίοδον ην διανύομεν, τυγχάνει ιδιαιτέρα: αι θλίψεις δεν αφήνουν τον κόσμον και καθημερινώς ακούομεν πολέμους και ακοάς πολέμων (Ματθ. 24. 6). Αλλά πόσην αγάπην εκχύνει ο Θεός εις το γένος των ανθρώπων! Ο κόσμος υπάρχει παρά τας δυνάμεις του κακού και η ανθρώπινη αγάπη, αι οικογενειακαί αξίαι – παρά τας απιστεύτους προσπαθείας, αίτινες καταβάλλονται διά την τελικήν διάλυσιν, εξευτελισμόν και νόθευσιν τούτων. Ζωντανή παραμένει η πίστις εν ταίς καρδίαις της πλειοψηφίας των ανθρώπων. Η καθ’ημάς Εκκλησία, παρά τας δεκαετίας των διωγμών εις το πρόσφατον παρελθόν και τους μηχανισμούς υπονομεύσεως του κύρους αυτής, ούς έθεσαν εις λειτουργίαν κατά το παρόν, ήτο και πάντοτε παραμένει ο τόπος συναντήσεως μετά του Χριστού.
Πιστεύομεν ότι, οι λαοί της ιστορικής Ρως, εξελευσόμενοι των σημερινών δοκιμασιών, θα διαφυλάξουν και ανακαινίσουν την πνευματικήν αυτών ενότητα, κατασταθησόμενοι υλικώς ευημερούντες και κοινωνικώς επιτυχείς.
Η Γέννησις του Χριστού αποτελεί το κεντρικόν γεγονός της ανθρωπίνης ιστορίας. Πάντοτε ανεζήτουν τον Θεόν οι άνθρωποι, αλλά εις όλην την πληρότητα απεκαλύφθη εις τους ανθρώπους ο Δημιουργός, ως Τριαδικός Θεός, μόνον εν τη Ενσαρκώσει του Μονογενούς Υιού. Κατέρχεται Ούτος εις την αμαρτωλήν γην, προκειμένου ίνα καταστήση τους ανθρώπους αξίους της ευδοκίας του Επουρανίου Πατρός και θέση το σταθερόν θεμέλιον του κόσμου δι’επαγγελίας «Ειρήνην αφίημι υμίν, ειρήνην την εμήν δίδωμι υμίν» (Ιω. 14. 27).
Το έτος τούτο, διά τον λαόν ημών, τους λαούς της ιστορικής Ρως και πάντας τους λαούς της γης, ας είναι ειρηνικόν και ευτυχές. Το δε εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας Γεννηθέν Θείον Βρέφος ας βοηθήση ίνα εύρωμεν ελπίδα, την νικώσαν τον φόβον, και διά της πίστεως αισθανθώμεν την δύναμιν της Θείας αγάπης, ήτις μεταμορφώνει την ανθρώπινην ζωήν.
Αμήν.
† ο Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών
Κύριλλος
-120x86.jpg)
){kind=link}