Πολλά κεφάλαια της ρωσικής Ιστορίας περιέχουν εικόνες από το Σεργκιέφ Ποσάντ, την μικρή αυτή πόλη που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή της Μόσχας.
Ο ζυγός των Τατάρων, οι Αντρέι Ρουμπλιώφ και Ντμίτρι Ντονσκοϊ, η μονομαχία μεταξύ Περεσβετ και Τσελούμπεϊ, οι Μίνιν και Ροζχάρσκι, ο Πέτρος ο Α’και ο Σάββας Μαμόντοφ, όλα αυτά, γεγονότα και υπέροχοι άνθρωποι σχετίζονται με την πόλη Σεργκιέφ Ποσάντ.
Αναμφίβολα, το μεγαλύτερο ενδιαφέρον συγκεντρώνει η περίφημη Αγία Τριάδα του Αγίου Σεργίου Λαύρας. Από την ίδρυσή του, στα μέσα του XIV αιώνα, το μοναστηριακό συγκρότημα “έχει ζήσει” μια γεμάτη από γεγονότα ζωή. Η ιστορία του ξεκίνησε όταν ένας νεαρός άνδρας ο Βαρφολομέι -ο οποίος αργότερα έδωσε τον μοναστικό όρκο και βαπτίστηκε Σέργι, και προπαγάνδισε τις ιδέες της μη αρπαγής χρημάτων και της προκοπής- εγκαταστάθηκε σε μια απλή καλύβα μετά το θάνατο των γονιών του. Σιγά -σιγά το μοναστήρι μεγάλωσε προσελκύοντας νέους θιασώτες και προσκυνητές από όλη τη Ρωσία. Εκατό χρόνια αργότερα, στη θέση μιας ξύλινης εκκλησίας κτίστηκε η Αγία Τριάδα, ο κυρίως ναός του μοναστηριού. Ο ναός χτίστηκε με τη βοήθεια των Σέρβων μοναχών από το Κοσσυφοπέδιο, οι οποίοι κατέφυγαν εδώ μετά τη Μάχη της Πεδιάδας του Κοσσυφοπεδίου. Αργότερα, το μοναστήρι άρχισε να αποκαλείται η Αγία Τριάδα του Αγίου Σεργίου Λαύρας.
Το πιο σημαντικό τέμπλο της Λαύρας φιλοτεχνήθηκε από τους διάσημους Ρώσους αγιογράφους Αντρέι Ρουμπλιώφ και Δανιήλ Τσέρνιγι. Ειδικά για αυτό το τέμπλο ο Ρουμπλιώφ ζωγράφισε την περίφημη εικόνα «Η Αγία Τριάδα». Συνολικά, το μοναστηριακό συγκρότημα περιλαμβάνει περισσότερα από 50 κτίρια διαφόρων αποστολών, και είναι σχεδιασμένο και διακοσμημένο από τους καλύτερους δασκάλους της περιόδους από τον XV έως XIX αιώνα. Από το 1993 η αρχιτεκτονική της Αγίας Τριάδος – Αγίου Σεργίου Λαύρας ανακηρύχθηκε μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Αλλά η Λαύρα δεν είναι το μόνο σημαίνον μέρος της καταπράσινης πόλης Σεργκιέφ Ποσάντ, χρισμένης στις όχθες του ποταμού Καντούρα. Εδώ έχουν διασωθεί πολλά αρχαία κτίσματα και μοιάζει σαν να έχει μείνει στο παρελθόν. Τα λεγόμενα ποσαντ, είναι οικισμοί της πόλης, που κτίστηκαν αυθόρμητα γύρω από το μοναστήρι και τους οποίους η πόλη δεν μπορούσε να τις εντάξει στον ιστό της. Οι περισσότερες από αυτές τις περιοχές εξακολουθούν να έχουν τα όμορφα παλιά ονόματα τους όπως ο (Skobianoy Poselok), Σκληρός Οικισμός το (Krestianskaya Sloboda) Αγροτικό Χωριό, ή η (Ptitsegrad) Πόλη των πουλιών.
