Οι Οικολόγοι Πράσινοι κατά Σεραφείμ και βουλευτών της ΝΔ

Εναντίον του Μητροπολίτου Σεραφείμ, αλλά και βουλευτών της ΝΔ καταφέρονται σε ανακοίνωσή τυο οι Οικολόγοι Πράσινοι με αφορμή τη μη υιοθέτηση της ρύθμισης για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης και σε ομόφυλα ζευγάρια. 
Υποατηρίζουν μάλιστα πως “οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν είναι για τις Καλένδες”

Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής: 
Η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, που προτάθηκε να υιοθετηθεί με τροπολογία στο κατατεθέν αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αντιμετώπισε εν τη γενέσει της την ισχυρή αντίδραση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και των βουλευτών της ΝΔ που έσπευσαν να τον ακολουθήσουν. Πιο ανησυχητικό είναι όμως το γεγονός ότι μετά από αυτή την αντίδραση, η Κυβέρνηση φέρεται να υποχωρεί και να αποσύρει τη σχετική τροπολογία.

Η θεσμική ρύθμιση της συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων προσώπων αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα, ενώ ζητήματα που αφορούν στη ρύθμιση οικογενειακών σχέσεων, κληρονομικών δικαιωμάτων, ασφάλιση εξαρτώμενων μελών, φορολόγηση κ.ο.κ. πρέπει να επιλυθούν άμεσα. Θυμίζουμε ότι η τροπολογία αυτή προστέθηκε σε συμμόρφωση της Ελλάδος με την πρόσφατη καταδίκη της από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την παραβίαση του άρθρου 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (ΕΣΔΑ) που απαγορεύει τις διακρίσεις και του άρθρου 8 της Σύμβασης που προστατεύει το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή, λόγω του αποκλεισμού των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης.

Ακόμα και αν η Κυβέρνηση θεωρεί ήσσονος σημασίας την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία, η εφαρμογή και εκτέλεση των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), δεν είναι στη διακριτική της ευχέρεια, αλλά  συνιστά υποχρέωση της χώρας που απορρέει από το άρθρο 46 παρ. 1 της ΕΣΔΑ (υποχρεωτική ισχύς και εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ). Η Ελλάδα κινδυνεύει με μία νέα καταδίκη από το ΕΔΔΑ, αν οι ρατσιστικές, ομοφοβικές και οπισθοδρομικές αντιλήψεις μέρους της κυβερνητικής πλειοψηφίας επικρατήσουν. Και κυρίως, τα ανθρώπινα δικαιώματα και η –εκάστοτε-πολιτική ατζέντα, κινδυνεύουν να δεθούν στο άρμα του πιο σκοτεινού και συντηρητικού τμήματος του πολιτικού συστήματος της χώρας. Η κοινωνία και ο πολιτικός κόσμος οφείλουν άμεσα να πάρουν θέση.