«Πάρε τό πιστόλι καί πυροβολήσου»….
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΠΑΡΑΙΝΕΣΕΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΑΣΚΟΥΜΕΝΩΝ ΜΟΝΑΧΩΝ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΚΛΙΝΣΚ. ΠΩΣ Ο ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΑΡΧΗΣ ΕΓΙΝΕ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ.”
Στην φρουρά της Αγίας Πετρουπόλεως ο συνταγματάρχης Βασίλι Μιλόνοφ φημιζόταν για την ακόλαστη ζωή του. Αγαπούσε την κραιπάλη και δεν άκουγε την ευσεβή μητέρα του, πού προσπαθούσε να τον πείσει να σοβαρευτεί. Δεν σκεπτόταν ούτε τον Θεό, ούτε την αιώνια ζωή, ούτε το φοβερό κριτήριο. Κάποτε πού επέστρεψε από γλέντι αποφάσισε να αναπαυτεί. Δεν πρόλαβε να κλείσει τα μάτια του κι άκουσε καθαρά μια φωνή, πού ερχόταν πίσω από τη σόμπα: «Πάρε το πιστόλι και πυροβολήσου». Σκέφτηκε ότι σίγουρα κάποιος από τούς φίλους του ήθελε να αστειευτεί μαζί του ‘ Κοίταξε στο δωμάτιο, έριξε μια ματιά πίσω από σόμπα, κανένας! Ξάπλωσε πάλι. Και πάλι όμως εκείνη η φωνή επαναλάμβανε απαιτητικά: «Πάρε το πιστόλι και πυροβολήσου».
Ανησύχησε. Το είπε στον ιπποκόμο του, πού τον συμβούλευσε να κάνει το σημείο του σταυρού και να προσευχηθεί στον Θεό, γιατί ο διάβολος φανερά θέλει την καταστροφή του. Ο συνταγματάρχης τον έβρισε λέγοντάς τον προληπτικό. Ό Ιπποκόμος ζήτησε στον κύριό του να το αντιμετωπίσει σοβαρά και να προσέξει ότι η φωνή θα σιωπήσει αν κάνει τον σταυρό του.
«Τότε θα δείτε», του είπε, «ότι και ο Θεός και ο διάβολος υπάρχουν». Άφησε τον ιπποκόμο να φύγει και κάπως καθησυχασμένος ο Μιλόνοφ πάλι άκουσε την προηγούμενη φωνή πίσω από τη σόμπα. Αποφάσισε τότε να κάνει τον σταυρό του. Η φωνή σταμάτησε αμέσως. Ένιωσε έκπληξη.
Ξαφνικά εκείνη τη στιγμή ο αξιωματικός για πρώτη φορά σκέφτηκε τον εαυτό του, πώς ζει… ‘Ο ύπνος χάθηκε και το ενδιαφέρον για την προηγούμενη του ζωή εξαφανίστηκε. Σκέφτηκε ότι είναι ώρα να μετανοήσει. Έδωσε την παραίτησή του και πήγε στο Κίεβο για να ζητήσει την άδεια να παραμείνει στη Λαύρα. Ό Μητροπολίτης Κίεβου όμως τον συμβούλευσε να πάει στη Μονή τού Γκλίνσκ και να διηγηθεί τά πάντα στον ηγούμενο Φιλάρετο. Έτσι και έκανε. Η ηλικιωμένη μητέρα του ζούσε ακόμη, όταν ο πρώην συνταγματάρχης έγινε δόκιμος στην αδελφότητα της Μονής τού Γκλίνσκ.
