«Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε»
Πολλοί ασκητές εδόξασαν τον Θεό που τους δόθησαν πειρασμοί (π.χ. αρρώστιες, ψείρες, κ.αλ.), έτσι ώστε να κάμνουν αγρυπνία. Άμα θέλουμε, κι αυτά τα εναντία τα χρησιμοποιούμε για το καλό της πνευματικής μας ζωής.
«Αγρυπνείτε και προσεύχεσθε», είπε ο Χριστός. Κι ο ίδιος προσευχόταν. Η αγρυπνία καθαρίζει τον νου και γλυτώνει έτσι ο άνθρωπος από τον πειρασμό. Και στον ύπνο μας πειράζει ο σατανάς και μαραίνει τη σάρκα μας. Σιόνι (χιόνι, δηλαδή καθαρός) γίνεται το πλάσμα, όταν αγρυπνήσει δυο-τρεις μέρες. Κι ο φρουρός που αγρυπνά, είναι εκεί όρθιος για ν’ αντιμετωπίσει τον εχθρό.
Πάει η μισή μας ζωή σε ύπνο. Ζωή κοιμισμένη. Πρέπει να κλέφτουμε κάτι από τη νύκτα για ν’ αυξηθούν οι ώρες της ημέρας. Η νύχτα προσφέρεται για προσευχή και πνευματική ανάταση. Δίπλα στην κούνια του μωρού, μέσα σε ερημοκλήσια, σε χώρους ήσυχους τη νύκτα, οι ησυχαστές, οι ήρωες, οι φιλόσοφοι, οι άγιοι, ψάχνουν να βρουν το γιατί και το πως. Όσοι αισθάνονται βαθιά την αποστολή τους αγρυπνούν…, για το δικό τους καλό. Ίσως πιο πολύ για το καλό όλων μας. Ο Μέγας Βασίλειος εργαζόταν εντατικά, όμως αγρυπνούσε και προσευχόταν. Ο απόστολος Παύλος έλεγε «εν αγρυπνίαις πολλάκις». Κατά τη διάρκεια της νύκτας η ψυχή κατανύσσεται και δημιουργεί…
Είναι κάποιο πουλί που ποτέ δεν κελαηδά στο φως. Χρειάζεται το σκοτάδι για να γλυκάνει το κελάδημα του… Τα τριαντάφυλλα εκπέμπουν το 40% από τη μυρωδιά τους στο διάστημα της νύχτας.
Πολλές φορές στη σιγή της βραδιάς απολαμβάνει η καρδιά τους ψιθυρισμούς του Πνεύματος. Γίνεται ένας δέκτης η ψυχή που ελκύει το ανέσπερο φως. Σε ξάγρυπνους τσοπάνηδες αποκάλυψε ο Θεός το γεγονός της Γέννησης. Ήταν αγραυλούντες πάνω στο καθήκον τους, και πρώτοι αξιώθηκαν να μάθουν ότι γεννήθηκε ο Χριστός.
«Εμπειρία Αγιότητος»
