Ήταν τότε που οι Σύριοι πραγματοποίησαν αιφνιδιαστική επίθεση κατά της Σαμάρειας, πρωτευούσας του Βορείου Βασιλείου, και εγκλώβισαν τους Ισραηλίτες μέσα στα τείχη.
Ο αποκλεισμός συνεχιζόταν μέρες πολλές και το φάσμα της πείνας απλώθηκε σ’ όλη την πόλη. Γιά να ζήσουν οι πολιορκημένοι, έτρωγαν ακάθαρτα ζώα! Αλλά δεν τα έβρισκαν εύκολα ούτε κι αυτά. Μιά γαιδουροκεφαλή στοίχιζε 50 αργυρούς σίκλους (30 περίπου ευρώ). Λίγα σπυριά μπιζέλια στοίχιζαν 5 αργυρούς σίκλους. Το πρόβλημα μέρα με τη μέρα γινόταν οξύτερο, τόσο που άρχισαν να τρώνε ακόμη και τα παιδιά τους μερικοί!
Ο Ιωράμ ανατρίχιασε όταν του το φανέρωσε μία σκελετωμένη γυναίκα, και τα ‘βαλε με τον Ελισαίο, τον άνθρωπο του Θεού. Αλλά ο Ελισαίος τον καθησύχασε λέγοντας: «Κάνε μια νύχτα υπομονή. Αύριο τέτοια ώρα θα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Στις πύλες του τείχους της Σαμάρειας τρία κιλά σιμιγδάλι θα πωλούνται στην τιμή ενός μόνο σίκλου. Το ίδιο και έξι κιλά κριθάρι». Τότε ο πρωθυπουργός του Ιωράμ ειρωνεύθηκε τον Ελισαίο λέγοντας: «Μήπως ο Κύριος θα ανοίξει τους καταρράκτες του ουρανού και θα βρέξει τρόφιμα; Είναι δυνατόν να γίνουν αυτά τα πράγματα;». Ο Ελισαίος με ετοιμότητα του απάντησε: «Θα το δείς με τα μάτια σου, αλλά εσύ δεν θα φας ούτε ψίχουλο» (Δ’ Βασ. ζ’ 1-2).
Τη νύχτα εκείνη οι Σύριοι έφυγαν από μόνοι τους, χωρίς να πάρουν απολύτως τίποτε μαζί τους, γιατί τους φαινόταν ότι άκουγαν ισχυρό ποδοβολητό ιππικού και θόρυβο πολεμικών μηχανών. Πρώτοι τα διαπίστωσαν αυτά τέσσερις λεπροί που πήγαν στο στρατόπεδο να ζητήσουν τροφή, και βρήκαν τόσο πολλά αγαθά, που δεν ήξεράν τι να πρωτοπάρουν. Σαμάρωσαν τέσσερα ζώα και κουβαλούσαν φορτώματα στο λημέρι τους. Πριν καλοξημερώσει, έδωσαν μήνυμα και στους πολιορκημένους Ισραηλίτες να τρέξουν να πάρουν τρόφιμα.
Το τι ακολούθησε δεν περιγράφεται. Έσπευσαν όλοι στο στρατόπεδο και άρπαζαν ο,τι μπορούσαν. Στην πύλη της πόλεως δημιουργήθηκε μεγάλος συνωστισμός και ο Ιωράμ έστειλε τον πρωθυπουργό του να βάλει τάξη. Αλλά ήταν τόσο μεγάλη η ορμή του πεινασμένου λαού, που τον τσαλαπάτησαν στη μέση της πύλης.
Όταν επέστρεψαν οι Ισραηλίτες από το στρατόπεδο, είχαν από κάποια είδη τόσο μεγάλες ποσότητες, που τις άπλωσαν σαν λαική αγορά έξω από τα τείχη της πόλεως και τα πουλούσαν. «Τρία κιλά σιμιγδάλι ένα σίκλο!», φώναζε ο ένας. «Έξι κιλά κριθάρι ένα σίκλο!», φώναζε ο άλλος. Αφθονία αγαθών σε πολύ χαμηλές τιμές. Ακριβώς όπως την προανήγγειλε ο προφήτης Ελισαίος. Μόνο ο πρωθυπουργός του Ιωράμ δεν έβαλε ούτε ψίχουλο στο στόμα του. Κι αυτό όπως το προανήγγειλε ο άνθρωπος του Θεού.
Αν εμβαθύνουμε στην εξαίρετη αυτή διηγήση, που σώζεται ολοκλήρη με περισσότερες λεπτομέρειες και συναρπαστική πλοκή στα έκτο και έβδομο κεφάλαια του τετάρτου βιβλίου των Βασιλειών (Δ’ Βασ. ς’ 24 – ζ’ 20), θα βγάλουμε χρήσιμα διδάγματα για τη ζωή μας σήμερα. Τόσα χρόνια συζητούν το πρόβλημα της κρίσεως κορυφαίοι οικονομολόγοι όλου του κόσμου, κι ακόμη δεν μπόρεσαν να βρουν λύση. Αντί να διορθωθούν τα πράγματα, όλο και στο χειρότερο πηγαίνουν. Ο άγιος Θεός μπορεί να το λύσει αμέσως. Αρκεί να καταφύγουμε με πιστή κοντά Του. Δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμη στην αποστασία. Γι’ αυτό μας έρχονται όλα ανάποδα. «Τω διαβόλω παραδοθέντες μύρια πάσχομεν δεινά». Αν αφεθούμε στην προστασία του Θεού, αύριο δεν θα υπάρχει πείνα στην πατρίδα μας. Θα αλλάξουν τα πράγματα. Θα έλθουν καλύτερες μέρες. Καί θα Τον υμνήσουμε με ευγνωμοσύνη ψάλλοντας: «Άσωμεν τω Κυρίω, ενδόξως γαρ δεδόξασται» (Εξ. ιε’ 1). «Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».
-250x180.jpg)
