Το τέλος ενός μουσουλμάνου

Ο πατέρας Αρτέμιος Γρηγοριάτης (1886-1955) γεννήθηκε στις Γιάρδες Μαγνησίας της Μικράς Ασίας το 1886.
Από μικρός εργάσθηκε σκληρά κοντά σ’ ένα Τούρκο βυρσοδέψη. Ήταν σκληρή δουλειά.

Τα χέρια του πονούσαν φοβερά, όταν άλλαζε τα δέρματα μέσα στο παγωμένο νερό.
Σαν να μην έφτανε αυτό, βρέθηκαν κάτι Τουρκάλες πού ήθελαν σώνει και καλά να τον παντρέψουν, να του δώσουν και λίρες. Δεν έστερξε.
Μέχρι τα γηρατειά του, δεν θα ξεχάσει τα τελευταία λόγια του Τούρκου αφεντικού του πάνω στην επιθανάτια κλίνη:
-Νά, φεύγω παιδιά μου, ήλθε ο αράπης να με πάρει, νά τον!

Τόση εντύπωση του έκαναν.
(από το περιοδικό «Όσιος Γρηγόριος», Ιεράς Μονής Γρηγορίου Αγίου Όρους, έτος 1983, αριθμός 8, σελ. 81).

Για αυτό ας δοξάζουμε τον Θεό που γεννηθήκαμε Ορθόδοξοι.
Είναι μεγάλη ευλογία, αλλά και μεγάλη ευθύνη.