Στους γονείς, που του παρεπονούντο φορτικά για τις ατέλειες ή τις μικροπαρεκτροπές των παιδιών τους, ήταν αυστηρός:
-Να είστε ευχαριστημένοι και να δοξάζετε τον Θεό που σας έδωσε τέτοια παιδιά. Γονατιστοί και με δάκρυα ευγνωμοσύνης. Μην σας συμβούν αυτά που δεν φαντάζεστε και τότε θα δείτε!
Αν κανείς γονεύς μεμψιμοιρούσε (γκρίνιαζε) ότι τα παιδιά του είναι δύσκολα και ευερέθιστα, του έλεγε:
-Ξέρεις κανένα παιδί σήμερα που να είναι εύκολο και πειθήνιο; Γιατί θέλεις τα δικά σου να αποτελούν εξαίρεση;
Αν ο γονεύς επέμενε παραπονούμενος, έβρισκε μπροστά του απειλητικό τον σωφρονιστικό κανόνα του Γέροντα:
-Αν εξακολουθείς να παραπονιέσαι, θα σου βάλω κανόνα να κάνεις διακόσιες μετάνοιες τη ημέρα! Αυτό πια φτάνει στα όρια της αχαριστίας!
Επ΄ευκαιρία, ας αναφέρουμε εδώ πώς αντιμετώπιζε τους γονείς , που είχαν παράπονα για τα παιδιά τους με το παραμικρό, η θεία Αλεξάνδρα (η θεία του Γέροντα):
-Μπα! Τι θέλατε δηλαδή; Να γεννήσετε αγγέλους; Παιδιά κάνατε!”
Από το βιβλίο: ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ –από τη ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου Θεοδωρόπουλου,σ.316-317
-120x86.jpg)
