Το παρακάτω απόσπασμα είναι από το Βίο του Αγίου Αρσενίου του Καππαδόκου που έγραψε ο Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης:
Επειδή ο Πατήρ (ενν. άγιος Αρσένιος) είχε μεγάλη Ορθόδοξη ευαισθησία, αισθανόταν πολύ βαθιά την μεγάλη ευθύνη του ποιμνίου του και επαγρυπνούσε, πώς να το προφυλάξη και από τους προβατόσχημους λύκους, τους προτεστάντες, οι οποίοι έκαναν προπαγάνδα στην Ανατολή με τους δασκάλους που έστελναν να κάνουν προσηλυτισμό.
Γι’ αυτό ο Πατήρ αναγκάσθηκε να πάρη τρεις βοηθούς στο Σχολείο, τους πιο μορφωμένους του χωριού, για δασκάλους και να μη δέχεται κανέναν απ΄ έξω.
Ενώ στις αρχές ήταν πολύς ο φόβος από τους Τούρκους και το Σχολείο το είχε σαν κρυφό Σχολείο, αργότερα ήταν χειρότερος ο φόβος από τους Προτεστάντες, διότι ήθελαν να μολύνουν την Ορθόδοξη Πίστη των παιδιών.
Μια φορά είχαν στείλει έναν δάσκαλο προτεστάντη, ο οποίος, μόλις έφθασε στα Φάρασα, ζήτησε το σπίτι του προτεστάντη Κουψή – που τον πλήρωναν να κάνει προσηλυτισμό – για να ξεφορτώσει τα πράγματά του και να μείνει σ’ αυτόν.
Όταν το έμαθε για τον δάσκαλο ο Πατήρ Αρσένιος, πήγε αμέσως, τον συνάντησε και του είπε: «γρήγορα να φύγεις, όπως έχεις τα πράγματά σου, πριν τα ξεφορτώσεις, γιατί στα Φάρασα άλλον προτεστάντη δεν θέλουμε. Μας φθάνει ο ένας που έχουμε και ο ένας Τούρκος που είναι από χρόνια».
[irp posts=”311758″ name=”Ο Γέροντας Παΐσιος για τον Άγιο Αρσένιο τον Καππαδόκη (Μνήμη 10 Νοεμβρίου)”]
Μετά από αυτά είπε και στην Εκκλησία ο Πατήρ: «όποιος θα πει καλημέρα του Κουψή, να το ξέρει ότι θα βγει άλειωτος». Ήταν η μόνη λύση αυτή για να απομονώσει την σφήκα, τον Κουψή, ο οποίος κέντριζε συνέχεια τους νέους κυρίως, γιατί έχυνε στις τρυφερές ψυχές το δηλητήριο της πλάνης του και τους αγρίευε με το να κατηγορεί τον Χατζεφεντή (άγιο Αρσένιο), ότι διώχνει τους δασκάλους για να αφήσει τα παιδιά αμόρφωτα. Αφού πια δεν μιλούσε κανείς του Κουψή, αναγκάστηκε να καταλάβει την πλάνη του. Πήγε στον Πατέρα Αρσένιο, του ζήτησε συγχώρεση και επανήλθε στο κοπάδι του και αυτός. Έτσι χάλασε πια η σφηκοφωλιά των προτεσταντών.
Μεγαλύτερο κακό έκαναν οι προτεστάντες στον ευλαβή Ορθόδοξο λαό της Ανατολής, παρά οι Τούρκοι, γιατί οι Τούρκοι ωμολογούσαν ότι είναι Τούρκοι, και οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί τους απέφευγαν σαν Τούρκους. Ενώ οι προτεστάντες παρουσιάζονταν με το Ευαγγέλιο και παρέσυραν τους απλούς στην πλάνη τους και κατέστρεφαν ψυχές.
*Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου, Ο Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, εκδ. Ι. Ησυχαστηρίου «Ευαγγ. Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή1999, σελ. 39-40
