Αγάπη: Ποια είναι αρρωστημένη αγάπη; Πρέπει να συλλογιστούμε λοιπόν ποια είναι η σχέση μας με τα μέλη του περιβάλλοντός μας και ν΄ αναρωτηθούμε…
Δυστυχία δεν σημαίνει ν’ αγαπάμε λίγους ανθρώπους, να μην μπορούμε ν’ αγαπήσουμε ένα μεγάλο πλήθος, να έχουμε καρδιά στενόχωρη («στενοχωρείσθε εν τοις σπλάγχνοις υμών», λέει ο Απόστολος Παύλος).
Δυστυχία είναι να βλέπουμε πόσο θλιβερή και αξιολύπητη είναι η αγάπη μας γι΄ αυτούς που ισχυριζόμαστε ότι είναι τα αγαπημένα μας πρόσωπα΄ πόσο κλονισμένη από την ανυπομονησία, πόσο γυμνή από στοργή και ευαισθησία, πόσο παράλογη και εξωφρενική!
Πρέπει να συλλογιστούμε λοιπόν ποια είναι η σχέση μας με τα μέλη του περιβάλλοντός μας και ν΄ αναρωτηθούμε…
Τι είδους αγάπη έχω προς αυτούς; Μια αγάπη χαράς ή μια αγάπη φορτική;
Διότι είναι πράγματι πιθανό, η αγάπη μας να πνίγει κάποιον, να τον κάνει να νιώθει ανελεύθερος, σκλάβος.
Είναι πιθανό κάτω από το βάρος αυτού που εμείς ονομάζουμε «αγάπη», ο αγαπώμενος να υποφέρει.
Υποφέρει όταν εμείς νομίζουμε ότι γνωρίζουμε καλύτερα από αυτόν που βρίσκεται η ευτυχία του, ποιες είναι οι ανάγκες του, που είναι η χαρά του.
Όταν του αφαιρούμε και το ελάχιστο της ελευθερίας του, της δημιουργικότητάς του όταν επιθυμούμε να διευθύνουμε εμείς οι ίδιοι τη ζωή του, προκειμένου να τον «βελτιώσουμε»…
