Ο ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΤΟΥ…

Διάβασα ένα συγκλονιστικό γεγονός και θέλω να το μοιραστώ μαζί σας…

Κάποιον Ηγούμενο τον απασχολούσαν θέματα σχετικά με την τριαδικότητα του Θεού, για το απρόσιτον της ουσίας του Θεού, για την αδιαίρετο φύσι Του, και για τα υποστατικά ιδιώματα των τριών Προσώπων… Αυτά λοιπόν τα θέματα τον απασχολούσαν μέρα – νύχτα.
Ένα βράδυ, λοιπόν, με έναστρο πεντακάθαρο ουρανό, ο Ηγούμενος, κουρασμένος όπως ήταν από την μελέτη, απο τον στοχασμό και απο την έρευνα που έκανε γύρω από τα πράγματα που αφορούσαν τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδος, βγήκε έξω απο το μοναστήρι και περπατούσε, απολαμβάνοντας την ησυχία της νύχτας και λέγοντας την ευχούλα, “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Περπατώντας, όμως, απομακρύνθηκε από το μοναστήρι και ύστερα από μισή ώρα συνάντησε ένα μαντρί με πρόβατα.
Τι παράξενο !!! Έχουμε τόσο κοντά στο μοναστήρι μαντρί με πρόβατα και δεν το ξέρω; Είπε μέσα του.
Πρόσεξε όμως και τον τσομπάνι του κοπαδιού, ο οποίος έκανε κάτι περίεργο: Σήκωνε το χέρι του προς τον ουρανό, δείχνοντας εδώ κι εκεί, και ύστερα έσκυβε και κάτι σκάλιζε κάτω στο χώμα. Αυτό το έβλεπε να το κάνει συνέχεια και για αρκετή ώρα. Πλησίασε ο Ηγούμενος περίεργος και τον ρώτησε:
Άνθρωπε του Θεού, τι κάνεις εδώ, μέσ’τη νύχτα;
Α, λέει, Πάτερ μου, μετράω τ’άστρα !!! Και γράφω κάτω στο χώμα πόσα μέτρησα. Ύστερα σηκώνω ξανά το χέρι μου και πάλι μετράω: Ένα, δύο, τρία, τέσσερα… Μετράω εκατό – διακόσια και τα ξαναγράφω. Και στο τέλος θα κάνω πρόσθεση…
Ευλογημένε, του λέει, μετριούνται τα άστρα; !!! Αυτά είναι εκατομμύρια εκατομμυρίων… Μπορείς να τα μετρήσεις τα άστρα;
Μα και οι αλήθειες του Θεού, που εσύ μετράς και ψάχνεις, μετριούνται; Χωράνε στο μυαλό Πάτερ μου;
Και ευθύς αμέσως και ο τσομπάνης και το μαντρί εξαφανίστηκαν από μπροστά του !!! Με σκυμμένο το κεφάλι και ταπεινωμένος ο Ηγούμενος γύρισε στο μοναστήρι. “Καλά να πάθω, έλεγε, καλά να πάθω !!!”

Το άρθρο επιμελήθηκε ο συνεργάτης του agioritikovima.gr Κυριάκος Διαμαντόπουλος