Μια μαθηματική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού

Υπάρχει ο Θεός; Κι αν υπάρχει από πότε υπάρχει και πού είναι; Είναι μοναδικός;

Μπορεί να γίνει αντιληπτός απ’ τον άνθρωπο; Κρίσιμα ερωτήματα στα οποία η θρησκεία και η φιλοσοφία έχουν κληθεί να δώσουν απαντήσεις μέσα στους αιώνες.

Αλλά, ίσως ήρθε και η στιγμή να μπει στο παιχνίδι και η επιστήμη (όχι ότι δεν το έχει κάνει παλιότερα!). Θα μπορούσε άραγε η ύπαρξη του Θεού να είναι το αποτέλεσμα επεξεργασίας προτάσεων μαθηματικής λογικής;

Τα φαινόμενα δείχνουν πως «Ναι», καθώς κάποιοι, όπως ο μαθηματικός Dr. William Hatcher, αναλαμβάνουν να αποδείξουν την ύπαρξη του Θεού με μαθηματική λογική και … ακρίβεια!

Αν εξαιρέσουμε τη θρησκευτική – εκ δόγματος – αντίληψη για την ύπαρξη του Θεού, πολλοί φιλόσοφοι ασχολήθηκαν μ’ αυτήν. Κάποιοι την θεώρησαν δεδομένη. Άλλοι όπως ο Αριστοτέλης πάσχισαν να την αποδείξουν. Και πράγματι ο Έλληνας φιλόσοφος, μελετώντας τις ιδιότητες των αντικειμένων δήλωνε ότι, πίσω απ’ όλα τα πράγματα θα πρέπει να υπάρχει μια πρώτη αιτία – την οποία ονόμαζε «Θεό». Για τον μαθητή του Πλάτωνα, τα πράγματα δεν θα μπορούσαν να είναι αλλιώς, καθώς δεν μπορούσε να δεχτεί μια άπειρη ακολουθία αιτιών που έβλεπε να υπάρχει πίσω από κάθε πράγμα ή γεγονός. … Όλες οι αιτίες θα έπρεπε να συγκλίνουν σε μία!

Άλλοι φιλόσοφοι δοκίμασαν από άλλο δρόμο. Ο Αβικέννας για παράδειγμα, δεν βασίστηκε στις ιδιότητες των αντικειμένων, αλλά στις μεταξύ τους σχέσεις για να φτάσει στην ύπαρξη του Θεού. Άλλοι πάλι, όπως ο Θωμάς ο Ακινάτης ή ο Μαϊμονίδης απέδειξαν την αναγκαιότητα ύπαρξης του Θεού ακολουθώντας περισσότερο … «αριστοτελικούς» δρόμους.

Ας επανέλθουμε όμως στον Dr. Hatcher, ο οποίος παρουσίασε τις σκέψεις του για τον Θεό σε μια σειρά συζητήσεων-διαλέξεων που οργάνωσε ο εκπαιδευτικός οργανισμός Baha’i, στην Columbia των Η.Π.Α.

Εκεί λοιπόν, ο κ. Hatcher, ο οποίος δηλώνει «πλατωνιστής» παρουσίασε τη δικιά του μαθηματική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Ο ίδιος δήλωσε ότι βασίστηκε κατά κύριο λόγο στην λογική του Αβικέννα για τις σχέσεις μεταξύ των αντικειμένων, παρά στην αριστοτελική που βασίζεται στην μελέτη των ιδιοτήτων τους.

Ας συνοψίσουμε λοιπόν κάποιες βασικές αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η απόδειξη της ύπαρξης του Θεού κατά τον κ. Hatcher:

1. Η πρώτη αρχή είναι η διαβεβαίωση ότι ΚΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ, επειδή ακόμα κι αν ο κόσμος είναι μια ψευδαίσθηση, ακόμα κι αυτή η ψευδαίσθηση ΥΠΑΡΧΕΙ !!! (μια απάντηση σε τυχόν «μηδενιστικές» τάσεις)

2. Αφού ΚΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ, τότε αυτό το κάτι οφείλει την ύπαρξή του σε κάποια ΑΙΤΙΑ. Καθετί (αντικείμενο, ον, γεγονός) υπάρχει εξαιτίας κάποιας αιτίας, είτε εξωτερικής, είτε εσωτερικής (που προέρχεται απ’ αυτό το ίδιο). Σε φιλοσοφίες παλιότερων πολιτισμών κάτι τέτοιο θα εκφράζονταν με την Αρχή Αιτίας-Αιτιατού ή Αιτίας – Αποτελέσματος (ή τον Νόμο του Κάρμα των Ινδών).

Ο κ. Hatcher αποκαλεί αυτές τις δύο αρχές του «ελάχιστα κριτήρια για την ύπαρξη του Θεού» και βασίζει σ’ αυτά τη διαπίστωσή του ότι, ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ο οποίος πρέπει να είναι ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ και επιπλέον ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΙΤΙΑ ΤΟΥ ΕΑΥΤΟΥ ΤΟΥ !!!

Όσο για το Σύμπαν, αυτό αποτελεί για τον κ. Hatcher ένα σύνολο φαινομένων, το οποίο (το Σύμπαν) δεν μπορεί να είναι το ίδιο η Αιτία της ύπαρξής του, καθώς είναι συνάθροιση των επιμέρους κομματιών του !!! Μ’ άλλα λόγια: το Σύμπαν δεν μπορεί να έχει δημιουργήσει τον εαυτό του, αλλά το ίδιο έχει δημιουργηθεί από κάποια εξωτερική Αιτία (τον Θεό)!

Αυτές οι απόψεις ταιριάζουν με αρχαίες κοσμογονικές διδασκαλίες που θεωρούν το υλικό μας Σύμπαν σαν ένα δημιούργημα κι όχι σαν το αποτέλεσμα μιας … «τυχαίας» διαδικασίας !!! Μ’ άλλα λόγια οποιαδήποτε σύγχρονη επιστημονική θεωρία της δημιουργίας του Σύμπαντος (π.χ. Bing-Bang ή Υπερχορδές) δεν περιγράφει την αιτία της Δημιουργίας, αλλά τα φαινόμενα που προκλήθηκαν από την παρέμβαση μιας (εξωτερικής;) Δημιουργικής Δύναμης.

Και έτσι όλα καταλήγουν ξανά στο ερώτημα που διχάζει επιστήμονες, φιλόλογους και θεολόγους: το Σύμπαν είναι αποτέλεσμα μιας ακολουθίας τυχαίων γεγονότων ή δημιουργήθηκε από μια Ανώτερη Αιτία που ονομάζουμε Θεό; Ή μήπως το ερώτημα αυτό δεν διχάζει, αλλά ενώνει τις «αντικρουόμενες» πλευρές. Ίσως απλά όλα να εξαρτώνται απ’ την οπτική απ’ την οποία τα βλέπουμε !!!