«Καλόγερος που δεν υποτάσσεται…»

Είπε Γέρων: «Είναι μερικοί νέοι καλόγεροι που θέλουν να μη διοικούνται. Αλλά καλόγερος που δεν υποτάσσεται, δεν είναι καλόγερος. Εγώ έκανα σαράντα πέντε χρόνια υποτακτικός και τότε ήμουν αμέριμνος, διότι, ό,τι και αν μου συνέβαινε, έλεγα:

«Έχω γέροντα». Τώρα, ό,τι και να συμβεί, έχω εγώ την ευθύνη. Τα πέταξαν και βγήκαν στον κόσμο.

Σήμερα έχουν αλλάξει τα πράγματα. Αγαπούμε τον κόσμο και βγαίνουμε συχνά έξω. Όλα τα έχουμε, αλλά καλογερική δεν έχουμε. Γι’ αυτό φταίει ίσως ο κόσμος ο πολύς που έρχεται και η αφθονία των αγαθών που δεν στερούμαστε τίποτε. Πας να βγεις μία φορά έξω και βλέπεις στην Δάφνη πενήντα καλογέρους. Που παν όλοι αυτοί; Βγαίνουν τόσο συχνά και για πολύ καιρό. Πώς αναπαύονται;

Ο Γέροντάς μου έλεγε σε κάποιον: «Δεν θα αφήσω δραχμή στα καλογέρια μου. Όπως δούλεψα εγώ τόσα χρόνια, να δουλέψουν και αυτοί. Όσοι άφησαν λεφτά, μετά τα καλογέρια τους τα πέταξαν και βγήκαν στο κόσμο». Θεός σχωρέσοι τον. Πήραμε την ευχή του και όλα πάνε καλά».

Πηγή: «Από τη σύγχρονη ασκητική και ησυχαστική αγιορείτικη παράδοση»