Ένας ηλικιωμένος Ινδιάνος, προσπάθησε να διδάξει ένα μάθημα ζωής στον εγγονό του, λέγοντας του την εξής ιστορία.
“Μέσα μας, γίνεται μια μάχη. Μια μάχη δίχως τέλος, μεταξύ δύο λύκων. Ο ένας λύκος είναι κακός, ζηλόφθονος, λυπημένος, άπληστος, αλαζόνας, μεμψίμοιρος, οι ενοχές του τον κυνηγάνε, νιώθει πάντα κατώτερος, ψεύδεται και θέλει να έχει πάντα το πάνω χέρι. Μεγάλος εγωιστής.” Συνεχίζοντας είπε, “Ο άλλος είναι καλός, ειρηνικός, χαρούμενος, ελπιδοφόρος, γαλήνιος, ταπεινός, ενσυναισθητός, γενναιόδωρος, συμπονετικός, έμπιστος, τους αγαπάει όλους και λέει πάντα την αλήθεια. Η μάχη αυτή γίνεται μέσα σου και μέσα στην ψυχή του κάθε ανθρώπου”.
Ο νεαρός, σκεπτόμενος στην αρχή, μετά από λίγο ρώτησε, “Ποιός από τους δύο θα νικήσει;”. Ένα μειδίαμα φάνηκε στα χείλη του ηλικιωμένου Ινδιάνου και με απλότητα απάντησε, “Αυτός που ταΐζεις.”
Ακούγοντας αυτήν την ιστορία αδέρφια μου, καλό θα ήταν να μην ξεχνάμε πως η επιλογή είναι πάντα δική μας, για το ποιοί είμαστε. Ο Θεός μας έχει χαρίσει το μεγαλείο, του να είμαστε ελεύρθεροι, κάτι που εμείς πολλές φορές ξεχνάμε. Καθημερινά ακούμε τον εαυτό μας να λέει, “ο διάβολος με έκανε να κάνω την αμαρτία”. Όσο και να μας πειράξει αυτός, αν εμείς αγαπάμε τον Χριστό θα αντισταθούμε. Όταν κάποιος σε οπλίζει με ένα μαχαίρι ή ένα όπλο, η επιλογή πάλι δική σου είναι, αν θα σκοτώσεις ή όχι. Δεν θα υπάρξει στιγμή στην ζωή μας όπου δεν θα έχουμε την δυνατότητα της επιλογής, από το μικρό ψεματάκι που θα πούμε μέχρι την ώρα εκείνη που θα μας προσφερθεί το χάραγμα, η επιλογή είναι δική μας. Για αυτό πάντα να ελέγχουμε τον εαυτό μας, να σκεφτόμαστε, ” Σήμερα κάναμε την μικρή μας υπέρβαση;” είτε αποφεύγοντας το μικρό ψεματάκι, είτε το μεγάλο. Οι μικρές υπερβάσεις με την βοήθεια του Θεού, θα μας οδηγήσουν στην μεγάλη. Μόνο την πρόθεση μας να δει ο Θεός, το 1+1 το κάνει 3. Γιατί; Γιατί είναι Θεός.
Ας προσπαθήσουμε να γίνουμε λοιπόν, ο καλός λύκος στην μάχη και μακάρι ο Κύριος Ιησούς Χριστός να μας γιατρέψει τις πληγές. Αμήν.
