Θεός: Ο καλύτερος τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό δεν είναι να αγαπήσουμε πολύ, διότι αυτό κρύβει την παγίδα μιας αφηρημένης έννοιας για την αγάπη. Τι σημαίνει αγαπώ; Τί αγαπώ; Πώς αγαπώ;
Βέβαια δεν υπάρχει καλύτερος ή χειρότερος τρόπος αλλά ένας-μοναδικός τρόπος για να γνωρίσουμε τον Θεό. Και αυτός ο τρόπος είναι της Εκκλησίας.
Αυτό σημαίνει ότι ο άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει τον Θεό και να κοινωνεί μαζί Του καλείται να ζει τηρώντας τις εντολές Του με υπακοή και ταπεινό φρόνημα.
Σίγουρα ο άνθρωπος που ζει δι’αυτού του τρόπου αγωνίζεται να αγαπήσει τον κάθε άνθρωπο. Όμως πολλές φορές υπάρχει η εξής παρεξήγηση όσο αφορά την αγάπη. Θεωρούν πολλοί άνθρωποι ότι η αγάπη είναι ο Θεός. Όχι, αυτό είναι λάθος. Ο Θεός είναι αγάπη! Η διαφορά είναι τεράστια.
Το να γίνουμε λοιπόν άνθρωποι του Θεού δεν αρκεί μία ρομαντική προσέγγιση του Θείου που βασίζεται στον δικό μας τρόπο, αλλά σε μία συγκεκριμένη ασκητική προσπάθεια του ανθρώπου ο οποίος ζει μέσα στην Χάρη της Εκκλησίας καθ’ολοκληρία.
Ο τρόπος αγιασμού λοιπόν είναι συγκεκριμένος. Ο δρόμος όμως του καθενός διαφορετικός. Ο ένας θα γίνει μοναχός, ο άλλος έγγαμος, ο άλλο μαραγκός, ο άλλος ιατρός…διαφορετικοί δρόμοι. Ο τρόπος όμως παραμένει ο ίδιος. Ο τρόπος της Εκκλησίας: μετάνοια, ασκητική ζωή, ταπείνωση, προσευχή, συμμετοχή στα Μυστήρια, συγχωρετικότητα, απλότητα, ανεξικακία, αγάπη.
Τότε και μόνο τότε ίσως καταφέρουμε να αγαπήσουμε γνήσια, χριστομίμητα, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς…
Μόνο εάν βρούμε τον Θεό, θα βρούμε και την Αγάπη. Μη ψάχνεις όμως σε λάθος τόπους και με λάθος τρόπους (της λογικής σου). Ο τόπος είναι η Εκκλησία Του, τον τρόπο θα τον διδαχθείς από τον ίδιο τον Θεό.
Αν γίνεις άνθρωπος του Θεού θα έχεις και αγάπη.
Εάν είσαι άνθρωπος της «αγάπης» χωρίς Θεό…τότε σίγουρα και η αγάπη σου είναι νόθα και ψευδής· θα το καταλάβεις με την κακία που ξυπνά μέσα σου όταν αδικείσαι, όταν δεν αναγνωρίζεται η «αγάπη» σου, όταν υβρίζεσαι χωρίς να φταις, όταν απαξιώνεσαι· ταράσσεσαι γιατί η αγάπη σου ήταν
Χωρίς Θεό, μόνο placebo αγάπης κερνάμε ο ένας τον άλλον…τίποτα παραπάνω.
Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
