Στην Αντιόχεια της Ανατολής, στα χρόνια του αυτοκράτορα Ουαλεριανού, ζούσαν ο ιερέας Σαπρίκιος και ένας φίλος του, ο Νικηφόρος. Ο Νικηφόρος είχε για πνευματικό οδηγό τον ιερέα Σαπρίκιο.
Όμως ο διάβολος μίσησε την φιλία των δύο αυτών πνευματικών αδελφών. Κάποια συκοφαντία που έφτασε στα αυτιά του ιερέα Σαπρικίου ήταν ικανή να διαλύσει τον χριστιανικό τους σύνδεσμο.
Κύριος φταίχτης της συκοφαντίας θεωρήθηκε ο Νικηφόρος και γι’ αυτό ο Σαπρίκιος τον μίσησε θανάσιμα.
Πολλές φορές ο Νικηφόρος προσπάθησε να τον πλησιάσει, αλλά μάταια. Ο Σαπρίκιος δεν άκουγε κουβέντα. Κι όσο περνούσε ο καιρός, τόσο πείσμωνε ο ιερέας.
Τότε ξέσπασε στα μέρη της Ανατολής ένας τρομερός διωγμός σε βάρος των Χριστιανών. Ανάμεσα στους Χριστιανούς που έπιασαν ήταν και ο ιερέας Σαπρίκιος. Τον βασάνισαν για ν’ αρνηθεί την πίστη του. Τον έφεραν μπροστά στο χρυσό είδωλο του Δία, μα εκείνος αρνήθηκε να θυσιάσει. Και τον έριξαν στην φυλακή, όπου συνέχισαν να τον βασανίζουν περισσότερο.
Ο Νικηφόρος βλέποντας τα μαρτύρια του ιερέα, με αρκετά χρήματα έπεισε τον φύλακα να τον αφήσει να μπει στο κελλί της φυλακής για να ζητήσει συγχώρεση και πάλι από τον Σαπρίκιο.
Κλαίγοντας ο Νικηφόρος τον παρακαλούσε, αλλά εκείνος δεν τον συγχωρούσε με τίποτα.
Την άλλη μέρα ο δήμιος διάβαζε τη θανατική καταδίκη του ιερέα και ετοίμαζε το ξίφος του για να τον αποκεφαλίσει.
Ανάμεσα στο πλήθος που είχε μαζευτεί ήταν κι ο Νικηφόρος, που φώναζε δυνατά στον Σαπρίκιο ζητώντας του συγχώρεση έστω και την τελευταία εκείνη στιγμή. Ο Σαπρίκιος και πάλι αρνιόταν…
Και τότε συνέβη κάτι το συγκλονιστικό.
Ο Θεός, που δεν θέλει τέτοιους μάρτυρες, πήρε τη χάρη Του από τον Σαπρίκιο κι ο ιερέας τότε τα έχασε, άρχισε να φοβάται και μπροστά στον δήμιο αρνήθηκε ότι ήταν Χριστιανός και θυσίασε στα είδωλα.
Το πλήθος έμεινε στη θέση του παγωμένο. Ο Νικηφόρος σάστισε. Γύρισε το βλέμμα του στον ουρανό και είδε έναν Άγγελο έτοιμο να στεφανώσει τον μάρτυρα. Μα, όταν ο Σαπρίκιος αρνήθηκε τον Χριστό, το στεφάνι παρέμεινε εκεί, περιμένοντας κάποιο μάρτυρα καινούριο.
Τότε ο Νικηφόρος πετάχτηκε από το πλήθος και φώναξε στο δήμιο:
-Ο Χριστός θέλει σήμερα ένα μάρτυρα. Είμαι Χριστιανός! Εμπρός, τι περιμένεις; Αποκεφάλισέ με!
Κι έτσι τη θέση του Σαπρικίου στη Βασιλεία του Θεού πήρε πλέον ο Άγιος Νικηφόρος.
Η Μνήμη του Αγίου μάρτυρα Νικηφόρου εορτάζεται στις 9 Φεβρουαρίου.
Αδελφοί μου, το παραπάνω περιστατικό πρέπει να προβληματίσει όλους μας. Μπορεί να λεγόμαστε Χριστιανοί, μπορεί να έχουμε σπουδαία χαρίσματα από τον Θεό, άλλοι από μας να έχουν ακόμα και σημαντικές θέσεις στην εκκλησία…
Αν όμως, δεν δείχνουμε αγάπη, δεν συγχωράμε τους αδελφούς μας, μάλιστα, αν απορρίπτουμε κάποιους με τα λόγια μας ή με τον τρόπο μας, τότε, θέση στην Ουράνια Βασιλεία Του δεν θα βρούμε.
Ας αλλάξουμε τρόπο σκέψης όσο έχουμε καιρό.
Ας μάθουμε να συγχωράμε (συν + χωράω = να δώσουμε ξανά χώρο μέσα στην καρδιά μας για τους αδελφούς μας) κι ας τους αγαπήσουμε, όπως ο Ουράνιος Πατέρας μας αγαπάει και αγκαλιάζει όλα τα παιδιά Του που Του ζητούν εγκάρδια συγνώμη!
