Εμείς δεν ξέρουμε τί είναι η ανάπαυση. Όταν κουβεντιάζει κανείς με μοναχούς, ακούει αρκετές φορές τη λέξη αυτή. Έφθασε αυτός σε ανάπαυση, βρήκε ανάπαυση.
Δεν εννοούν ότι βολεύτηκε. Δεν είναι βόλεμα η ανάπαυση. Όχι. Αναπαύθηκε η ψυχή του στον Θεό.
«Ο Θεός ο άγιος ο εν αγίοις αναπαυόμενος». Δηλαδή, ο Θεός βρίσκει ως το πιο κατάλληλο σκήνωμα την καρδιά ενός αγίου. Εκεί ο Θεός αναπαύεται, άνετα αναπαύεται. Σ’αυτήν την περίπτωση και ο άγιος αναπαύεται.
Η καρδιά στην οποία αναπαύεται ο Θεός, με τη σειρά της και αυτή αναπαύεται στον Θεό. Αυτό είναι κάτι που όσο και αν το λέμε, εμείς δεν μπορούμε να το καταλάβουμε. Μόνο όσοι έχουν μία κάποια πείρα καταλαβαίνουν.
Κατά βάθος κάθε άνθρωπος αυτό επιζητεί. Κατά βάθος όλοι οι άνθρωποι έχουν καημό, έχουν άγχος. Γιατί έχουν άγχος οι άνθρωποι; Κάτι ζητούν και καθώς δεν το έχουν, καθώς το στερούνται, ανησυχούν. Εκείνος ο οποίος θα βρει αυτό το οποίο ζητάει η ψυχή του –θα το βρει αληθινά και όχι απλώς θα ψευτοβρεί κάτι- αυτός αναπαύεται.
από το βιβλίο: Αββάς Βαρσανούφιος
απομαγνητοφωνημένες ομιλίες π. Συμεών Κραγιόπουλου
απόκρισεις 29η
-120x86.jpg)
