Οι προτεραιότητες της ζωής μας, όπως θα τις δείχνει ο λόγος του Θεού

Του μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού Δανιήλ

(από το Σαββατιάτικο ένθετο της «Δημοκρατίας» για την Ορθοδοξία)

Στην πνευματική ζωή μας πρέπει τα πρώτα πράγματα να έχουν την πρώτη θέση. Ο λόγος του Θεού μάς βοηθάει να βρούμε και στη συνέχεια να τοποθετήσουμε αυτές τις προτεραιότητες της ζωής μας:

1. Το πρώτο καθήκον μας στη ζωή είναι να φροντίζουμε για τα πνευματικά αγαθά τοποθετώντας τις βιοτικές μέριμνες και υποθέσεις σε δευτερεύουσα θέση, εμπιστευόμενοι την πρόνοια του Θεού γι’ αυτά, όπως υπέδειξε ο Κύριος:
 «Ζητείτε δε πρώτον την βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην αυτού και ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν. Μη ουν μεριμνήσητε εις την αύριον, η γαρ αύριον μεριμνήσει τα εαυτής· αρκετόν τη ημέρα η κακία αυτής» (Ματθαίου, στ 33-34).
Οι άνθρωποι έχουν ανατρέψει αυτή την τάξη, με αποτέλεσμα να μην ενδιαφέρονται για τα πνευματικά αγαθά, επειδή νομίζουν ότι δεν είναι σημαντικά, τα δε βιοτικά να μην μπορούν να τα εξασφαλίσουν, παρά την εργώδη προσπάθειά τους.
Τα αιτήματα για τα πνευματικά αγαθά προτάσσονται και στην προσευχή που μας δίδαξε ο Κύριός μας το γνωστό μας «Πάτερ ημών, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω το θέλημά Σου». Πρώτα αυτά και μετά τα δικά μας και καθημερινά.

2. Το πρώτο έργο στον αγώνα για τον αγιασμό μας είναι η καθαρότητα της καρδιάς, του νου, της συνειδήσεως. Οταν αυτά είναι καθαρά και φωτεινά, τότε ολόκληρη η ζωή μας είναι λουσμένη στο φως και στην αλήθεια, όπως δίδαξε ο Κύριος:
«Καθάρισον πρώτον το εντός του ποτηρίου και της παροψίδος, ίνα γένηται και το εκτός αυτών καθαρόν» (Ματθαίου, κγ 26).

«Ο λύχνος του σώματός έστιν ο οφθαλμός. εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς η, όλον το σώμά σου φωτεινόν έσται· εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός η, όλον το σώμά σου σκοτεινόν έσται. ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;» (Ματθαίου, στ 22-23).

3. Η πρώτη υποχρέωσή μας στη λατρεία του Θεού είναι να συμφιλιωθούμε με τον αδελφό μας:
«Πρώτον διαλλάγηθι τω αδελφώ σου, και τότε ελθών πρόσφερε το δώρον σου» (Ματθαίου, ε 24).
Ο Κύριος μας προέτρεψε να λέμε στην προσευχή μας:
«Αφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών» (Ματθαίου, στ 12).

Πρώτα συγχωρούμε και μετά ζητούμε να μας συγχωρέσει ο Θεός:
 

4. Η πρώτη υποχρέωσή μας στις αδελφικές σχέσεις, προτού διορθώσεις τον άλλον, είναι να διορθώσεις τον εαυτό σου:
«Πρώτον έκβαλε την δοκόν εκ του οφθαλμού σου» (Λουκάς, στ 42).

5. Η πρώτη προσφορά μας στον Θεό θα πρέπει να είναι η προσφορά του εαυτού μας. Αυτό έπραξαν οι Θεσσαλονικείς, οι οποίοι προτού δώσουν την ελεημοσύνη τους για τους χριστιανούς της Παλαιστίνης, «εαυτούς έδωκαν πρώτον εις τον Κύριον» (Β Κορινθίους, η 5), πίστεψαν δηλαδή και αφιερώθηκαν στον Κύριο.
Προτού προσφέρεις οτιδήποτε, ο Θεός ζητεί να Του προσφέρεις την ψυχή σου.

6. Την πρώτη θέση στην προσευχή μας έχουν οι άλλοι, κατά την αποστολική προτροπή:
«Πρώτον ποιείσθε δεήσεις υπέρ… πάντων» (Α Τιμόθεον, β 1).

Αν εργαστούμε με μεθοδικότητα και υπομονή για να πραγματοποιήσουμε αυτές τις προτεραιότητες στη ζωή μας, θα έχουμε δώσει νόημα στη ζωή μας.