Χριστούγεννα και Θεοφάνεια το ίδιο νόμισμα με τις δυο του όψεις
Ο γεννηθείς από την Παρθένο Κύριος και φανερωθείς και οφθείς, βαπτίστηκε έγινε ιστορικό πρόσωπο, μπήκε στην ιστορία, ετίμησε τον χρόνο. Τώρα η ιστορία αποκτά νέο νόημα.
Το γέννημα της Παρθένου ο σαρκωμένος Λόγος Του Θεού γεννιέται κάθε μέρα σε κάθε Θεία Λειτουργία, για τους ανθρώπους όλων των αιώνων και των γενεών.
Σαρκώνεται και ο πιστός ζει το μυστήριο της θείας οικονομίας «ο Θεός Εφανερώθει εν σαρκί, εσταυρωθη, ανελήφθη εν δόξη». Ιστορικά γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα και τα Θεοφάνεια μια φορά το Χρόνο.
Λειτουργικά όμως και λατρευτικά έχουμε Χριστούγεννα σε κάθε Θεία Λειτουργία, γιατί τι είναι η Θεία Λειτουργία, παρά ο παρατεινόμενος Χριστός, ο αιώνιος, ο ελθών και ο ερχόμενος, χθές και σήμερον, ο αυτός και εις τους αιώνας; Ο αόρατος τελετάρχης και μυσταγωγός στη Θ. Λειτουργία είναι ο ενανθρωπήσας, ο Κύριος της δόξης, ο προσκυνούμενος και εικονιζόμενος, ο σταυρωμένος και ανιστάμενος. Με την Θεία Γέννησή Του, απολαμβάνουμε την υιοθεσία, την χάρη και την αλήθεια.
Οι Εβραίοι, πλανώντες και πλανώμενοι, αναμένουν την εμφάνιση του Μεσσία. Για μας ήλθε εφάνη το φως το απρόσιτον. Όποιος δεν προσκυνεί και δεν γιορτάζει τα άγια Χριστούγεννα γιατί δήθεν η γιορτή των Χριστουγέννων δεν βρίσκετε στην Αγία Γραφή θεσμοθετημένη πλανάται! Απαντάμε. Κανείς δεν είναι μεγαλύτερος από την Εκκλησία. Ότι η Εκκλησία θεσπίζει, νομοθετεί και ιεροπράττει, την αλήθεια καταγγέλει, την χάρη ομολογεί.
Βαπτισμένοι στη θεία χάρη του Αγίου Βρέφους της Βηθλεέμ, στο άγιο βάπτισμα που γίνεται εις «ίασιν ψυχής τε και σώματος» γιορτάζουμε τα άγια Χριστούγεννα «δείξον ημίν, Κύριε, και τα θεία Σου Θεοφάνεια».
