του αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη
Πώς ήταν η εποχή στα χρόνια της επίγειας παρουσίας του Χριστού; Σε πολλά σημεία έμοιαζε με την δική μας, αν και μερικές φορές στις μέρες μας γίνονται πολύ χειρότερα πράγματα. Ήταν μια μπερδεμένη εποχή με περισσότερο μπερδεμένους ανθρώπους. Η κοινωνική αδικία έφερνε και φέρνει πλήρη σύγχυση και αποσταθεροποίηση στις δομές των κρατών. Η βία και η έλλειψη δικαιοσύνης υπήρχαν και κορυφώνονται στις μέρες μας.
Κάθε είδους φρικτά εγκλήματα σημειώνονται καθημερινά και τα παρακολουθούμε από την ζεστασιά του σπιτιού μας. Άνθρωποι λιμοκτονούν, ψάχνουν τους κάδους των απορριμμάτων, περιμένουν στην σειρά για το συσσίτιο, δυσκολεύονται για την απόκτηση των φαρμάκων και η αγωνία των δήμων είναι πότε θα «ανάψει το χριστουγεννιάτικο δένδρο». Πρόκειται για τον απόλυτο παραλογισμό! Είναι να θρηνείς! Ενώ όμως τόσα συμβαίνουν δίπλα μας εξακολουθούμε να μην διδασκόμαστε, τόσο από αυτά, όσο και από τα αμέτρητα παραδείγματα της πλούσιας ιστορίας μας. Τόσες τραγωδίες, με κύριο χαρακτηριστικό, τα αδελφοκτόνα μίση και πάθη, ακόμα δεν μας δίδαξαν. Από την μια να συναντάς στις πόλεις την άκρα βαρβαρότητα και από την άλλη να προσπαθείς με γιρλάντες και φωτάκια να παρουσιάσεις πολιτισμό.
Οι οικογένειες είναι πλέον διαλυμένες, ζει το κάθε μέλος της απίστευτη μοναξιά. Όμως εξακολουθούμε να ζούμε το ψεύτικο, με μοναδικό κριτήριο την κρίση των άλλων. Δηλαδή μοιάζουμε με ένα μήλο εξωτερικά ροδοκόκκινο που εσωτερικά είναι εντελώς σαπισμένο.
Μια τέτοια κοινωνία συνάντησε ο Χριστός με την ενανθρώπησή Του όπως θα κάνει και φέτος την ημέρα των Χριστουγέννων. Περισσότερο παρά ποτέ, η κοινωνία χρειάζεται τον μεσσία, αλλά προσοχή, τον πραγματικό μεσσία, διότι πολλοί παρουσιάζονται ως μεσσίες αλλά είναι ψευδομεσσίες. Μακάρι ο Χριστός να είναι ποθητός στην ζωή του καθενός γιατί όποιος τον δεχθεί στην καρδιά του έχει να χαρεί μια ζωή πνευματική που αξίζει να την ζεις. Ας διατηρούμε τους οφθαλμούς της ψυχής και του σώματος ανοικτούς, για να παρατηρούμε τα συμβαίνοντα -που δεν είναι και λίγα- και να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας για ό,τι και να συμβεί. Παράλληλα χρειάζεται προσευχή γιατί συχνά βλέπουμε την αδυναμία μας στην διαχείριση των καταστάσεων που ζούμε. Οι καιροί όντως είναι πονηροί! Αγρυπνείτε και προσεύχεστε!
