«Είσαι καλά;»

π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Το ερώτημα «είσαι καλά;» μπορεί να γίνεται τυπικά ή ως επιθυμία για επικοινωνία. Όταν απευθύνεται όμως σε άρρωστο παίρνει μια άλλη διάσταση και η απάντηση μπορεί να προκαλέσει πόνο.

Το δικό μου «είσαι καλά;» ήταν έκφραση ενδιαφέροντος, αλλά, όταν αυθόρμητα το απηύθυνα στο τηλέφωνο σε νεαρό παράλυτο, συνειδητοποίησα την επιπολαιότητα και αφέλεια ενός τέτοιου ερωτήματος.

Όμως η επίσκεψή μου με βεβαίωσε ότι ήταν πολύ καλύτερα από μένα τον υγιή. Τελικά το «είσαι καλά;» δεν μπορεί να αφορά την υγεία του σώματος μόνο.

Γύρω μας συμβαίνουν γεγονότα που ταράσσουν την εσωτερική ηρεμία. Μπορεί η υγεία του σώματος να μην διασαλεύεται αλλά η υγεία της ψυχής – του άλλου μέρους της ύπαρξής μας – να έχει χαθεί. Ο άνθρωπος μπορεί να φαίνεται καλά, αλλά μέσα του να έχει φύγει η ειρήνη, η χαρά, η δύναμη, γι’ αυτό και «δεν είναι καλά».

Ψυχή και σώμα συνυπάρχουν στο ζωντανό άνθρωπο, επηρεάζοντας το ένα στοιχείο το άλλο όχι όμως και να καθορίζουν απόλυτα την υγεία του ενός με το άλλο. Η ασθένεια του σώματος δεν σημαίνει και ασθένεια της ψυχής ούτε και της ψυχής με το σώμα. Δεν ταυτίζονται, όπως και δεν διαχωρίζονται. Αλληλοεπηρεάζονται αλλά δεν αλληλοκαθορίζονται.

Υπάρχει, βέβαια, και το άλλο στοιχείο που συμβάλλει στην υγεία της ύπαρξής μας. Είναι το πνευματικό μέρος, αυτό που καθορίζει τη σχέση μας με το άγιο Πνεύμα, το Θεό μας. Η υγεία εδώ εκφράζεται ως ειρήνη της καρδίας, αγαλλίαση, ζωή. Η αμαρτία, ως αποκοπή από το Θεό, είναι η μόνη που φυγαδεύει την ειρήνη και την όντως ζωή. Αυτό κατανοείται, βέβαια, όταν ο άνθρωπος γεύτηκε τη μετάνοια ως επιστροφή, την ταπείνωση ως ανάπαυση, τη χαρά ως σχέση. Όταν χαθούν αυτά που έζησε, τότε «δεν είναι καλά».

Ο νεαρός παράλυτος που επισκέφτηκα «ήταν καλά»! Η αναπηρία του και τα πολλά προβλήματα που προέρχονταν απ’ αυτή, δεν φυγάδευσαν την ειρήνη του Χριστού που είχε μέσα του και γι’ αυτό τη χάριζε στους επισκέπτες του ως προίκα. Οι υγιείς στο σώμα βρίσκουν κοντά του την υγεία της ψυχής τους, γιατί ο ίδιος με την υπομονή και εμπιστοσύνη στην πρόνοια και αγάπη του Θεού έγινε σημείο μιας άλλης βιοτής και λογικής.

– Είσαι καλά;

– Δόξα σοι ο Θεός!

Κι ας μην έκλεισε μάτι όλο το βράδυ, από τους πόνους και ας εξαρτάται για την επιβίωση του από άλλους. Μπόρεσε να νικήσει «τα λογικά επιχειρήματα» που οι λογισμοί τού φέρνουν για το πριν, το τώρα και το αύριο της ζωής του, εμπιστευόμενος το σχέδιο του Θεού για το πρόσωπό Του. Γι’ αυτό και η χάρις τον επισκίασε, το χαρίτωσε και τον ανέδειξε σύγχρονο μάρτυρα που μαρτυρά στους εγγύς και στους μακράν ότι «ο Θεός αγάπη εστί».

Το ερώτημα «είσαι καλά;» που δεχόμαστε από άλλους μπορεί να γίνει ένα φως για να δούμε τις πολλές ευεργεσίες που μας δίνει ο Θεός, να μικράνουμε τα όποια προβλήματά μας και να προχωρήσουμε με το «δόξα σοι ο Θεός!».Κι ακόμα, να μας δοθεί η ευκαιρία να μοιραστούμε, αν θέλουμε, τον πόνο και τη χαρά μας. Για να μειωθεί ο πόνος και ν’ αυξηθεί η χαρά.