«Στις αρχές Ιουνίου, μιλούσα τηλεφωνικά με μία φίλη μου και μου έλεγε τα διάφορα οικογενειακά της προβλήματα.
Εγώ, επειδή ο Άγιος Ραφαήλ είναι πολύ θαυματουργός, της πρότεινα να δώσω εκ μέρους της τα ονόματα της οικογενείας της να μνημονευτούν στην Παράκληση του Αγίου Ραφαήλ, στο Μοναστήρι Του στο Άνω Σούλι του Μαραθώνος, που είναι και σχετικά κοντά στο σπίτι μου.
Εκείνη δέχτηκε και ταυτόχρονα με παρακάλεσε να δώσω να μνημονευτεί και το όνομα μιας φίλης της, της Στυλιανής Τ. (κατοίκου Αθηνών), γιατί, όπως μου εξήγησε, η κοπέλα αυτή είχε σοβαρότατο πρόβλημα υγείας. Ήταν νεαρή και είχε πάθει καρκίνο του στήθους και έκανε στη συνέχεια και αφαίρεση στήθους. Όμως, ο καρκίνος έκανε μετάσταση και η κατάσταση της υγείας της Στυλιανής χειροτέρεψε δραματικά, φτάνοντας στο σημείο να λένε οι γιατροί στους δικούς της, ότι είναι πια στα τελευταία της. Συγκεκριμένα έλεγαν ότι … «είναι αμαρτία να την κρατάτε έτσι. Έχει 10 μέρες ζωή.
Πάρτε τη στο σπίτι να τελειώσει εκεί…». Εν τω μεταξύ η Στυλιανή πονούσε υπερβολικά και ταλαιπωριόταν. Γι’ αυτό η κοινή μας φίλη με παρακάλεσε να δώσω να μνημονευτεί το όνομά της στην Παράκληση του Αγίου Ραφαήλ, ώστε ο Άγιος Ραφαήλ, να μείωνε τουλάχιστον τους πόνους της. Όμως, μεγάλα τα θαύματα των Αγίων!!! Ο Άγιος Ραφαήλ, δεν της μείωσε μόνο τους πόνους, αλλά έκανε τη Στυλιανή τελείως καλά!!!! Λίγες μέρες μετά που μνημονεύτηκε το όνομά της, η Στυλιανή άρχισε να λέει: «Δεν πονάω, δεν πονάω. Γιατί δεν πονάω;». Αφού, λοιπόν, επέμενε, οι γιατροί της έκαναν εξετάσεις, μία και δυο και τρεις και ακολούθησαν τα συγκλονιστικά αποτελέσματα των εξετάσεων ότι: ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΠΛΕΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ… Μέσα σε λίγες, λοιπόν, μέρες πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο και κάποια στιγμή αργότερα μίλησα μαζί της στο τηλέφωνο.
«Δεν ξέρω τι έκανες για μένα, αλλά ό,τι και να έκανες σε ευχαριστώ πάρα πολύ!» μου είπε. Εγώ της εξήγησα ότι το μόνο που έκανα ήταν να δώσω το όνομά της να μνημονευτεί στην Παράκληση του Αγίου Ραφαήλ. Και εκείνη μου απάντησε: «Δεν μου είχανε πει τίποτα πιο πριν για τον Άγιο Ραφαήλ. Τι μπορώ να πω για τον Άγιο Ραφαήλ! Τον ευχαριστώ πολύ! Θα πάω οπωσδήποτε να Τον προσκυνήσω, πριν πάω στις διακοπές μου που έχω κανονίσει στα τέλη Ιουλίου. Που είναι αυτό το Μοναστήρι;».
Κανονίσαμε λοιπόν να την φέρω στη Μονή του Αγίου στο Άνω Σούλι να ευχαριστήσει τον Άγιο Ραφαήλ και μείναμε όλοι μας με τη μεγαλύτερη ευτυχία στην ψυχή μας για το πολύ μεγάλο αυτό θαύμα που συντελέστηκε. Τη χαρά μου αυτή ήθελα να μοιραστώ μαζί σας, γι’ αυτό και σας διηγήθηκα ό,τι επακριβώς έγινε, προς δόξαν του Ονόματος του μεγάλου Αυτού και πολύ θαυματουργού Αγίου που λέγεται Ραφαήλ, ο Οποίος δεν σταματά συνεχώς να μας εκπλήσσει με τα συγκλονιστικά θαύματά Του.»
Σοφία Π.,
Μαραθώνας, Ιούλιος 2014
