Το εσπέρας της Κυριακής των Βαίων, 31ην Μαρτίου/13ην Απριλίου 2014, εγένετο η έναρξις των ακολουθιών των Νυμφίων εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως, εις τον Μοναστηριακόν Ναόν των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και εις άλλας Μονάς του Πατριαρχείου εις Ιεροσόλυμα.
Εις την Ακολουθίαν του Νυμφίου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνοδευόμενος υπό του Πατριαρχικού Επιτρόπου Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του παρεπιδημούντος Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, του Γέροντος Αρχιγραμματέως Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Αγιοταφιτών Αρχιμανδριτών, Ιερομονάχων και Ιεροδιακόνων.
Την κατανυκτικήν ταύτην Ακολουθίαν παρηκολούθησαν πολλοί των Ελλήνων προσκυνητών και διά των θεολογικών τροπαρίων αυτής κατενύγησαν ταίς ψυχαίς αυτών και ησθάνθησαν εαυτούς ηνωμένους μετά του Ιησού Χριστού, του «ερχομένου ως Νυμφίου εν τω μέσω της νυκτός», ισταμένου και κρούοντος την θύραν της ψυχής ημών και αναμένοντος, ίνα ανοίξωμεν Αυτω και συσταυρωθώμεν μετ’ Αυτού ταίς του βίου ηδοναίς, όπως και συνακολουθήσωμεν Αυτώ εις την Άνω Ιερουσαλήμ.
Προς το ευλαβές εκκλησίασμα ωμίλησεν ο Μακαριώτατος διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί:
«Ο συνάναρχος και συναΐδιος Υιός και Λόγος του Πατρός επί πώλου αλόγου ήλθε σήμερον καθεζόμενος, επί την πόλιν Ιερουσαλήμ. Ον τα Χερουβίμ μετά δέους ατενίσαι ου δύνανται. Παίδες ανευφήμησαν μετά βαΐων και κλάδων τον αίνον μυστικώς αναμέλποντες: Ωσαννά εν τοις Υψίστοις τω ελθόντι σώσαι εκ πλάνης άπαν το γένος ημών», λέγει ο μελωδός της Εκκλησίας.
Αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί,
Ευλαβείς προσκυνηταί
Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ημάς πάντας συνήγαγεν εις αυτόν τούτον τον τόπον του σταυρικού πάθους και της τριημέρου ταφής του Σωτήρος ημών Χριστού, δηλονότι εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως, ένθα ως άλλοι παίδες ανευφημήσαμεν μετά βαΐων και κλάδων τον αίνον: «ωσαννά εν τοις Υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Όντως σήμερον ήλθεν επί την πόλιν την αγίαν την Ιερουσαλήμ ο συνάναρχος και συναΐδιος Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, διά να σώση το ανθρώπινον ημών γένος εκ της πλάνης του διαβόλου.
Καί λέγομεν σήμερον, διότι ο Χριστός ο Υιός του Θεού είναι «ο ων και ο ην και ο ερχόμενος», ως μαρτυρεί ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, (Αποκ. 1,4). Την εμπειρίαν ταύτην ζώμεν εντός της Εκκλησίας διά της συμμετοχής μας εν τω μυστικώ σώματι του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού.
«Σήμερον η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ημάς συνήγαγε», αναφωνεί ο μελωδός «και πάντες αίροντες τον Σταυρόν σου, Χριστέ, αναβοώμεν Υιέ Δαυΐδ, σπεύσον σώσον ούς έπλασας, ευλογημένε Ιησού. Εις τούτο γαρ ελήλυθας, όπως γνώμεν την δόξαν Σου». Η δε δόξα Αυτού του Χριστού είναι η Ανάστασις Αυτού κατά την ιδίαν Αυτού ομολογίαν: «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα», (Ιωάν. 11, 25-26).
Εις τούτο ακριβώς, αγαπητοί μου αδελφοί, τουτέστιν εις την Κοινωνίαν της δόξης και της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού μας καλεί σήμερον η αγία ημών Εκκλησία διά στόματος του μελωδού αυτής λέγουσα: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα, ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε ούν ψυχή μου, μη τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής και της βασιλείας έξω κλεισθής».
Πράγματι, αδελφοί μου, «τι γαρ ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή; ή τι δώση άνθρωπος αντάλλαγμα της ψυχής αυτού;», λέγει ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
Η αγία και θεόπνευστος Γραφή είναι ξεκάθαρη, όσον αφορά εις την ύπαρξιν, δηλαδή την δημιουργίαν του ανθρώπου. Ο άνθρωπος επλάσθη κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν Θεού και διά τούτο αποτελεί την κορωνίδα και την σφραγίδα της του Θεού δημιουργίας. Επί πλέον δε η εικών του Θεού ευρίσκεται εντός του ανθρώπου, δηλονότι επί της ψυχής του ανθρώπου.
Η υπό του πάλαι Αδάμ και της αμαρτίας αμαυρωθείσα ημών ψυχή τώρα πλέον έχει ελευθερωθή από την δύναμιν και την δουλείαν της αμαρτίας και της φθοράς του θανάτου, διότι Νέος Αδάμ, ο Θεάνθρωπος Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις τούτο ελήλυθε ίνα ελευθερώςη ημάς από τον θάνατον της αμαρτίας και της φθοράς. Τούτο ακριβώς καταγγέλλει τόσον ο τόπος της Σταυρώσεως, του Γολογοθά δηλαδή ο τόπος της απολυτρώσεως ημών όσο και ο Πανάγιος και Ζωηφόρος Τάφος της Αναστάσεως του Χριστού, δηλαδή της ελευθερίας ημών. Αμφότεροι ούτοι οι Τόποι, τα Πανάγια ταύτα σεβάσματα ευαγγελίζονται την αξίαν της ψυχής του ανθρώπου
Αξία, η οποία όντως ουδέν αντάλλαγμα ευρίσκει.
Δεύτε λοιπόν μετά του υμνωδού είπωμεν: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός… βλέπε ούν ψυχή μου, μη της βασιλείας των Ουρανών, της Βασιλείας του Θεού Λόγου του Χριστού έξω κλεισθής, αλλά ανάνηψον κράζουσα: Άγιος, Άγιος Άγιος ει ο Θεός, διά της Θεοτόκου ελέησον ημάς. Αμήν».
-120x86.jpg)
){kind=link}