Ιεροσόλυμα: Σε συνεργασία της Δημαρχίας Μπετζάλλας και του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, με την τεχνική επιμέλεια του Αρχιτέκτονα του Πατριαρχείου…
Θεοδόσιου Μητρόπουλου και του Δημάρχου Νικόλα Χαμής… στερεώθηκε, μέσα στον Οκτώβριο του 2021, η στέρνα του ηγουμενείου Μπετζάλλας και περιεχαράχθηκε ολίγον, χάριν διευρύνσεως της δημοσίας οδού, προς διευκόλυνση των διερχομένων οχημάτων των κατοίκων της Μπετζάλλας.
Δείτε λεπτομέρειες στο άρθρο του αρχιτέκτονα Δρ. Θεοδοσίου Μητρόπουλου:
Η ιστορική στέρνα (Φρέαρ) του Ηγουμενείου της Μπετζάλλας
Η στέρνα αυτή βρίσκεται βόρειο-ανατολικά τού Ηγουμενείου τής Μπετζάλλας[1] όπου καί εφάπτεται μετ αυτού καταλαμβάνοντας ολόκληρη τήν υπεδάφεια έκταση τού κήπου, ενώ τό στόμιο αυτής βρίσκεται εντός τού κήπου. Η στέρνα αυτή έχει ορθογωνική κάτοψη διαστάσεων (5X8X6M) καί είναι λαξευμένη στό βραχώδες υπέδαφος τής περιοχής, ενώ η καμαροσκεπαστή οροφή τής είναι κατασκευασμένη από ασβεστολίθους καί υδραυλικό κονίαμα. Τήν τεχνική αυτή τήν συναντούμε καί στίς στέρνες τού Δαυίδ, πού βρίσκονται στήν Βηθλεέμ, οι οποίες επίσης είναι κατασκευασμένες μέ τήν ίδια τεχνοτροπία.[2] Εσωτερικά η στέρνα είναι επιχρισμένη μέ παχύ στρώμα κουρασανίου πάχους 10εκ. περ., ώστε νά εμποδίζεται η διαρροή τών υδάτων. Η στέρνα αυτή είναι αρχαιότατη, ιστορικά δέ, θά πρέπει νά έχει σχέση μέ τίς στέρνες (φρέατα) τού Δαυίδ πού βρίσκονται στήν Βηθλεέμ. Τό Ηγουμενείο τής Μπετζάλλας θά οικοδομηθεί μετά τό 1862 (έτος κατασκευής τού Ι. Ναού Γενεθλίου τής Θεοτόκου στήν Μπετζάλλα) στήν ιστορική αυτή θέση τής εν λόγω στέρνας. Μέ τήν σημερινή διαμόρφωση τής οδού πέριξ τού Ηγουμενείου, μιά μεγάλη βραχώδης μάζα τής στέρνας θά εκσκαφεί (αφαιρεθεί) καί στήν θέση της θά κατασκευαστεί λιθόκτιστος τοίχος ύψους άνω τών 4μ. προκειμένου νά συγκρατηθούν οι υδραυλικές πιέσεις πού προέρχονται από τά ύδατα τής στέρνας. Επειδή τό στόμιο υπερχείλισης τής στέρνας είχε καλυφθεί από τόν εξωτερικό περιμετρικό τοίχο, αυτό είχε σάν συνέπεια νά ανέλθει η στάθμη τών υδάτων πολύ υψηλά εντός τής στέρνας, μέ αποτέλεσμα τήν αύξηση τών πιέσεων στά λιθόκτιστα τοιχώματα καί τήν δημιουργία κατακόρυφων ανησυχητικών ρηγματώσεων μέ άμεσο κίνδυνο ολικής κατάρρευσης τού λιθόκτιστου θόλου τής στέρνας. Σήμερα τό Δημαρχείο τής Μπετζαλλας, τό οποίο διενεργεί στερεωτικές εργασίες σέ συνεργασία μέ τό Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στήν εν λόγω στέρνα, προέβη στήν τμηματική αφαίρεση τής υπάρχουσας ρηγματωμένης λιθοδομής καί τήν επανακατασκευή της από οπλισμένο σκυρόδεμα καί λίθους πού αρμόζουν μέ τήν αισθητική τού περιβάλλοντος χώρου. Μέ τήν επέμβαση αυτή τής αποκατάστασης τής στέρνας θά πρέπει νά διακοπεί πλέον η τροφοδοσία της μέ νερό καί ο χώρος αυτός νά αξιοποιηθεί από τό Πατριαρχείο τόσο αρχαιολογικά όσο καί τουριστικά (θρησκευτικό τουρισμό) λόγω τής μεγάλης ιστορικής αξίας της.
[1] Η κατασκευή τού Ηγουμενείου ανάγεται μετά τό 1862 επί Πατριαρχίας τού Κυρίλλου Β΄(1845-1872) καί ηγουμένου Χριστοφόρου μοναχού τού Κυπρίου Ο 19ος αι. είναι η περίοδος όπου παρατηρείται μεγάλη έξαρση στήν ανέγερση καί τήν διακόσμηση ορθόδοξων ναών στόν χώρο τής Οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπου οι συνθήκες γιά τήν Ορθοδοξία αλλάζουν καί γίνονται ευνοϊκότερες μετά τήν συνθήκη τής Ανδριανουπόλεως τό 1829 καί ιδιαίτερα μετά τό Χάτι Σερίφ τού 1839 καί τό Χάτι Χουμαγιούν τού 1856, όπου φαίνεται η αλλαγή στήν εσωτερική πολιτική τού Οθωμανικού κράτους, μέ τήν καθιέρωση τής ισονομίας όλων τών υπηκόων τού. Αρχίζει τότε συστηματικότερα η ανέγερση μεγαλοπρεπών ναών στήν Μ. Ασία, Σμύρνη, Κων/πολη, Κύπρο καί Μ. Ανατολή.
[2] Οι στέρνες στήν Βηθλεέμ θά σταματήσουν να χρησιμοποιούνται γιά πόσιμο νερό μετά τό 1200, όταν Σαρακινή γυναίκα έπεσε μέσα στό φρέαρ καί επνίγη έκτοτε τό νερό χρησιμοποιείται μόνο γιά άρδευση, σύμφωνα μέ τά οδοιπορικά τής εποχής. ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΑΡΙΟΥ Η ΑΓΙΑ ΒΗΘΛΕΕΜ ΒΕΝΙΑΜΙΝ ΙΩΑΝΝΙΔΟΥ 1867
ΙΙ SAMUEL 23, 14-17
