Πλήθος κόσμου βρίσκεται ήδη στους Αγίους Τόπους για το Άγιο Πάσχα και στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων εορτάσθηκε με λαμπρό τρόπο η Ανάσταση του Λαζάρου.
Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου αναφέρει συγκεκριμένα: «Το Σάββατον, 22αν Μαρτίου/4ην Απριλίου 2015, Σάββατον του Λαζάρου, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου συμφώνως προς την τυπικήν διάταξιν και την προσκυνηματικήν αυτού τάξιν το γεγονός της εκ νεκρών εγέρσεως του Λαζάρου, του τετραημέρου φίλου του Χριστού, εκ της κώμης της Βηθανίας καταγομένου.
Αφ εσπέρας:
Το γεγονός αυτό εωρτάσθη αφ᾽ εσπέρας της Παρασκευής εις τον τόπον – Προσκύνημα της Αναλήψεως του Χριστού επί του Όρους των Ελαιών, ως γειτνιάζοντος προς την Βηθσφαγήν και Βηθανίαν, δι᾽ Εσπερινού επί των ερειπίων του παλαιού Βυζαντινού Ναού της Αναλήψεως, νυν τεμένους, αφ᾽ ου προηγουμένως ηγιάσθη η υπαίθριος και εκτεθειμένη Αγία Τράπεζα αυτού.
Τού Εσπερινού τούτου προεξήρξεν ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Γεράσων κ. Θεοφάνης, συλλειτουργούντων αυτώ Αγιοταφιτών Ιερομονάχων, των Αραβοφώνων Πρεσβυτέρων, ψαλλόντων του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και της χορωδίας του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου και μετέχοντος ευλαβούς εκκλησιάσματος του Καθεδρικού Ναού τούτου, μοναχών, μοναζουσών και προσκυνητών.
Μετά των Εσπερινόν ηκολούθησε μικρά αναψυχή εις την Ιεράν Μονήν Αναλήψεως, παρατεθείσα υπό του ηγουμένου αυτής π. Αχιλλίου και ανεγνώσθη το πρώτον μέρος του Μικρού Αποδείπνου μετά του Κανόνος της εορτής εκ του Τριωδίου εντός του προσκυνήματος, τεμένους νυν, ένθα και το αποτύπωμα του ποδός του εις ουρανούς αναληφθέντος Κυρίου.
Εν συνεχεία ηκολούθησε λιτανεία προς το προσκύνημα των Γαλιλαίων Ανδρών. Ενταύθα ανέμενε ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος εντός του Ιερού Ναού των Γαλιλαίων Ανδρών και ήκουσε ευλογών το Α´ Εωθινόν Ευαγγέλιον υπό του προεξάρχοντος Αρχιερέως Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους.
Μετά τούτο η λιτανεία επέστρεψε διά της κεντρικής οδού του Όρους των Ελαιών εις το Προσκύνημα, ένθα συνεπληρώθη η ανάγνωσις του Μικρού Αποδείπνου και απελύθη η εσπερινή εορτή του Σαββάτου του Λαζάρου εις το Όρος των Ελαιών.
Β´ Ανήμερα της εορτής.
α. Εις το Όρος των Ελαιών.
Την πρωίαν του Σαββάτου του Λαζάρου, 22ας Μαρτίου/ 4ης Απριλίου 2015, ετελέσθη εις τον αυτόν τόπον της Αναλήψεως του Κυρίου η θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του προεξάρξαντος και εις τον Εσπερινόν, Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Γεράσων κ. Θεοφάνους, συλλειτουργούντων αυτώ Ιερομονάχων Αγιοταφιτών και των Ιερέων του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου και Ιερέων παρεπιδημούντων εξ άλλων Εκκλησιών, ψαλλόντων του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και των μαθητών δοκίμων ρασοφόρων και μοναχών της Πατριαρχικής Σχολής Σιών και των ψαλτών της χορωδίας του Αγίου Ιακώβου
και συμμετέχοντος εν ευλαβεία και κατανύξει εκκλησιάσματος Ορθοδόξων Χριστιανών, εντοπίων και προσκυνητών.
Απολυθείσης της θείας Λειτουργίας εδεξιώθη τον Αρχιεπίσκοπον, την Συνοδείαν και πολλούς εκ των εκκλησιαζομένων ο μοναχός π. Αχίλλιος εις την εν λόγω προσκειμένην τω Προσκυνήματι της Αναλήψεως Ιεράν Μονήν της Αναλήψεως.
β. Εις Βηθανίαν.
Η εορτή της μνήμης του εγερθέντος φίλου του Χριστού Λαζάρου εωρτάσθη πανηγυρικώς εις την Ιεράν Μονήν, την τιμωμένην επ᾽ ονόματι των αδελφών αυτού Μάρθας και Μαρίας και κειμένην εις μικράν απόστασιν από του τάφου αυτού εις Βηθανίαν.
Τού Όρθρου και της θείας Λειτουργίας προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και Ιερέων παρεπιδημούντων εξ άλλων Εκκλησιών, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και άλλων διακόνων, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, συμμετέχοντος δε εν ευλαβεία πολλή ευσεβούς εκκλησιάσματος εντοπίων πιστών και προσκυνητών.
Τον θείον λόγον εκήρυξεν ο Μακαριώτατος προς το ευσεβές εκκλησίασμα και τας μοναζούσας της Ιεράς Μονής Μάρθας και Μαρίας, έχοντα ως έπεται ελληνιστί:
«Κύριε, η φωνή Σου κατέλυσε του Άδου τα βασίλεια και ο λόγος της εξουσίας Σου ήγειρεν εκ τάφου τετραήμερον∙ και γέγονεν ο Λάζαρος της Παλιγεννεσίας προοίμιον σωτήριον. Πάντα δυνατά σοι Δέσποτα τω πάντων Βασιλεί. Δώρησαι τοις δούλοις Σου ιλασμόν και το μέγα έλεος».
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς προσκυνηταί,
Μέγα και παράδοξον θαύμα, εορτάζει σήμερον η αγία ημών Εκκλησία. Το «σωτήριον προοίμιον της Παλιγεννεσίας ημών των ανθρώπων», δηλονότι την τετραήμερον εκ τάφου έγερσιν του αγίου και δικαίου φίλου του Χριστού, Λαζάρου, εν αυτή ταύτη τη πόλει της Βιβλικής Βηθανίας, ένθα η οικία και ο τάφος αυτού, αλλά και ο ιερός τόπος της υποδοχής του Σωτήρος ημών Χριστού υπό των αδελφών του Λαζάρου, Μάρθας και Μαρίας.
Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, μέγα και παράδοξον θαύμα είναι και η εκ νεκρών έγερσις ή καλλίτερον ειπείν η ανάστασις του Λαζάρου του τετραημέρου, η οποία ανάστασις έλαβε χώραν ολίγον πριν του σταυρικού θανάτου και της εκ νεκρών τριημέρου Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού.
Το γεγονός τούτο της αναστάσεως θα παραμένη παράδοξον διά τους ανθρώπους, οι οποίοι φρονούν τα του κόσμου, ουχί όμως διά τους πιστεύοντας εις τον δι’ ημάς τους ανθρώπους και την ημετέραν σωτηρίαν σαρκωθέντα, σταυρωθέντα και αναστάντα Χριστόν, ως κηρύττει και ο θείος Παύλος: «Ει δε Χριστός κηρύσσεται ότι εκ νεκρών εγήγερται, πως λέγουσί τινες εν υμίν ότι ανάστασις νεκρών ουκ έστιν; ει δε ανάστασις νεκρών ουκ έστιν, ουδέ Χριστός εγήγερται• ει δε Χριστός ουκ εγήγερται, κενόν άρα το κήρυγμα ημών, κενή δε και η πίστις υμών», ( Α’ Κορ. 15, 13-14)».
Τούς λόγους τούτους του Αποστόλου Παύλου επιβεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις την Μάρθαν, την αδελφήν του Λαζάρου, όταν αυτήν τον προϋπάντησεν έξω από το χωρίον της Βηθανίας, δηλαδή εις αυτόν τούτον τον τόπον, ένθα ιστάμεθα αυτήν την ιεράν στιγμήν και ειπών αυτή:
«αναστήσεται ο αδελφός σου. λέγει αυτώ Μάρθα• οίδα ότι αναστήσεται εν τη αναστάσει εν τη εσχάτη ημέρα. είπεν αυτή ο ᾿Ιησούς• εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη, ζήσεται• και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα», (Ιωάν. 11, 24-26).
Ερμηνεύων τους Κυριακούς τούτους λόγους ο Άγιος Θεοφύλακτος λέγει «Καίτοι θ’ αποθάνη προσκαίρως, λόγω του θανάτου της σαρκός, δεν θα αποθάνη ποτέ λόγω της ζωής του πνεύματος και της αθανασίας της αναστάσεως». Ο δε Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει: «Ο εις αυτόν τον Χριστόν πιστεύσας εν τω μέλλοντι αιώνι ατελεύτητον έχει ζωήν εν μακαριότητι και ολοκλήρω αφθαρσία».
Η αγία ημών Εκκλησία, αγαπητοί μου, η οποία μας προετοιμάζει να γίνωμεν και ημείς συμμέτοχοι και συμμάρτυρες πνευματικώς των θείων αγαθών και ιδιαίτερα της αναστάσεως του Χριστού, μελωδικώς κηρύττει και λεγει: «Την κοινήν Ανάστασιν προ του Σού πάθους πιστούμενος εκ νεκρών ήγειρας τον Λάζαρον, Χριστέ ο Θεός, όθεν και ημείς ως οι Παίδες τα της νίκης σύμβολα φέροντες, Σοί τω Νικητή του θανάτου βοώμεν: Ωσαννά εν τοις υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Τούτο σημαίνει ότι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, θέλοντας να πιστοποιήση ενώπιον των μαθητών Του, ότι όντως Αυτός είναι η ζωή και η Ανάστασις και συνεπώς ο Νικητής του θανάτου της αμαρτίας, προέβη δημοσίως εις την εκ νεκρών έγερσιν του φίλου αυτού Λαζάρου.
Η ουσιαστική διαφορά μεταξύ της εγέρσεως, αναστάσεως του Λαζάρου και της Αναστάσεως του Ιησού, οφείλεται εις το ότι ο Χριστός, τέλειος ων άθρωπος και τέλειος Θεός, δεν ανέστησεν εκ των νεκρών την ανθρωπότητα Του μόνον, δηλονότι του Ιησού, του υιού της παρθένου Μαρίας, αλλά σύμπασαν την ανθρωπίνην ημών φύσιν, την οποίαν προσέλαβε εκ των αγνών αιμάτων της Θεοτόκου Μαρίας, διά Πνεύματος αγίου βεβαίως και την απελευθέρωσεν από τα δεσμά του θανάτου της φθοράς και της αμαρτίας. Διά τούτο και ο μελωδός της Εκκλησίας λέγει ότι η ανάστασις του Λαζάρου γέγονε προοίμιον σωτήριον, δηλαδή σωτηριώδες προμήνυμα της παλιγεννεσίας ημών εν Χριστώ κατά την ημέραν του βαπτίσματος ημών, ως λέγει και ο θείος Παύλος: «η αγνοείτε ότι όσοι εβαπτίσθημεν εις Χριστόν ᾿Ιησούν, εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν; συνετάφημεν ούν αυτώ διά του βαπτίσματος εις τον θάνατον, ίνα ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών διά της δόξης του πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν», (Ρωμ. 6, 3-4). Τούτο ακριβώς σημαίνει παλιγεννεσία την καινήν, καινούργιαν νέαν ημών ζωήν εν Χριστώ τω σταυρωθέντι και τη τρίτη ημέρα αναστάντι εκ των νεκρών.
Ο αναστάς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, αγαπητοί μου, είναι εν μέσω ημών. Είναι απτός και ορατός, διά του σώματος Αυτού δηλονότι της Εκκλησίας, η οποία ζωογονείται διά του αγίου Αυτού Πνεύματος του ενεργοποιούντος τα άγια της Εκκλησίας μυστήρια και δη το μέγα της Εκκλησίας μυστήριον της θείας Ευχαριστίας, καθ’ ην γενόμεθα μέτοχοι ζωής αιωνίου, τουτέστι της Αναστάσεως Αυτού, γευόμενοι το Κυριακόν Αυτού Σώμα και Αίμα το υπέρ ημών και πολλών εκχυνόμενον εις άφεσιν αμαρτιών.
Δεύτε λοιπόν, αγαπητοί μοι αδελφοί, ευχαριστήσωμεν τω αγίω Τριαδικώ Θεώ και μετά του μελωδού είπωμεν: «Την ψυχωφελή πληρώσαντες Τεσσαρακοστήν ικεσίαις Λαζάρου, Μάρθας και Μαρίας τε, ημάς αξίωσον θεατάς γενέσθαι του Σταυρού, του Πάθους Σου Κύριε και της λαμπροφόρου των ημερών και βασιλίδος Αναστάσεως της σης, Φιλάνθρωπε». Αμήν.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε λιτανεία επίσημος, έως και του Τάφου του Λαζάρου, ένθα ανεγνώσθη η Ευαγγελική Περικοπή της Αναστάσεως του Λαζάρου εκ του Κατά Ιωάννην Αγίου Ευαγγελίου ( Ιω. 11, 1-44 ).
Της Λειτουργίας απολυθείσης, η Αρχιερατική Συνοδεία επεσκέφθη τιμητικώς τας Δημοτικάς Αρχάς της πόλεως Βηθανίας, εις δε την Πατριαρχικήν Συνοδείαν παρετέθη πλουσία νηστήσιμος τράπεζα εις την Ιεράν Μονήν Μάρθας και Μαρίας υπό της ηγουμένης οσιωτάτης μοναχής Ευπραξίας».
){kind=link}