Με Δοξολογία στον Ναό της Αναστάσεως τίμησε το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων την Εθνική Επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Στη Δοξολογία προεξήρθε ο Πατριάρχης κ.κ.Θεόφιλος.
Όπως ενημερώνει το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων: «Την Τρίτην, 15ην /28ην Οκτωβρίου 2014, ετελέσθη Δοξολογία εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως επί τη Εθνική εορτή της 28ης Οκτωβρίου 1940.
Η Δοξολογία αύτη ετελέσθη ως οφειλομένη ευχαριστία εις τον Θεόν διά την βοήθειαν Αυτού εις την απελευθέρωσιν εκ των δεσμών της Ιταλικής και Γερμανικής κατοχής του 1940 και ως δέησις διά την ανάπαυσιν των ηρωικώς τότε υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων και πεσόντων πατέρων ημών.
Της Δοξολογίας προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αυτώ των Αρχιερέων και Ιερομονάχων του Πατριαρχείου, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά του προσωπικού του Προξενείου και των συμπροσευχομένων μοναζουσών του Πατριαρχείου και των μελών της Ελληνικής Παροικίας.
Μετά την Δοξολογίαν ταύτην ηκολούθησε δεξίωσις εις το Πατριαρχείον, ένθα προσεφώνησεν ο Μακαριώτατος διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού:
Εκλαμπρότατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Άγιοι Πατέρες και σεβαστοί αδελφοί,
ευλαβείς προσκυνηταί, αγαπητοί αδελφοί,
Σήμερον επέτειος του ιστορικού πλέον «Όχι» της εποποιΐας της 28ης Οκτωβρίου του 1940 σύσσωμος η Γεραρά των Αγιοταφιτών ημών Αδελφότης μετά του χριστεπωνύμου λαού κατήλθομεν εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ένθα ανεπέμψαμεν ευχαριστήριον Δοξολογίαν εις τον Άγιον Τριαδικόν Θεόν επί τη, άχρι τελικής εκτοπίσεως, αντιστάσει κατά των απανθρώπων κατοχικών δυνάμεων του Ναζισμού και του Φασισμού.
Προσέτι δε ετελέσαμεν επιμνημόσυνον δέησιν υπέρ αναπαύσεως εν χώρα ζώντων των ψυχών των ενδόξως αγωνισαμένων και ηρωικώς πεσόντων πατέρων και αδελφών ημών υπέρ προασπίσεως της εθνικής ανεξαρτησίας και διαφυλάξεως της πατρίου εδαφικής ακεραιότητος.
Η επετειακή ανάμνησις του ηρωικού όντος τούτου γεγονότος αποτελεί αφ’ ενός μεν απότισιν χρέους ιερού προς τους υπέρ του υπερτάτου αγαθού της ελευθερίας και της εθνικής ανεξαρτησίας, πεσόντας πατέρας και αδελφούς ημών, αφ’ ετέρου δε δίδαγμα διά την σύγχρονον ημών γενεάν, η οποία ευρίσκεται αντιμέτωπος με την αναβίωσιν του ορατού πλέον φαινομένου νέας μορφής Ναζισμού και Φασισμού, εν ονόματι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του θρησκευτικού φανατισμού κατά του σεβασμού και της ελευθερίας του ανθρωπίνου προσώπου, τόσον ατομικώς όσον και συλλογικώς.
Η δε αναβίωσις του Ναζισμού και του Φασισμού οφείλεται εις το γεγονός ότι τον τόπον του θείου Νόμου και της κατά φύσιν τάξεως κατέλαβεν η εθελοθρησκεία των ανθρώπων, δηλονότι η αταξία και η ανομία, ως κηρύττει και ο μέγας Παύλος λέγων: «Το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας», (Β΄ Θεσ. 2,7). Καί τούτο ουχί θεωρητικώς αλλ’ εν τη πράξει και μάλιστα εν τη περιοχή ημών ως και τω ευρυτέρω χώρω της Μέσης Ανατολής.
Η υπό της Αγίας Εκκλησίας Ιεροσολύμων, τουτέστιν της Εκκλησίας της Σταυρικής θυσίας και Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, οφειλετικώς τελουμένη επέτειος του «Όχι» της 28ης Οκτωβρίου του 1940 αποτελεί τρανήν και επίκαιρον απόδειξιν, κατά τον σοφόν Παύλον, ότι «ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τας αρχάς, προς τας εξουσίας, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου», (Εφεσ. 6,12).
Επί τούτοις, υψώσωμεν το ποτήριον Ημών και αναβοήσωμεν: «Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!»,
«Ζήτω η Ελλάς!»,
«Ζήτω η Αγιοταφιτική ημών Αδελφότης!»,
«Ζήτω η Ρωμηοσύνη!»
και αραβιστί, ίδε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2014/10/28/7860
Ο δε Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος προσεφώνησε διά της κάτωθι προσφωνήσεως αυτού:
Ημέρα τιμής και μνήμης για το Έθνος μας η σημερινή. Ο απανταχού Ελληνισμός, σύσσωμος και με αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, εορτάζει την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, μίας εκ των πλέον λαμπρών και ενδόξων σελίδων της σύγχρονης ιστορίας του. Εορτάζει την μεγαλειώδη και ομόθυμη απόφασή του να ορθώσει το πνευματικό και ηθικό του, πρωτίστως, ανάστημα απέναντι στη δύναμη των όπλων του επιβουλέα της εθνικής του ανεξαρτησίας και να δώσει με αυταπάρνηση τον υπέρ βωμών και εστιών αγώνα για την προάσπιση των εθνικών του δικαίων και της ελευθερίας του.
Λαοί που ξεχνούν τις καταβολές και τη διαδρομή τους είναι καταδικασμένοι στη λήθη της Ιστορίας. Η Ελλάδα, όμως, λίκνο πολιτισμού και γενέτειρα της δημοκρατίας, έχοντας επίγνωση του παρελθόντος της, εκαλείτο, και πάλι, να δώσει το παρών στον αγώνα του ελεύθερου κόσμου κατά των δυνάμεων της τυραννίας.
Την αυγή της 28ης Οκτωβρίου 1940 η Ελλάδα απαντούσε, για μία ακόμη φορά στην μακραίωνη ιστορική της διαδρομή, σε ένα ιταμό τελεσίγραφο, των δυνάμεων του άξονα αυτή τη φορά, που απαιτούσαν την παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας. Το «μολών λαβέ» των Θερμοπυλών αντηχούσε και πάλι από τα βάθη της Ιστορίας και γινόταν το υπερήφανο όχι στα βουνά της Πίνδου.
Οδηγούμενοι από τα διδάγματα της ιστορίας τους, εμφορούμενοι από ύψιστα πατριωτικά αισθήματα και τιμώντας τις ιερές και απαράγραπτες παρακαταθήκες των προγόνων τους, οι Έλληνες έκαναν και πάλι το καθήκον τους. Υπερασπίστηκαν με ηρωισμό και αυτοθυσία την πατρογονική γη.
Πιστεύοντας στον δίκαιο αγώνα τους αποδύθηκαν σε μία υπεράνθρωπη και πάνδημη προσπάθεια, με συμμετοχή ολόκληρου του λαού. Με τις μικρές τους δυνάμεις και τα περιορισμένα μέσα που διέθεταν αντιστάθηκαν με απαράμιλλο σθένος κατά του αριθμητικά πολύ υπέρτερου και πανίσχυρου εχθρού. Κατόρθωσαν όχι μόνο να καθηλώσουν αλλά και να απωθήσουν τον εισβολέα πέραν των Ελληνοαλβανικών συνόρων, υψώνοντας τη γαλανόλευκη σε περιοχές με Ελληνικούς πληθυσμούς.
Ο περίπατος που είχαν σχεδιάσει οι επιτιθέμενοι εξελίχθηκε σε πανωλεθρία τους. Η Ελλάδα είχε σταματήσει την προέλαση των δυνάμεων που βύθιζαν την Ευρώπη στο σκότος ενός βάρβαρου, απάνθρωπου και ακραίου ολοκληρωτισμού. Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων στο Αλβανικό μέτωπο καθυστέρησε την εκδήλωση της Γερμανικής επίθεσης κατά της τότε Σοβιετικής Ένωσης, συμβάλλοντας με τον τρόπο αυτόν καθοριστικά στην εξέλιξη και την τελική έκβαση του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου, την επικράτηση των Συμμάχων και την κατίσχυση των ιδεών της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η Ελλάδα γινόταν και πάλι επίκεντρο ιστορικών διεθνών εξελίξεων και προκαλούσε τον παγκόσμιο θαυμασμό. Το πνεύμα του 1940 διατηρήθηκε άσβεστο και στα μετέπειτα χρόνια της αντίστασης κατά του Ναζισμού. Ο Ελληνισμός της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, στην οποία βρισκόμαστε, είχε τη δική του σημαντική συμβολή. Ιδιαίτερα τιμητική θέση σε αυτό το κεφάλαιο της Ιστορίας κατέχει η τότε ακμάζουσα Ελληνική Κοινότητα των Ιεροσολύμων, η οποία υποστήριξε γενναιόδωρα και έδωσε καταφύγιο στους πατριώτες που συνέχιζαν από εδώ τον αγώνα.
Στην σημερινή εποχή της έκπτωσης των αξιών, των τοπικών και περιφερειακών κρίσεων και των πολλαπλών προκλήσεων ενός παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος, οι λαοί έχουν ανάγκη, περισσότερο από ποτέ, ισχυρών ιστορικών ερεισμάτων και εθνικών αφηγημάτων.
Η 28η Οκτωβρίου αποτελεί ιερά παρακαταθήκη του Γένους και το μήνυμα της παραμένει πάντα αναλλοίωτο και επίκαιρο. Με εθνική ενότητα και ομοψυχία, εθνική αξιοπρέπεια, σεβασμό στις διαχρονικές αξίες και τα ιδανικά του Έθνους καθώς και πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις και τις αρετές του Ελληνισμού θα πρέπει και σήμερα να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της εποχής.
Χρέος μας, σήμερα, είναι να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα μας και να επανέλθουμε στον δρόμο της προόδου, της ανάπτυξης, της ευημερίας και της πνευματικής δημιουργίας. Τα μηνύματα είναι ενθαρρυντικά και είμαστε αισιόδοξοι ότι οι θυσίες του Ελληνικού λαού θα έχουν το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Η προσπάθεια αυτή είναι πανεθνική και δεν μπορεί να εξαντλείται στα όρια του Μητροπολιτικού μας Κέντρου. Ο απόδημος Ελληνισμός διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο.
Το παλαίφατο Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και η Αγιοταφιτική Αδελφότητα, με την μακραίωνη και πολύπτυχη προσφορά τους στους Αγίους Τόπους και το ύψιστο ποιμαντικό τους έργο ως προς τους Χριστιανούς της περιοχής, αποτελούν καθοριστικό παράγοντα σταθερότητας στην άκρως ευαίσθητη και εύφλεκτη ευρύτερη Μέση Ανατολή, για την οποία και εμείς ελπίζουμε και ευχόμαστε να βρει, σύντομα, τον δρόμο της καταλαγής, και της δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Παλαιστινιακού, με ειρηνική συμβίωση των δύο λαών. Παράλληλα, αποτελούν άσβεστο φάρο τόσον της Ορθοδοξίας όσον και των διαχρονικών πνευματικών αξιών του Οικουμενικού Ελληνισμού. Η ακλόνητη πίστη και αφοσίωση στην αποστολή τους, το υψηλό φρόνημα και οι αγώνες τους, υπό αντίξοες συνθήκες, μέχρι σήμερα, τιμούν την Ελλάδα και αποτελούν για όλoυς μας ανεκτίμητο εθνικό κεφάλαιο αλλά και πηγή έμπνευσης και εμψύχωσης.
Το έπος του 1940 έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στη συλλογική μας μνήμη ως στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας και συνείδησης.
Αποτίουμε, σήμερα, τον ελάχιστο φόρο τιμής στους άξιους θεματοφύλακες και συνεχιστές των παραδόσεων μας, που έδωσαν και τη ζωή τους στον υπέρ πάντων αγώνα για την ελευθερία της Πατρίδας. Στεκόμαστε με δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής τους, με ευγνωμοσύνη μπροστά στις θυσίες τους και με υπερηφάνεια μπροστά στον ηρωισμό τους. Τιμάμε τη μνήμη τους και την προσφορά τους. Αυτοί έκαναν το καθήκον τους.
Ας αναλογιστούμε και εμείς το δικό μας χρέος και τις δικές μας ευθύνες απέναντι στην Ιστορία μας και το μέλλον του Έθνους.
Ζήτω η Ελλάδα!
Ζήτω η 28η Οκτωβρίου 1940!
-120x86.jpg)
){kind=link}