Πατριαρχικό συλλείτουργο με τον Αρχιεπίσκοπο Φινλανδίας (ΦΩΤΟ)

Λαμπρό ήταν το Πατριαρχικό συλλείτουργο του Πατριάρχη Θεόφιλου με τον Αρχιεπίσκοπο Φινλανδίας, ο οποίος επισκέφθηκε τους Αγίους Τόπους.

Αναλυτικά, την νύκτα πρωίαν, όρθρου βαθέως, της Κυριακής, 21ης Απριλίου / 4ης Μαίου 2014, Κυριακής των Μυροφόρων, έλαβε χώραν εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως και εις τον Πανάγιον Τάφον το Πατριαρχικόν και Πολυαρχιερατικόν Συλλείτουργον επί τη επισήμω επισκέψει εις το Πατριαρχείον Ιεροσολύμων του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Φιλλανδίας κ. Λέοντος.

Διά το Συλλείτουργον τούτο εγένετο η κάθοδος, από της θύρας του Κεντρικού Μοναστηρίου των κωδώνων κρουομένων, εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως, άμα δε τη αφίξει έλαβε χώραν η προσκύνησις κάι η υπόκλισις προ της Αγίας Αποκαθηλώσεως και του Αγίου Τάφου.

Άμα τη εισόδω εις το Καθολικόν, ο προεξάρχων του Συλλειτούργου Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, ενδυθείς μανδύαν, ηυλόγησε και ανήλθεν επί του Θρόνου, ήρξατο των αναστασίμων Καταβασιών, ων ψαλλομένων, προσήλθον οι ιερείς και ‘’έλαβον καιρόν’’.

Μετά την ‘’Τιμιωτέραν’’ και τα ‘’Μεγαλυνάρια’’ της Θ’ Ωιδής «έλαβε καιρόν» και ο Μακαριώτατος και εισελθών εις το Ιερόν Βήμα, ησπάσατο τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Φιλλανδίας κ. Λέοντα και τους λοιπούς Αρχιερείς, οπότε πάντες, Προκαθήμενοι, Αρχιερείς, και Ιερείς ενεδύσαντο τας λειτουργικάς στολάς αυτών.

Ευθύς αμέσως έλαβε χώραν η από του Καθολικού Έξοδος προς τον Πανάγιον Τάφον, ένθα και ετελέσθη η Πατριαρχική, Πολυαρχιερατική και Πολυιερατική θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντος Αυτώ του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Καρελίας και πάσης Φιλλανδίας κ. Λέοντος, των Αγιοταφιτών Αρχιερέων Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου και Λύδδης κ. Δημητρίου και των εκ της Εκκλησίας της Ρωσίας παρεπιδημούντων Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Ουνγκινέας κ. Πέτρου και θεοφιλεστάτου Επισκόπου Σαλεχάρτη και συμπροσευχομένου του θεοφιλεστάτου Επισκόπου Βλαντιβοστόκ κ. Ιννοκεντίου, πλειάδος Ιερομονάχων και ιερέων, Αγιοταφιτών και παρεπιδημούντων εξ άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και του ιεροδιακόνου π. Αγαπίου και άλλων ιεροδιακόνων, ψάλλοντος του πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου μετά της χορωδίας αυτού εκ μαθητών της Πατριαρχικής Σχολής ελληνιστί, ρωσιστί και ρουμανιστί και μετεχόντων εν κατανύξει και ευλαβεία του αθρόου ευσεβούς λαού του Κυρίου, όστις και εκοινώνησε των αχράντων μυστηρίων.

Προ της απολύσεως της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος προσεφώνησε τον Σεβασμιώτατον Αρχιεπίσκοπον Φιλλανδίας κ. Λέοντα διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί:

Αγαπητέ εν Χριστώ αδελφέ και συλλειτουργέ, Σεβασμιώτατε Αρχιεπίσκοπε Καρελίας και πάσης Φιλλανδίας κ.κ. Λέον,

 Εις τον τόπον τούτον τον άγιον, τον Φρικτόν δηλονότι Γολγοθάν ή Κρανίου τόπον, ωδήγησαν οι άνθρωποι επί Ποντίου Πιλάτου τον ενανθρωπήσαντα Υιόν και Λόγον του Θεού Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν τον Ναζωραίον και συμφώνως προς τας ευαγγελικάς διηγήσεις εσταύρωσαν Αυτόν.

 Εις τον τόπον τούτον τον άγιον, τον Πανάγιον δηλονότι και Ζωοδόχον Τάφον, ο Θεός εν τη απείρω σοφία Αυτού και αφάτω αγάπη προς τον άνθρωπον ανήρεσε την ανομίαν των ανθρώπων, ανέστησε το Υιόν Αυτού τον Μονογενή τριήμερον εκ νεκρών, συνανέστησε τον άνθρωπον και ελύτρωσε αυτόν εκ της προγονικής κατάρας της παρακοής και της πτώσεως αυτού.

 Το μήνυμα της αναστάσεως του σταυρωθέντος Ιησού Χριστού του Ναζωραίου παρέλαβον εντεύθεν οι απόστολοι και μαθηταί και μαθήτριαι Αυτού, και εκήρυξαν αυτό εις Ιουδαίαν, Γαλιλαίαν και Σαμάρειαν και έως εσχάτου της γης.

 Το σταυροαναστάσιμον μήνυμα τούτο, συνοδευόμενον υπό της θείας διδασκαλίας του θεανθρώπου Ιησού Χριστού, της συνδιαλλαγής, της συγγνώμης και της αγάπης και προς αυτούς τους εχθρούς ημών, εύρεν απήχησιν και εφαρμογήν εις το σώμα του Χριστού την Εκκλησίαν, την οποίαν Εκείνος ίδρυσε διά του Πνεύματος του Αγίου Αυτού, το οποίον αναληφθείς εις τους ουρανούς έπεμψε παρά του Θεού Πατρός εις τους αγίους Αυτού μαθητάς και αποστόλους.

 Τούτο ήλλαξε τον τρόπον ζωής, τα ήθη και έθιμα των ανθρώπων, την ιστορίαν αυτών και τον πολιτισμόν. Η αλλαγή αυτή, η νέα εν Χριστώ καινή κτίσις, επεκυρώθη και επεσφραγίσθη, αρχής γενομένης από του μεγάλου αυτοκράτορος αγίου Κωνσταντίνου, του ιδρύσαντος τον Πανίερον τούτον Ναόν της Αναστάσεως εις μαρτύριον αψευδές του σταυρού και της αναστάσεως του Χριστού.

 Τον Ναόν τούτον και τα εξ αυτού πηγάζοντα και εξ αυτού ζωοποιούμενα πάνσεπτα προσκυνήματα της Αγίας Γης διεφύλαξε ως κόρην οφθαλμού διά μέσου των αιώνων το παλαίφατον Πατριαρχείον των Ιεροσολύμων κυρίως διά της εν αυτώ δημιουργηθείσης και ενσωματωθείσης Αγιοταφιτικής Αδελφότητος, δι’ αγώνων, θυσιών, πολέμων, δαπανών χρήματος, προσφοράς αίματος και ζωών.

 Εις τούτον τον Ναόν και δη τον κενόν και ζωοδόχον Τάφον του Κυρίου αξιούμεθα και Ημείς κατά την νύκτα ταύτην να συλλειτουργώμεν και να φθάνωμεν ούτως εις το απόγειον της συνεργασίας μετά της Υμετέρας λίαν αγαπητής Ημίν Σεβασμιότητος επί τη επισήμω αυτής επισκέψει εις την Σιωνίτιδα Μητέρα των Εκκλησιών, της πλήρους δηλονότι μυστικής κοινωνίας Ημών εν Χριστώ και της αρρήκτου ενότητος Ημών εν τω σώματι και τω αίματι του κοινού ποτηρίου.

 Η εμπειρία αύτη της τελέσεως της θείας Λειτουργίας εις τον Πανάγιον Τάφον και η βρώσις του Σώματος και η πόσις του Αίματος του Χριστού θα αποτελή εις το εξής την ισχυράν κινητήριον και ζωοποιόν δύναμιν των Εκκλησιών Ημών, τους ισχυρούς συνδετικούς κρίκους της συνεργασίας Ημών, ίνα δίδωμεν μαρτυρίαν εις τα θεοφιλή ποίμνια Ημών και εις τον κόσμον όλον περί του ότι τα προβλήματα των ανθρώπων, πολέμου, τρομοκρατίας, βίας, εκμεταλλεύσεως, αδικίας, πείνης, πτωχείας, οικονομικής κρίσεως και άλλα ευρίσκουν την επίλυσιν αυτών εις το πρόσωπον και την διδασκαλίαν του ιδρυτού της Εκκλησίας και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, Όστις εμπράκτως εδέχθη την πτωχείαν, καθ’ ότι ουκ είχε που την κεφαλήν κλίνη, Ούτος είπε ότι «ο έχων δύο χιτώνας, διδότω το μη έχοντι», εδίδαξε την αγάπην ακόμη και προς τους εχθρούς ημών και, αναίτιος ων,προσήνεγκε Εαυτόν ως λύτρον υπέρ ημών εις την λυτρωτικήν σταυρικήν θυσίαν Αυτού.

 Εν τω ονόματι, όθεν, Αυτού μετά του Πατρός και του Αγίου Πνεύματος Αυτού, δεύτε και εξέλθωμεν και πάλιν και συνεχίσωμεν την ευλογημένην Ημών αποστολήν ταύτην, του «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη» (Ματθ. 20, 18), ην ο Κύριος ανέθετο ημίν, ενισχύων Ημάς διά της αψευδούς υποσχέσεως Αυτού, «ότι εγώ μεθ’ υμών ειμι πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος· Αμήν» (Ματθ. 28, 20).

Ηκολούθησεν η απόλυσις της θείας Λειτουργίας και η σύντομος δεξίωσις εις το Γραφείον του Ναού της Αναστάσεως υπό του Γέροντος Σκευοφύλακος, Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιεραπόλεως κ. Ισιδώρου και των διακονητών Πατέρων του Ναού της Αναστάσεως, μεθ᾽ο η άνοδος εις το Κεντρικόν Μοναστήριον εν ευχαριστία διά μίαν τοιαύτην λειτουργικήν εμπειρίαν Ορθοδόξου Κοινωνίας.