Την Κυριακήν, 31ην Μαρτίου/13ην Απριλίου 2014, Κυριακήν των Βαίων, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου συμφώνως προς την τυπικήν αυτού Διάταξιν και το Προσκυνηματικόν Καθεστώς η μνήμη της θριαμβευτικής εισόδου του Κυρίου εις τα Ιεροσόλυμα, «ότε οι παίδες των Εβραίων έψαλλoν Αυτώ το «Ωσαννά τω υιώ Δαυίδ, ευλογημένος ο ερχόμενος» και υπεδέχθησαν Αυτόν μετά βαίων και κλάδων φοινίκων.
A’ Αφ’ εσπέρας
Διά την εορτήν ταύτην ετελέσθη ο Εσπερινός την 2αν μ.μ. ώραν. Εν πρώτοις εις τον Ναόν των Αγιοταφιτών των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης ανεγνώσθη η Θ΄ Ώρα, μεθ’ ην εγένετο η Κάθοδος εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως, των κωδώνων κρουομένων.
Άμα τη εισόδω εγένετο η Προϋπάντησις της Α.Θ.Μ. εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν, η ευλογία της εισόδου, το Θυμίαμα και η προσκύνησις υπό των Αρχιερέων.
Ηκολούθησεν η προσκύνησις υπό του Μακαριωτάτου, των Αρχιερέων και των Ιερέων εις το ενδότερον του Αγίου Τάφου και τον Λίθον του Αγγέλου, εν ω υπό των ιεροψαλτών εψάλλετο το «την κοινήν Ανάστασιν».
Εν συνεχεία έλαβε χώραν η είσοδος εις το Καθολικόν, η ευλογία υπό του Μακαριωτάτου και η άνοδος Αυτού επί του Θρόνου και η προσκύνησις των Αρχιερέων και των Συνοδικών εις τον Γολγοθάν, η κρούσις των σημάντρων και το θυμίαμα υπό των Ιεροδιακόνων ανά τα Προσκυνήματα.
Τού Εσπερινού μετ’ Ανοιξανταρίων, Μεγάλης Εισόδου και Αρτοκλασίας, ψαλλόντων του Πρωτοψάλτου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και του Αγιορείτου μοναχού π. Ιωσήφ, προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, εν ω οι Αρχιερείς συμπροσηύχοντο εντός του Ιερού Βήματος. Ακολούθως, του Εσπερινού λήξαντος, η Πατριαρχική Συνοδεία, των κωδώνων κρουομένων, ανήλθεν εις τα Πατριαρχεία.
Β’. Η Βαιφόρος από Βηθφαγής.
Μετά την λήξιν του Εσπερινού, οι πλείστοι των μετεχόντων αυτού ανήλθον εις Βηθφαγήν επί του Όρους των Ελαιών.
Ενταύθα ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος ηυλόγησε τα βαία εις την Ιεράν Μονήν Βαιοφόρου, την ιδρυθείσαν υπό του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Τιβεριάδος Γρηγορίου και ανέθεσεν εις τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Καπιτωλιάδος κ. Ησύχιον να ηγηθή της ιεράς πομπής της λιτανείας.
Η λιτανεία αύτη μιμείται την θριαμβευτικήν Είσοδον του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εις τα Ιεροσόλυμα, «ότε οι παίδες των Εβραίων έψαλλoν Αυτώ το ωσαννά τω υιώ Δαυίδ, ευλογημένος ο ερχόμενος».
Η λιτανεία εξεκίνησεν από της Βηθφαγής, διελθούσα δε από της Γεσθημανής, εν ω πάντες εκράτουν βαία και έψαλλον τροπάρια της Βαιοφόρου, κατέληξε προς την Πύλην των Λεόντων ή του Αγίου Στεφάνου, Ιεράν Μονήν της Αγίας Άννης και απελύθη.
Γ΄ Την πρωίαν.
Ανήμερα της εορτής, ενωρίς την πρωίαν, την 7.00 π.μ., ήρξατο η κάθοδος της Πατριαρχικής Συνοδείας από της θύρας του Κεντρικού Μοναστηρίου διά της Χριστιανικής οδού εις τον Ναόν της Αναστάσεως.
Άμα τη εισόδω εις τον Ναόν εγένετο η είσοδος εις το Ιερόν Βήμα του Καθολικού διά του Γολγοθά και η προσκύνησις υπό του Μακαριωτάτου, λόγω του κοινού χρονικώς εορτασμού του Πάσχα υπό των άλλων δογμάτων μετά των Ορθοδόξων και της κατοχής του Αγίου Τάφου κατά την ώραν ταύτην υπό των Φραγκισκανών.
Εις το Καθολικόν ο Μακαριώτατος ενεδύθη μανδύαν και ακολούθως ανήλθεν εις τον Θρόνον, ένθα προσήλθον οι ιερείς και «έλαβον καιρόν».
«Λαβών καιρόν» και ο Μακαριώτατος εισήλθεν εις το Ιερόν, ησπάσθη τους Αρχιερείς και ακολούθως πάντες ενεδύθησαν τα Αρχιερατικά αυτών άμφια και εισήλθον εις τον χώρον προ του «Ομφαλού της Γης» και ήρξατο η θεία Λειτουργία του εν αγίοις Πατρός ημών Ιωάννου του Χρυσοστόμου.
Της θείας Λειτουργίας προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Νίζνυ-Νόβγκοροντ και Αρζαμάς κ. Γεωργίου, παρεπιδημούντος εκ του Πατριαρχείου της Ρωσίας, του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικολάου παρεπιδημούντος εκ της Εκκλησίας της Ελλάδος, των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου και Λύδδης κ. Δημητρίου, του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Prizren κ. Θεοδοσίου παρεπιδημούντος εκ του Πατριαρχείου της Σερβίας και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Βιντέμπσκ και Ορσάνσκ, επίσης παρεπιδημούντος εκ του Πατριαρχείου της Ρωσίας, Αγιοταφιτών Αρχιμανδριτών Ιερομονάχων, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου, των διακόνων Μαρτυρίου και Διονυσίου και Τιμοθέου της Μητροπόλεως Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου και του Αγιορείτου μοναχού π. Ιωσήφ και μετ” αθρόου εκκλησιάσματος Ορθοδόξων εκ Ρωσίας, Ελλάδος, Κύπρου, Ουκρανίας και Ρουμανίας, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά της εριτίμου συζύγου αυτού.
Της κατανυκτικής και εν ταυτώ μεγαλοπρεπούς ταύτης θ. Λειτουργίας τελεσθείσης, ήρξατο η λιτανεία από του Ιερού Βήματος του Καθολικού διά περιφοράς τρις πέριξ του Αγίου Κουβουκλίου απο της Αποκαθηλώσεως ανά τα Προσκυνήματα και τέλος έμπροσθεν του Αγίου Κουβουκλίου, ένθα ανεγνώσθη η Ευαγγελική περικοπή και ανεπέμφθη δέησις, μεθ’ ο και η είσοδος εις το Καθολικόν, εν ω οι Ιεροψάλται έψαλλον «Τις Θεός μέγας ως ο Θεός ημών».
Μετά την λήξιν της λιτανείας, εν πομπή, των κωδώνων κρουομένων η Πατριαρχική Συνοδεία ανήλθεν εις τα Πατριαρχεία.
Ενταύθα ο Μακαριώτατος προσεφώνησε την Αδελφότητα, τον κ. Πρόξενον και πάντας τους εορταστάς διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ως έπεται ελληνιστί:
«Ο συνάναρχος και συναίδιος Υιός και Λόγος του Πατρός επί πώλου αλόγου ήλθε σήμερον καθεζόμενος, επί την πόλιν Ιερουσαλήμ.
Ον τα Χερουβίμ μετά δέους ατενίσαι ου δύνανται. Παίδες ανευφήμησαν μετά βαίων και κλάδων τον αίνον μυστικώς αναμέλποντες: Ωσαννά εν τοις Υψίστοις τω ελθόντι σώσαι εκ πλάνης άπαν το γένος ημών», λέγει ο μελωδός της Εκκλησίας.
Κύριε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Άγιοι Σεβαστοί Πατέρες και αδελφοί,
Ευλαβείς Προσκυνηταί,
Η Χάρις του Αγίου Πνεύματος ημάς πάντας συνήγαγεν εις αυτόν τούτον τον τόπον του σταυρικού πάθους και της τριημέρου ταφής του Σωτήρος ημών Χριστού, δηλονότι εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως, ένθα ως άλλοι παίδες ανευφημήσαμεν μετά βαίων και κλάδων τον αίνον: «ωσαννά εν τοις Υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου».
Όντως σήμερον ήλθεν επί την πόλιν την αγίαν την Ιερουσαλήμ ο συνάναρχος και συναίδιος Υιός και Λόγος του Θεού Πατρός, διά να σώση το ανθρώπινον ημών γένος εκ της πλάνης του διαβόλου.
Καί λέγομεν σήμερον, διότι ο Χριστός ο Υιός του Θεού είναι «ο ων και ο ην και ο ερχόμενος» ως μαρτυρεί ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, (Αποκ. 1,4).
Την εμπειρίαν ταύτην ζώμεν εντός της Εκκλησίας διά της συμμετοχής μας εν τω μυστικώ σώματι του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού.
«Σήμερον η χάρις του Αγίου Πνεύματος ημάς συνήγαγε», αναφωνεί ο μελωδός «και πάντες αίροντες τον Σταυρόν σου, Χριστέ, αναβοώμεν Υιέ Δαυίδ, σπεύσον σώσον ούς έπλασας, ευλογημένε Ιησού.
Εις τούτο γαρ ελήλυθας. όπως γνώμεν την δόξαν σου». Η δε δόξα Αυτού του Χριστού είναι η Ανάστασις Αυτού κατά την ιδίαν Αυτού ομολογίαν: «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθάνη ζήσεται και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα», (Ιωάν. 11, 25-26).
Εις τούτο ακριβώς, τουτέστιν εις την κοινωνίαν της δόξης και της Αναστάσεως του Σωτήρος ημών Χριστού μας καλεί η αγία ημών Εκκλησία διά της Μεγάλης των Νηστειών Εβδομάδος, δηλαδή της Εβδομάδος των παθών.
Διό μετά του μελωδού είπωμεν: «κολληθέντες τω Κυρίω, πάντα σπεύδοντι παθείν, έτοιμοι γενώμεθα προς εμπαιγμόν, προς εμπτυσμούς, προς χλεύην, όπως τοις αχράντοις αυτού πάθεσιν συνδοξάσωμεν και συναναστηθώμεν πιστοί. Αμήν».
Μετά τον αδελφικόν ασπασμόν και τον ασπασμόν της χειρός του Μακαριωτάτου και την λήψιν Ιεροσολυμιτικών δώρων υπ’ Αυτού, Ιερείς και προσκυνηταί δοξολογούντες τον Θεόν απήλθον εις τα ίδια, ίνα από της εσπέρας αρχίσωσι τας ακολουθίας της Μεγάλης Εβδομάδος.
){kind=link}