Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στη Γεσθημανή(ΦΩΤΟ&ΒΙΝΤΕΟ)

Την Παρασκευήν, 15ην /28ην Αυγούστου 2015, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου συμφώνως προς την τυπικήν αυτού διάταξιν και το προσκυνηματικόν καθεστώς η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου εις Γεθσημανήν εις τον αρχαίον Ναόν της Κοιμήσεως της Θεοτόκου και εις το Θεομητορικόν Μνήμα.

 Της πανηγυρικής λειτουργίας ταύτης προεξήρξεν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, Βόστρων κ. Τιμοθέου, Ζαμπίας κ. Ιωακείμ, παρεπιδημούντος εκ του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας και των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, Θαβωρίου κ. Μεθοδίου, Λύδδης κ. Δημητρίου και Ανθηδώνος κ. Νεκταρίου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και κληρικών παρεπιδημούντων εξ άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, των Ιεροδιακόνων, Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου, διακόνων π. Μάρκου, π. Διονυσίου και π. Αναστασίου, ψάλλοντος του Πρωτοψάλτου του Πανιέρου Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου ελληνιστί και του κ. Τζώρτζ Κάμαρ αραβιστί μετά των ψαλτών του Καθεδρικού Ναού του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος εις τα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη, και μετεχόντων εν ευσεβεία πολλή προσκυνητών εντοπίων Αραβοφώνων εξ Ισραήλ και Παλαιστινιακού Κράτους και προσκυνητών εξ Ελλάδος, Ρωσίας, Ουκρανίας, Ρουμανίας και Κύπρου, αναπτόντων κηρία εις τας βαθμίδας του Ιερού Ναού, ως τάματα ευχαριστήρια διά ληφθείσαν βοήθειαν εκ της Παρθένου ή ως ικετήρια διά λήψιν βοήθειας εξ αυτής.

Πολλοί των πιστών τούτων ιδία μετά την νηστείαν του Δεκαπενταυγούστου προσήλθον την Κοινωνίαν προς άφεσιν αμαρτιών, αγιασμόν και σωτηρίαν.
Προ της Απολύσεως, οριζομένης υπό του Προσκυνηματικού Καθεστώτος την 10.30 π.μ., η Α.Θ.Μ. ωμίλησεν εις τους πιστούς διά της κάτωθι ομιλίας Αυτού, εχούσης ως έπεται ελληνιστί:

«Νενίκηνται της φύσεως οι όροι εν σοι Παρθένε Άχραντε. Παρθενεύει γαρ τόκος και ζωήν προμνηστεύεται θάνατος, η μετά τόκον Παρθένος και μετά θάνατον ζώσα, σώζεις αεί, Θεοτόκε την κληρονομίαν σου».
 Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ευλαβείς προσκυνηταί.

 Ως άλλοι Απόστολοι προσήλθομεν σήμερον εν τω τάφω της Θεομήτορος και αειπαρθένου Μαρίας εκ περάτων της γης, ίνα εορτάσωμεν την μνήμην της σεβασμίας Μεταστάσεως αυτής, δηλονότι του φυσικού θανάτου και την ανάστασιν αυτής.

 Η υπερευλογημένη Θεοτόκος Μαρία γενομένη Μητέρα της των απάντων ζωής, δηλαδή του Θεού Λόγου και Σωτήρος ημών Χριστού, ανεδείχθη η αγία Πάντων των αγίων, διά τούτο ούτε ο τάφος ούτε η νέκρωσις εκράτησεν αυτήν, ως λέγει ο υμνωδός: «την εν πρεσβείαις ακοίμητον Θεοτόκον και προστασίαις αμετάθετον ελπίδα τάφος και νέκρωσις ουκ εκράτησεν, ως γαρ ζωής Μητέρα προς την ζωήν μετέστησεν, ο μήτραν οικήσας αειπάρθενον».

Με άλλα λόγια, η Υπεραγία Θεοτόκος παρέμεινεν εις το ιερόν τούτο μνήμα, όπου την είχαν ενταφιάσει τρεις ημέρας. Καί όπως ακριβώς ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και Υιός της Παρθένου Μαρίας ανεστήθη τριήμερος εκ του Τάφου, ούτω και η Παναγία ανέστη ή μάλλον μετέστη μετά από τρεις ημέρες εις τους ουρανούς. Κατά δε την τριήμερον αυτής παραμονήν εις τον τάφον, ουδεμίαν υπέστη φθοράν το άχραντον αυτής Σώμα. «Έδει της εν τω τίκτειν, λέγει ο ιερός Δαμασκηνός, φυλαξάσης την παρθενίαν αλώβητον, αδιάφθορον τηρηθήναι το σώμα και μετά θάνατον».
 Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, «ενικήθησαν οι όροι της ανθρωπίνης φύσεως εν τω προσώπω της Παναχράντου Παρθένου Μαρίας, ως ψάλλει και ο υμνωδός και ως εγκωμιάζει πάλιν ο ιερός Δαμασκηνός λέγων: «Αλλά και φυσικώς η πανίερος και μακαρία σου ψυχή του πανολβίου και ακηράτου σου χωρίζεται σώματος και το σώμα τη νομίμω ταφή παραδίδοται, όμως ουκ εναπομένει εν τω θανάτω ουδ᾽ υπό της φθοράς διαλύεται. Ης γαρ τικτούσης αλώβητος η παρθενία μεμένηκε, ταύτης μεθισταμένης αδιάλυτον το σώμα πεφύλακται».

 Κατά δε τον άγιον Γρηγόριον τον Παλαμάν, η Δέσποινα ημών Θεοτόκος και Παρθένος Μαρία είναι το μεθόριον κτιστής και ακτίστου φύσεως. Καί τούτο διότι κανείς δεν θα ηδύνατο να έλθη προς τον Θεόν παρά μόνον δι᾽ αυτής και διά του μεσίτου, που γεννήθηκε από αυτήν, δηλαδή του Χριστού.
 «Ουκούν αύτη, ( η Θεοτόκος Μαρία ) μόνη μεθόριόν εστι κτιστής και ακτίστου φύσεως και ουδείς αν έλθοι προς Θεόν, ει μη δι᾽ αυτής τε και του εκ αυτής τεχθέντος μεσίτου και ουδέν αν εκ του Θεού των δωρημάτων, ει μη διά ταύτης γένοιτο και αγγέλοις και ανθρώποις».

Ιδού λοιπόν με την ένδοξον Κοίμησιν της Θεοτόκου και απειρογάμου Παρθένου Μαρίας, οι ουρανοί επαγάλλονται και η γη πάσα ευφραίνεται. Χάρις εις την Παναγίαν και Μητέρα του Θεού Λόγου «το γένος ημών των ανθρώπων ερρύσθη εκ της προγονικής αποφάσεως». Τουτέστιν απηλλάγη και ελευθερώθηκε από την των προγόνων ημών αρχαίαν κατάραν.

 Δεύτε αγαπητοί μου αδελφοί, άσωμεν Χριστώ τω Θεώ ημών και μετά του υμνωδού είπωμεν: «Η γαρ εκ σπέρματος Δαυίδ, δι᾽ ης ημείς εθεώθημεν, εν ταίς χερσί του εαυτής Υιού και Δεσπότου ενδόξως και υπέρ λόγον μετατίθεται, ην ως μητέρα Θεού ανυμνούντες βοώμεν κάι λέγομεν: σώσον ημάς τους ομολογούντας σε Θεοτόκον, από πάσης περιστάσεως και λύτρωσαι κινδύνων τας ψυχάς ημών και δώρησαι τη οικουμένη και ιδιαιτέρως τη περιοχή ημών ειρήνην και το μέγα έλεος». Αμήν.
Άμα τη Απολύσει ηκολούθησεν εις το ηγουμενείον δεξίωσις υπό του καθηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Νεκταρίου δι’ αναψυκτικών και οπωρών ως αναψυχή μετά την ακολουθίαν και δη υπό τον καύσωνα του Δεκαπενταυγούστου.