Δοξολογία για την 25η Μαρτίου στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων(ΦΩΤΟ)

Την  Τετάρτη, 25η Μαρτίου, ετελέσθη Δοξολογία στον Καθολικό του Πανιέρου Ιερού Ναού της Αναστάσεως επί τη εθνική επετείο της 25ης Μαρτίου 1821.

Η Δοξολογία αύτη ανεπέμφθη ως ευχαριστία διά την απελευθέρωσιν του Έθνους ημών εκ του ζυγού της πικράς Τουρκικής δουλείας και ως δέησις διά την άφεσιν των αμαρτιών και την ανάπαυσιν των ψυχών των Πατέρων ημών, Εθνομαρτύρων, των αγωνισαμένων και πεσόντων διά την ελευθερίαν ταύτην.

Της Δοξολογίας ταύτης προέστη η Α.Θ.Μ. ο  Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. κ. Θεόφιλος, συνιερουργούντων Αυτώ ενδεδυμένων μετ᾽ ωμοφορίου και επιτραχηλίου των Αγιοταφιτών Αρχιερέων, των Αγιοταφιτών δε Ιερομονάχων ενδεδυμένων δι’ επιτραχηλίου, συμμετέχοντος του Γενικού Προξένου της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη μετά συνεργατών αυτού, των μελών της Ελληνικής Παροικίας Ιεροσολύμων, Αγιοταφιτών πατέρων και μοναζουσών του Πατριαρχείου.

Μετά την Δοξολογίαν ηκολούθησε η άνοδος της Πατριαρχικής Συνοδείας, των κωδώνων κρουομένων, εις το Πατριαρχείον. Ενταύθα, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος κ. Γεώργιος Ζαχαριουδάκης απηύθυνε την κάτωθι προσφώνησιν αυτού ελληνιστί:

Μακαριώτατε,
Σεβασμιώτατοι Αρχιερείς,
Σεβαστοί Πατέρες,
κυρίες & κύριοι,

       Ημέρα τιμής και αναβίωσης ιστορικής μνήμης για το Έθνος μας η επέτειος της 25ης Μαρτίου 1821. Ο απανταχού Ελληνισμός εορτάζει, σήμερα, με αίσθημα εθνικής υπερηφάνειας, την πλέον ένδοξη σελίδα της νεότερης ιστορίας του. Την μεγαλειώδη εξέγερσή του για την αποτίναξη του οθωμανικού ζυγού τεσσάρων ζοφερών αιώνων και τον υπέρ βωμών και εστιών αγώνα για την εθνική παλιγγενεσία. Τιμά τους αγωνιστές της Ελληνικής επανάστασης, οι οποίοι με απαράμιλλο ψυχικό σθένος και ορθώνοντας το ηθικό τους ανάστημα, οδήγησαν στην ελευθερία του λαού, την ανεξαρτησία της χώρας και την αποκατάσταση της εθνικής μας κυριαρχίας, επαναφέροντας την Ελλάδα στο προσκήνιο των διεθνών εξελίξεων και διασφαλίζοντας την θέση που της αξίζει και της αναλογεί στην Ιστορία.

Η εξέγερση του ΄21 δεν αποτέλεσε ένα τυχαίο ιστορικό γεγονός, αλλά το αποτέλεσμα της αξιοθαύμαστης στάσης του Ελληνισμού, ο οποίος, καθ΄ όλη τη μακρά περίοδο των σκοτεινών χρόνων που ακολούθησαν την πτώση του Βυζαντίου, κατόρθωσε να διατηρήσει την ιστορική, πνευματική και θρησκευτική του ταυτότητα, συντηρώντας άσβεστη τη φλόγα για την ανάσταση του Γένους.

Ο Διαφωτισμός και η Γαλλική επανάσταση είχαν ανοίξει τον δρόμο στην Ευρώπη, ενώ μεγάλοι οραματιστές, όπως ο Αδαμάντιος Κοραής και ο Ρήγας Φεραίος, προετοίμαζαν πολιτικά το έδαφος στο εσωτερικό και ποιητές όπως ο Κάλβος και ο Σολωμός σφυρηλατούσαν το εθνικό φρόνημα. Έτσι, όταν οι συνθήκες ωρίμασαν και η Φιλική Εταιρεία αποφάσισε να κηρύξει την επανάσταση, το Γένος βρέθηκε έτοιμο και ενωμένο κάτω από το λάβαρο που ύψωσε στην Αγία Λαύρα ο Παλαιών Πατρών Γερμανός για τον υπέρ πάντων αγώνα.

Οδηγούμενοι από τα διδάγματα της ιστορίας τους, εμφορούμενοι από ύψιστα πατριωτικά αισθήματα και τιμώντας τις ιερές και απαράγραπτες παρακαταθήκες των προγόνων τους, οι Έλληνες έκαναν για μία ακόμη φορά το καθήκον τους. Αγωνίσθηκαν με ηρωισμό και αυτοθυσία για την πατρογονική γη.

Το Έθνος αναδεικνυόταν, και πάλι, ως φορέας οικουμενικών αξιών και γινόταν προπομπός ευρύτερων εξελίξεων που θα καθόριζαν το μέλλον ολόκληρης της Ευρώπης και θα οδηγούσαν στην άνοιξη των λαών της.

Ο αγώνας ήταν άνισος, εναντίον μίας κραταιάς Αυτοκρατορίας και υπό άκρως αντίξοες διεθνείς συνθήκες, δεδομένου ότι την εποχή εκείνη κυριαρχούσαν στην Ευρώπη απολυταρχικά καθεστώτα και η πανίσχυρη Ιερά Συμμαχία, που σκοπό της είχε την καταστολή οιασδήποτε κίνησης εθνικής ανεξαρτησίας. Η επανάσταση, όμως, τελικά, επικράτησε χάρις, πρωτίστως, στην ηθική υπεροχή ενός λαού που είχε ακράδαντη πίστη στον δίκαιο αγώνα του για ελευθερία.
Πολλοί ήταν οι παράγοντες που συνέβαλαν στην αίσια έκβαση. Μεταξύ αυτών, κεντρικό ρόλο διαδραμάτισε, ασφαλώς, η Εκκλησία.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας αποτέλεσε κιβωτό του Γένους, όχι, μόνον, παρέχοντας καταφύγιο σε διωκόμενους αγωνιστές, αλλά, κυρίως, διαφυλάσσοντας την θρησκευτική πίστη και διατηρώντας τη γλώσσα, τη συνείδηση και την ελπίδα των Ελλήνων.

Όταν δε εξερράγη η επανάσταση, ο κλήρος πρωτοστάτησε, καταβάλλοντας βαρύ φόρο αίματος, με μορφές όπως ο Παπαφλέσσας ή ο καλόγερος Σαμουήλ, ενώ ο απαγχονισμός του Οικουμενικού Πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄ καταγραφόταν στην Ιστορία ως θυσία ενός πρωτομάρτυρα του ξεσηκωμού.

Η 25η Μαρτίου, στη συλλογική μας μνήμη και συνείδηση, είναι θεμέλιο της εθνικής μας υπόστασης και κορυφαίος σταθμός της ιστορίας μας. Αποτελεί ιερά παρακαταθήκη του Γένους και το βαθύτερο και ουσιαστικό μήνυμά της παραμένει αναλλοίωτο και πάντα επίκαιρο. Με εθνική ενότητα και ομοψυχία, εθνική αξιοπρέπεια, σεβασμό στις διαχρονικές αξίες και ιδανικά του Έθνους καθώς και πίστη στις αστείρευτες δυνάμεις και τις αρετές του Ελληνισμού, θα πρέπει και σήμερα να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων και να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία τις προκλήσεις των καιρών.

Η υπέρβαση της πρωτοφανούς οικονομικής κρίσης, από την οποία δοκιμάζεται σήμερα η χώρα μας, αλλά και των λοιπών εθνικών κινδύνων που ελλοχεύουν, απαιτεί ενότητα και συμπόρευση όλων των δυνάμεων του Ελληνισμού, συμπεριλαμβανομένης της ακμάζουσας Ομογένειάς μας. Ιδιαίτερα δε, οι απόδημοι Έλληνες των Αγίων Τόπων και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής, προεξάρχοντος του πρεσβυγενούς Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αποτελούν πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο για τη συλλογική μας προσπάθεια.

Ευρισκόμενοι, σήμερα, στην Αγία Πόλη, ευχόμαστε ολόψυχα την εξεύρεση μίας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Παλαιστινιακού και την επίτευξη ειρήνης προς όφελος των λαών της πολύπαθης Μέσης Ανατολής, με την οποίαν ο Ελληνισμός συνδέεται με ιστορικούς δεσμούς.

Αποτίουμε, σήμερα, τον ελάχιστο φόρο τιμής στους άξιους θεματοφύλακες της ιστορίας μας και συνεχιστές των πνευματικών μας παραδόσεων. Στους πεσόντες για την ελευθερία του Έθνους. Στεκόμαστε με δέος μπροστά στο μεγαλείο της ψυχής τους, με ευγνωμοσύνη μπροστά στις θυσίες τους και με υπερηφάνεια μπροστά στον ηρωισμό τους. Τιμάμε την μνήμη τους και την προσφορά τους.

Η επέτειος της εθνικής μας παλιγγενεσίας είναι πηγή ελπίδας και αισιοδοξίας. Αποτελεί, όμως, και ημέρα περισυλλογής, ιδιαίτερα στις σημερινές κρίσιμες συνθήκες. Ας αναλογιστούμε και εμείς το δικό μας χρέος και τις δικές μας ευθύνες απέναντι στην Ιστορία μας και το μέλλον του Έθνους.

Ζήτω η 25η Μαρτίου!
Ζήτω η Ελλάς!
Ζήτω το Έθνος!