Η Κυριακή των Μυροφόρων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων (ΒΙΝΤΕΟ & ΦΩΤΟ)

Με θρησκευτική κατάνυξη και παρουσία πλήθους πιστών εορτάστηκε η Κυριακή των Μυροφόρων στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.

Η ανακοίνωση του Πατριαρχείου αναφέρει: «Την Γ´ Κυριακήν από του Πάσχα, 13ην / 26ην Απριλίου 2015, την και Κυριακήν των Μυροφόρων, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου η υπό των κρυφών μαθητών του Κυρίου Ιωσήφ του από Αριμαθείας και Νικοδήμου αγία αποκαθήλωσις του Κυρίου από του σταυρού και η επάλειψις Αυτού με σμυρναλόην, η ένδυσις Αυτού σινδόσι και η ταφή Αυτού εις το καινόν μνημείον, εν ω «ουδείς ουδέποτε ην τεθειμένος», (Ιω. 19,41).

Α´ Εις την Ρέμλην – Αρχαίαν Αριμάθειαν.

Το γεγονός αυτό εωρτάσθη κατά την τάξιν του Πατριαρχείου εις την σημερινήν Ρέμλην πόλιν του Ισραήλ, αρχαίαν Αριμάθειαν, επειδή εξ αυτής κατήγετο ο Ιωσήφ, τουπίκλην από Αριμαθαίας.

Εις την μεγάλην ταύτην πόλιν του Ισραήλ διατηρεί το Πατριαρχείον Ελληνορθόδοξον Αραβόφωνον Κοινότητα, αριθμούσαν περί τας 3.000 χιλιάδας Ορθοδόξων πιστών.

Εις την Ορθόδοξον Κοινότητα της πόλεως ταύτης προσήλθεν την πρωίαν της ως άνω ημέρας η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, γενόμενος δεκτός εν θερμή υποδοχή υπό του ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθαίας Αρχιμανδρίτου π. Νήφωνος, της Προέδρου κ. Φρίντα Μανάσε και των μελών του Κοινοτικού Συμβουλίου.

Εις τον Ιερόν Ναόν τούτον προεξήρξεν της θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλειτουργούντων Αυτώ των Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Ιόππης κ. Δαμασκηνού, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου, και Λύδδης κ. Δημητρίου, του ηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Νήφωνος, Ιερομονάχων Αγιοταφιτών, Ιερέων της περιοχής της Ιόππης, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και του διακόνου π. Διονυσίου, του εκπροσώπου της Ελληνικής Πρεσβείας εις Τελ Αβίβ κ. Γεννηματά, ψαλλούσης της χορωδίας της πόλεως αραβιστί και συμμετεχόντων αθρόως των μελών της Κοινότητος εν ευλαβεία πολλή.

Εις το ευλαβές εκκλησίασμα τούτο εκήρυξε τον θείον λόγον ο Μακαριώτατος ελληνιστί ως έπεται:

«Ιωσήφ τον θαυμαστόν, ευφημήσωμεν πιστοί, συνάμα Νικοδήμω και πισταίς Μυροφόροις. Ο Κύριος ανέστη, εκβοώντες αληθώς», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας.

Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,

Ευλαβείς Χριστιανοί,

Αινέσωμεν Χριστόν τον Θεόν ημών, τον εκουσίως δι᾽ ημάς σταυρόν υπομείναντα, και εν τω Αδη τριημερεύσαντα και προσκυνήσωμεν αυτού την εκ νεκρών Ανάστασιν, δι᾽ ης τα μεν σύμπαντα του κόσμου επληρώθησαν φωτός, ημείς δε χαράς και αγαλλιάσεως.

Της χαράς και αγαλλιάσεως ταύτης κοινωνοί και μάρτυρες αψευδείς εγένοντο αι Μυροφόροι γυναίκες, ως και οι κεκρυμμένοι μαθηταί του Χριστού, Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, δηλονότι της Βιβλικής πόλεως υμών Ρέμλης, και Νικόδημος. Καί αι μεν Μυροφόροι γυναίκες αυτόπται και αυτήκοοι μάρτυρες εγένοντο της Αναστάσεως, οι δε Ιωσήφ και Νικόδημος του σταυρικού πάθους και της ταφής του Χριστού. Διά τούτο σήμερον, Κυριακή τρίτη από του αγίου Πάσχα, την εόρτιον μνήμην αυτών εορτάζομεν.

Η αγία ημών Εκκλησία τιμά ιδιαιτέρως τας Μυροφόρους γυναίκας ως και τους κρυφούς μαθητάς του Κυρίου ημών Ιησού, διότι εγένοντο κήρυκες της Αναστάσεως του Χριστού και τοις πάσι κατήγγειλαν το σωτήριον τούτο κήρυγμα.

Λέγομεν «το σωτήριον της Αναστάσεως κήρυγμα», αγαπητοί μου αδελφοί, διότι η Ανάστασις του Χριστού εισήγαγεν ημάς εις άλλον τρόπον ζωής, δηλονότι της αφθαρσίας και της εν Χριστώ αθανασίας, ως αναφωνεί και ο μελωδός-

«Θανάτου εορτάζομεν νέκρωσιν, Άδου την καθαίρεσιν άλλης βιορτής της αιωνίου απαρχήν και σκιρτώντες υμνούμεν τον αίτιον, τον μόνον ευλογητόν των πατέρων, Θεόν και υπερένδοξον».

Εξ άλλου, ο Απόστολος Πέτρος κηρύττει λέγων: «Ευλογητός ο Θεός και πατήρ του Κυρίου ημών ᾿Ιησού Χριστού, ο κατά το πολύ αυτού έλεος αναγεννήσας ημάς εις ελπίδα ζώσαν δι’ αναστάσεως ᾿Ιησού Χριστού εκ νεκρών, εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, τετηρημένην εν ουρανοίς εις υμάς τους εν δυνάμει Θεού φρουρουμένους διά πίστεως εις σωτηρίαν ετοίμην αποκαλυφθήναι εν καιρώ εσχάτω»• (Α´ Πετρ. 1, 3-5).

Με άλλα λόγια, ο φιλάνθρωπος και πολυεύσπλαγχνος Θεός Πατήρ μας ξαναγέννησε διά να μας χαρίση ελπίδα αγαθών αιωνίων. Καί έκαμε την ελπίδα μας αυτήν ζωντανήν διά της Αναστάσεως του Ιησού Χριστού, η οποία Ανάστασις αποτελεί βεβαίαν εγγύησιν ότι η ελπίς μας δεν θα διαψευσθή αλλά θα αναστηθώμεν και ημείς.

Την εν Χριστώ δε αναγέννησίν μας επιτυγχάνομεν διά του βαπτίσματος ημών εντός της Νέας Κιβωτού του Νώε, του Χριστού του Νέου Αδάμ δηλονότι της Εκκλησίας Αυτού. Είναι δε το βάπτισμα όχι απλώς καθαρισμός και απόπλυσις της ακαθαρσίας της σαρκός , αλλά θερμή αίτησις προς τον Θεόν να μας δώση συνείδησιν αγαθήν, ελευθέραν από κάθε τύψιν. Μας σώζει δε το βάπτισμα δυνάμει της αναστάσεως του Ιησού Χριστού κατά τον Απόστολον Πέτρον: «ο αντίτυπον νυν και ημάς σώζει βάπτισμα, ου σαρκός απόθεσις ρύπου, αλλά συνειδήσεως αγαθής επερώτημα εις Θεόν, δι’ αναστάσεως ᾿Ιησού Χριστού», (Α’ Πετρ. 3,21).

Το σταυρικόν πάθος και η τριήμερος εκ νεκρών Ανάστασις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αγαπητοί μου αδελφοί, δεν είναι απλώς ένα ιστορικόν γεγονός, το οποίον εξέθεσεν αφ᾽ ενός τον θάνατον της φθοράς και της αμαρτίας και αφ´ ετέρου κατήργησε το κράτος του θανάτου, τουτέστιν του διαβόλου. Αλλά μία ζώσα πραγματικότης και υπερχρονική παρουσία της βασιλείας του Θεού εντός του κόσμου διά της Εκκλησίας του Χριστού Αυτού.

Αψευδής μάρτυς της ζώσης και υπερχρονικής ταύτης πραγματικότητος είναι κατά τον Ευαγγελιστήν Μάρκον, «…᾿Ιωσήφ ο από ᾿Αριμαθαίας, ευσχήμων βουλευτής, ος και αυτός ην προσδεχόμενος την βασιλείαν του Θεού, τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον και ητήσατο το σώμα του ᾿Ιησού», (Μαρκ. 15, 43). Προσέτι δε και αι μυροφόροι γυναίκες «Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη» αίτινες «ηγόρασαν αρώματα, ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν», (Μαρκ. 16,1).

Την αψευδή ταύτην μαρτυρίαν του ευσχήμονος Ιωσήφ, ως και των Μυροφόρων γυναικών, προβάλλει εορτίως και πανηγυρικώς σήμερον η αγία ημών Εκκλησία, προς πάντας ημάς τους συνελθόντας εν τη θεία και ευχαριστιακή ταύτη συνάξει εν τω ιερώ τούτω τόπω της αρχαίας πόλεως Αριμαθαίας, ίνα κατά τον θείον Παύλον, ο καθένας σας ας δεικνύη την αυτήν προθυμίαν και αυτόν ζήλον πάντοτε και τοιουτοτρόπως να παραμείνητε μέχρι τέλους της ζωής σας ακλόνητοι εις την τελείαν ελπίδα περί των μελλόντων αγαθών, «επιθυμούμεν δε έκαστον υμών την αυτήν ενδείκνυσθαι σπουδήν προς την πληροφορίαν της ελπίδος άχρι τέλους», (Εβρ. 6,11).

Με άλλα λόγια, η πλήρης βεβαιότης περί των ελπιζομένων αγαθών επιτυγχάνεται δι᾽ εμμονής εις τον τρόπον ζωής της αγίας ημών Εκκλησίας, η οποία δεν πρέπει να θεωρήται ως «σωματείον κοινωνικής προνοίας», αλλά αυτό τούτο το Σώμα του Αναστάντος Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού λέγοντος, «Εγώ ειμι η ανάστασις και η ζωή. Ο πιστεύων εις εμέ ου μη αποθάνη εις τον αιώνα», (Ιωάν. 11. 25-26).

Την δύναμιν της Αναστάσεως του Χριστού, την οποίαν εβεβαίωσαν και εκήρυξαν αι Μυροφόροι γυναίκες συν τω Ιωσήφ και Νικοδήμω καλούμεθα και ημείς να ενδυθώμεν και μετά του υμνωδού είπωμεν: «Εξηγέρθη Χριστός ο Θεός ημών εκ νεκρών ως παντοδύναμος παρέχων πάσιν ημίν αφθαρσίαν και ζωήν φωτισμόν, ειρήνην και το μέγα έλεος». Χριστός Ανέστη.

Μετά την θείαν Λειτουργίαν ηκολούθησε δεξίωσις εις το ηγουμενείον, την δε μεσημβρίαν ηκολούθησε τράπεζα παρατεθείσα υπό του ηγουμένου Αρχιμανδρίτου π. Νήφωνος και της Κοινότητος της πόλεως.

Διαρκούσης της τραπέζης ταύτης ο Μακαριώτατος αφ᾽ ου επήνεσε τον Αρχιμανδρίτην Νήφωνα, προσεφώνησε τα μέλη της Κοινότητος και προσέφερεν αυτοίς ποσόν διά την συνέχισιν των ανακαινιστικών εργασιών του σχολείου, της Μονής και του Ναού αυτής.

Β´ Εις τον Άγιον Ιάκωβον.

Η εορτή των Μυροφόρων γυναικών έλαβε χώραν επίσης εις τον Καθεδρικόν Ναόν του αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου, κειμένου μεταξύ της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος και του Ναού της Αναστάσεως εις το εν αυτώ κείμενον παρεκκλήσιον των Μυροφόρων.

Εις το παρεκκλήσιον αυτό ετελέσθη ο Εσπερινός αφ᾽ εσπέρας και η θεία Λειτουργία ανήμερα της εορτής, προεξάρχοντος ως χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, ψάλλοντος του πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου ελληνιστί δεξιά και της χορωδίας του Αγίου Ιακώβου αραβιστί αριστερά υπό τον κ. Ριμόν Κάμαρ, παρουσία του Γενικού Προξένου της Ελλάδος κ. Γεωργίου Ζαχαριουδάκη και παρηκολούθησεν εν ευλαβεία πολλή του αραβοφώνου εκκλησιάσματος του Ιερού Ναού τούτου αλλά και Ελλήνων της Ελληνικής Παροικίας, μοναζουσών και προσκυνητών.

Εις το Κοινωνικόν της θείας λειτουργίας ωμίλησεν προς το εκκλησίασμα ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Σεβαστείας κ. Θεοδόσιος, υπογραμμίζων την αφοσίωσην και την τόλμην των Μυροφόρων γυναικών και του Αγίου Ιωσήφ του από Αριμαθείας και του Νικοδήμου του νυκτερινού μαθητού του Κυρίου. Επίσης υπεγράμμισε το γεγονός ότι ο αναστάς εκ νεκρών Κύριος επάτησε τον θάνατον και ηλευθέρωσε της φθοράς και του θανάτου το ανθρώπινον γένος.

Μετά την ομιλίαν του Σεβασμιωτάτου ο κ. Ιμβραήμ Σαλφίτη εξ ονόματος των Επιτρόπων του Ιερού Ναού έδωσεν αναφοράν εις τους ενορίτας περί της φιλανθρωπικής δραστηριότητος του Καθεδρικού Ναού και του Συλλόγου των «Μυροφόρων Γυναικών».

Μετά την απόλυσιν της θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος και το εκκλησίασμα ανέβησαν διά το κέρασμα εις την υπό της κ. Νούρα Κόρτη ανακαινισθείσαν αίθουσαν του Πατριαρχείου, καλουμένην «Ουντζούντ», ένθα έλαβον χώραν και αι αρμόδιοι τη εορτή προσφωνήσεις».