Πατριαρχείο Σερβίας: Γιατί αλλάζει όνομα

του Αντώνη Τριανταφύλλου
Το Πατριαρχείο Σερβίας επιστρέφει στις ρίζες του και, σε μια πράξη υψηλού ιστορικού και εκκλησιαστικού συμβολισμού, ρίχνει το βάρος του στο Κοσσυφοπέδιο. Η Ιερά Σύνοδος συνεδρίασε το περασμένο Σαββατοκύριακο, με κύριο αντικείμενο την υιοθέτηση του νέου καταστατικού της σερβικής Εκκλησίας, που προβλέπει την τροποποίηση του επίσημου τίτλου με την προσθήκη της φράσης «Πατριαρχείο Πεκίου».

Το Πέκιο ταυτίζεται με τη σημερινή πόλη Πετς, που βρίσκεται στο Κοσσυφοπέδιο, 70 χιλιόμετρα από την Πρίστινα και ήταν η έδρα του Πατριαρχείου Σερβίας τις περιόδους 1346-1463 και 1557-1766. Μπορεί η πόλη να μην έχει πλέον σερβικό και χριστιανικό πληθυσμό, ωστόσο ακόμα και σήμερα ο Πατριάρχης της Σερβίας φέρει τον πλήρη τίτλο: Αρχιεπίσκοπος Πεκίου, μητροπολίτης Βελιγραδίου και Καρλοβικίου.

Οι αλλαγές στο επίσημο όνομα της σερβικής Εκκλησίας εξηγούν την επιθυμία της Σερβίας να ενισχυθούν οι σχέσεις της με την ιστορική έδρα της, καθώς και με τις περιοχές του Κοσσυφοπεδίου και της Μετόχια. Αυτή η κίνηση έχει μεγάλη διπλωματική και γεωπολιτική σημασία, καθώς η Σερβία δείχνει ότι επιθυμεί με κάθε τρόπο να διατηρήσει την επιρροή της στο Κοσσυφοπέδιο, που κινείται ανάμεσα στους άξονες της Αλβανίας και της Τουρκίας.

«Το Πέκιο είναι συνδεδεμένο με ιστορικές μνήμες του παρελθόντος των Σέρβων. Με τον θεσμό του Πατριάρχη, με χρίσεις και στέψεις βασιλέων και τσάρων, με βασιλικούς γάμους, με ενθρονίσεις Πατριαρχών, με το ίδιο το όνομα του Πατριάρχου της Σερβίας» έγραψε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτριος Γόνης σε άρθρο του στο περιοδικό «Ανάπλασις», τεύχος 381, για να καταδείξει τη βαρύτητα του ονόματος και της Ιστορίας για τους Σέρβους.

«Ο Πατριάρχης Ειρηναίος και οι ιεράρχες της σερβικής Εκκλησίας τις ημέρες συνεδρίασης της συνόδου επισκέφθηκαν μοναστήρια στο Κοσσυφοπέδιο και στη Μετόχια, προκειμένου να καταδείξουν την ανησυχία τους για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή, καταγγέλλοντας στο ανακοινωθέν τη μη τήρηση των βασικών νόμων και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και την ολοένα και συχνότερη προσβολή της Εκκλησίας και της ιδιωτικής ιδιοκτησίας».