Ο επικήδειος λόγος του Αλβανίας Αναστασίου στην Αντιόχεια

«Μακάριος ον εξελέξω και προσελάβου, Κύριε».

Με βαθύτατη θλίψη, αλλά και καύχηση «εν Κυρίω»., αποχαιρετούμε σήμερα τον έναν από τους κορυφαίους Ορθοδόξους Ιεράρχες, τον φωτισμένο και δυναμικό Πατριάρχη Αντιοχείας και πάσης Ανατολής κυρόν Ιγνάτιον Δ΄. Είχα την ευκαιρία να τον γνωρίζω από το 1960.

Συνδεθήκαμε πνευματικά, στα πλαίσια της Διεθνούς Οργανώσεως Ορθοδόξου Νεολαίας “Σύνδεσμος”, εδώ κοντά, στη Βηρυττό (1961). 

Εννέα χρόνια μεγαλύτερός μου, εντυπωσίαζε και ενέπνεε με την ευγενική προσωπικότητά του, την έξοχη θεολογική κατάρτιση, την καλωσύνη του προς εμάς τους νεωτέρους και στa επόμενα χρόνια, σε πολλές συναντήσεις στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, όπου εκπροώπησε την Ορθοδοξία με τον πιο σοβαρό, δυναμικό και πειστικό τρόπο.

Όσοι τον γνωρίσαμε, θα θυμόμαστε το κριτικό πνεύμα του, τη διορατική του σοφία, τις διοικητικές του ικανότητες και την ακτινοβολία της παρουσίας του.

Έζησε και εποίμανε την Εκκλησία της Αντιοχείας μέσα στην καρδιά του μουσουλμανικού κόσμου, σε περίοδο φοβερών αναταράξεων που κορυφώνονται στις μέρες μας, με εκπληκτική σύνεση, ήρεμη αποφασιστικότητα και αγιοπνευματική πνοή.

Με εμπνευσμένες πρωτοβουλίες και ιστορικά επιτεύγματα –όπως το Πανεπιστήμιο του Μπαλαμάντ — οδήγησε το Πατριαρχείο της Αντιοχείας σε νέα άνθηση. Διακόνησε την Εκκλησία με ακλόνητη πίστη,  στον ρυθμό των Μακαρισμών: Με ανεπιτήδευτη απλότητα, γενναιόδωρη αγάπη, καθαρότητα καρδιάς, δίψα για την αλήθεια και τη δικαιοσύνη.

Το ενδιαφέρον του όμως δεν περιοριζόταν στον εκλεκτό λαό του Πατριαρχείου της Αντιοχείας, η φροντίδα του επεκτεινόταν γενικότερα στη μαρτυρία της Ορθοδοξίας στην Οικουμένη, στην προσέγγιση των χριστιανών, τον διάλογο μεταξύ πολιτισμών και θρησκειών, τη στερέωση της παγκόσμιας ειρήνης.

Μένοντας βαθια πιστός στην Ορθόδοξη Παράδοση, ήταν σε θέση να ανοίγεται άφοβα στον σύγχρονο κόσμο, να τον κατανοεί και να αγωνίζεται για τη μεταμόρφωσή του με τη δύναμη του Σταυρού μέσα στο φως της Αναστάσεως.

«Θάνατος τοις ορθώς βεβιωκόσι, μετάστασίς εστιν επί τα βελτίω, και αποδημία προς τα αμείνω, και δρόμος επί τους στεφάνους», υπενθυμίζει διαχρονικά ο εξ Αντιοχείας μέγας Πατήρ της Εκκλησίας Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Αυτό ασφαλώς ισχύει και για τον μακαριστό πολυσέβαστο και πεφιλημένο αδελφό εν Κυρίω Πατριάρχη Ιγνάτιο.

Θα παραμείνει στην ιστορία, όχι μόνο του Πατριαρχείου Αντιοχείας αλλά γενικότερα της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπόδειγμα πνευματικού ηγέτου, που θα εμπνέει και θα δείχνει τον δρόμο σε όσους προσπαθούν να ζήσουν με συνέπεια τη δυναμική της ορθοδόξου παραδόσεως στον σύγχρονο κόσμο, ο οποίος ποθεί γνήσια αγάπη, πνευματικό κάλλος και αστείρευτη δημιουργικότητα.  

Αιωνία αυτού η μνήμη!