Στην κοινή τους δήλωση , ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος αναφέρουν ότι είναι καθήκον τους να συνεργαστούν για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και την οικογένεια και να οικοδομήσουν μια δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία στην οποία κανείς να μην νιώθει ότι εξαιρείται .
Τόνισαν επίσης την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος μέσω της διασφάλισης της δημιουργίας του Θεού, όπως αναφέρουν, και επίσης έκαναν λόγο για το δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας . Οι δύο ηγέτες εξέφρασαν ανησυχία για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί της Μέσης Ανατολής εν μέσω των συγκρούσεων και μίλησαν για τον επείγοντα χαρακτήρα της στιγμής που τους αναγκάζει να αναζητήσουν τη συμφιλίωση και την ενότητα της ανθρώπινης οικογένειας, με πλήρη σεβασμό σε θεμιτές διαφορές .
Οι σημαντικότερες αναφορές του κειμένου είναι οι εξής:
1 . Όπως και οι αείμνηστοι προκάτοχοί μας ο Πάπας Παύλος VI και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Αθηναγόρας οι οποίοι συναντήθηκαν εδώ στην Ιερουσαλήμ, πριν από πενήντα χρόνια , έτσι κι εμείς , ο Πάπας Φραγκίσκος και ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος , είμασταν αποφασισμένοι να συναντηθούμε στους Αγίους Τόπους ” όπου ο κοινός μας Λυτρωτής , Ιησούς Χριστός ο Κύριός μας , έζησε, δίδαξε , πέθανε , αναστήθηκε και αναλήφθηκε στους ουρανούς , απ ‘όπου έστειλε το Άγιο Πνεύμα για το νέα Εκκλησία” (Κοινό ανακοινωθέν του Πάπα Παύλου VI και του Πατριάρχης Αθηναγόρα , που δημοσιεύθηκε μετά τη συνάντησή τους στις 6 Ιανουαρίου 1964) . Η συνάντησή μας , μια ακόμη συνάντηση των Επισκόπων των Εκκλησιών της Ρώμης και της Κωνσταντινούπολης που ιδρύθηκαν αντίστοιχα εκ δύο αδελφών όπως οι Απόστολοι Πέτρος και Ανδρέας , είναι μια πηγή βαθιάς πνευματικής χαράς για μας . Παρουσιάζεται μια θεόσταλτη ευκαιρία να προβληματιστούμε σχετικά με το βάθος και την αυθεντικότητα των υφιστάμενων ομολογιων μας , για τον καρπό ενός γεμάτου χάριτος ταξιδιού στο οποίο ο Κύριος μας μάς οδήγησε από εκείνη την ευλογημένη ημέρα πριν από πενήντα χρόνια .
2 . Η Αδελφική συνάντηση μας σήμερα είναι ένα νέο και απαραίτητο βήμα στην πορεία προς την ενότητα στην οποία μόνο το Άγιο Πνεύμα μπορεί να μας οδηγήσει,
(…)Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών , ο Θεός , η πηγή όλης της ειρήνης και της αγάπης , μάς έχει διδάξει να θεωρούme ο ένας τον άλλο ως μέλη της ίδιας χριστιανικής οικογένειας , υπό τον Κύριο και Σωτήρα , τον Ιησού Χριστό , και να αγαπούμε ο ένας τον άλλο , έτσι ώστε να μπορούμε να ομολογήσουμε πίστη στο ίδιο Ευαγγέλιο του Χριστού , όπως το παρέλαβαν οι Απόστολοι και εκφράστηκε και διαβιβάστηκε σε μας από τις Οικουμενικές Συνόδους και τους Πατέρες της Εκκλησίας . Αν και έχουμε πλήρη επίγνωση ότι δεν έχουμε επιτύχει το στόχο της πλήρους κοινωνίας , σήμερα επιβεβαιώνουμε τη δέσμευσή μας να συνεχίσουμε να πορευόμαστε μαζί προς την ενότητα για την οποία ο Χριστός, ο Κύριός μας προσευχήθηκε στον Πατέρα , ώστε « να είναι όλοι ένα» ( Ιωάννης 17:21 ) .
3 . Γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η ενότητα εκδηλώνεται στην αγάπη του Θεού και στην αγάπη προς τον πλησίον , προσβλέπουμε με ανυπομονησία στην ημέρα στην οποία θα συμμετάσχουμε τελικά μαζί στη Θεία Ευχαριστία . Ως Χριστιανοί , καλούμαστε να προετοιμαστούμε για να λάβουmε αυτό το δώρο της ευχαριστιακής κοινωνίας , σύμφωνα με την διδασκαλία του Αγίου Ειρηναίου της Λυών ( Κατά Αιρέσεων , IV , 18,5 , PG 7,1028 ) , με την ομολογία μιας πίστης , με επιμονή στην προσευχή , εσωτερική μετατροπή , ανανέωση της ζωής και αδελφικό διάλογο .
4 . Για το σκοπό αυτό , ο θεολογικός διάλογος που βρίσκεται σε εξέλιξη από τη Μικτή Διεθνή Επιτροπή αποτελεί μια ουσιαστική συμβολή στην αναζήτηση της πλήρους κοινωνίας μεταξύ Καθολικών και Ορθοδόξων .
Καθ ‘όλη την εποχή του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β και μετέπειτα του Βενέδικτου XVI και του Πατριάρχη Δημήτριου ,η πρόοδος των θεολογικών συναντήσεων μας υπήρξε ουσιαστική . Σήμερα εκφράζουμε την ειλικρινή εκτίμηση για τα μέχρι σήμερα επιτεύγματα , καθώς και για τις τρέχουσες προσπάθειες . Αυτό δεν είναι απλώς θεωρητική άσκηση , αλλά μια άσκηση στην αλήθεια και την αγάπη που απαιτεί μια όλο και βαθύτερη γνώση των παραδόσεων του άλλου , προκειμένου να τους καταλάβουμε και να μάθουμε από αυτούς .
Έτσι επιβεβαιώνουμε για άλλη μια φορά ότι ο θεολογικός διάλογος δεν επιδιώκει έναν θεολογικό ελάχιστο κοινό παρονομαστή για να πλησιάσουμε σε ένα συμβιβασμό , αλλά μάλλον την εμβάθυνση στην κατανόηση της αλήθειας που ο Χριστός έχει δώσει στην Εκκλησία Του , μια αλήθεια που δε θα πάψουμε να κατανούμε καλύτερα όσο ακολουθούμε τις παροτρύνσεις του Αγίου Πνεύματος . Ως εκ τούτου , επιβεβαιώνουμε μαζί ότι η πίστη μας στον Κύριο απαιτεί αδελφική συνάντηση και αληθινό διάλογο .
5 . (…) έχουμε το καθήκον να προσφέρουμε κοινή μαρτυρία για την αγάπη του Θεού για όλους τους ανθρώπους με τη συνεργασία μας στην υπηρεσία της ανθρωπότητας , κυρίως για την υπεράσπιση της αξιοπρέπειας του ανθρώπου σε κάθε στάδιο της ζωής και της ιερότητας της οικογένειας βασιζόμενης στο γάμο , στην προώθηση της ειρήνης για το κοινό καλό , και για την αντιμετώπιση των δεινών που συνεχίζουν να πλήττουν τον κόσμο μας . Αναγνωρίζουμε ότι η πείνα , η φτώχεια , ο αναλφαβητισμός , η άνιση κατανομή των πόρων θα πρέπει να αντιμετωπιστούν . Είναι καθήκον μας να επιδιώξουμε να οικοδομήσουμε μαζί μια δίκαιη και ανθρώπινη κοινωνία στην οποία κανείς δεν αισθάνεται ότι αποκλείεται
6. Είναι βαθιά πεποίθησή μας ότι το μέλλον της ανθρώπινης οικογένειας, εξαρτάται επίσης από το πώς θα διασφαλιστεί το δώρο της δημιουργίας που ο Δημιουργός μας έχει αναθέσει. Ως εκ τούτου , αναγνωρίζουμε εν μετανοία την παράνομη κακομεταχείριση του πλανήτη μας , η οποία ισοδυναμεί με αμαρτία στα μάτια του Θεού .(…)Κάνουμε έκκληση σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης να εξετάσουν τρόπους για να ζούμε λιγότερο σπάταλα και πιο λιτά , να εκδηλώνεται λιγότερη απληστία και περισσότερη γενναιοδωρία για την προστασία του κόσμου του Θεού και το όφελος του λαού Του .
7 . Υπάρχει επίσης επείγουσα ανάγκη για αποτελεσματική συνεργασία των Χριστιανών προκειμένου να διασφαλιστεί παντού το δικαίωμα να εκφράζουν δημοσίως την πίστη τους και να τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης(…) Σε αυτό το πλαίσιο , καλούμε όλους τους Χριστιανούς να προωθήσουν ένα αυθεντικό διάλογο με τον Ιουδαϊσμό , το Ισλάμ και άλλες θρησκευτικές παραδόσεις . Η αδιαφορία και η αμοιβαία άγνοια μπορεί να οδηγήσει μόνο σε δυσπιστία και, δυστυχώς, ακόμα και συγκρούσεις
.
8 . Από αυτή την ιερή πόλη της Ιερουσαλήμ , εκφράζουμε την κοινή βαθιά ανησυχία μας για την κατάσταση των Χριστιανών στη Μέση Ανατολή και για το δικαίωμά τους να παραμείνουν πλήρως πολίτες της πατρίδας τους . Με εμπιστοσύνη στρφ’όμαστε προς τον Παντοδύναμο και ελεήμονα Θεό, σε μια προσευχή για την ειρήνη στους Αγίους Τόπους και στη Μέση Ανατολή γενικότερα . Ιδιαίτερα προσευχόμαστε για τις εκκλησίες στην Αίγυπτο , τη Συρία και το Ιράκ , που έχουν πληγεί πιο οικτρά λόγω πρόσφατων γεγονότων . Ενθαρρύνουμε όλα τα κόμματα , ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, να συνεχίσουν να εργάζονται για τη συμφιλίωση και για τη δίκαιη αναγνώριση των δικαιωμάτων των λαών » . Είμαστε πεπεισμένοι ότι δεν είναι τα όπλα , αλλά ο διάλογος , η χάρη και η συμφιλίωση τα μόνα δυνατά μέσα για την επίτευξη της ειρήνης .
9 . Σε ένα ιστορικό πλαίσιο που χαρακτηρίζεται από τη βία , την αδιαφορία και τον εγωισμό , πολλοί άνδρες και οι γυναίκες σήμερα αισθάνονται ότι έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους . (…) Καλούμε όλους τους Χριστιανούς , μαζί με τους πιστούς της κάθε θρησκευτικής παράδοσης και όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης , να αναγνωρίσουν την επείγουσα ανάγκη συμφιλίωσης και ενότητας της ανθρώπινης οικογένειας , σεβόμενη ταυτόχρονα πλήρως θεμιτές διαφορές , για το καλό όλης της ανθρωπότητας και των μελλοντικών γενεών .
){kind=link}