Χαιρετισμός του Οικουμενικού πατριάρχη, κ.κ. Βαρθολομαίου στη Δεξίωση μετά τη χειροτονία του Επισκόπου,Σεβ. Μητροπολίτου Σουηδίας καί πάσης Σκανδιναυΐας, κ. Κλεόπα, σήμερα στο Φανάρι.
Ακολουθεί ολόκληρος ο χαιρετισμός του Οικουμενικού Πατριάρχη…
Ιερώτατε αδελφέ Μητροπολίτα Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυίας κύριε Κλεόπα,
Ιερώτατοι άγιοι αδελφοί,
Πατέρες και τέκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Η σημερινή εορτή των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης τιμάται οφειλετικώς εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον, δεδομένου ότι ο Μέγας Κωνσταντίνος είναι ο ιδρυτής της έδρας αυτού, της Κωνσταντίνου Πόλεως. Η εορτή του προστάτου και πολιούχου της βασιλίδος ταύτης Πόλεως συγκιρνάται και επαυξάνεται εφέτος με την χαράν της εις Επίσκοπον χειροτονίας της υμετέρας αγαπητής Ιερότητος, αδελφέ άγιε Σουηδίας και πάσης Σκανδιναυίας κύριε Κλεόπα, ο οποίος μόλις εκαλύφθης «θείω γνόφω», ως ποτε ο βραδύγλωσσος Μωϋσής, ο αξιωθείς ίνα ακούση μόνον της φωνής του Θεού, αλλ᾿ όχι και να ίδη το Πρόσωπον Αυτού.
Η υμετέρα Ιερότης, αγωνισαμένη καλώς εν τη εν Αμερική μεγάλη Επαρχία του πανιέρου Οικουμενικού Θρόνου, εκλήθη και υπήκουσεν εις την φωνήν της Μητρός Εκκλησίας, την εκφρασθείσαν διά της ομοφώνου και ομοθύμου ψήφου των αδελφών αγίων Αρχιερέων, των συγκροτούντων την περί ημάς Αγίαν και Ιεράν Σύνοδον, ίνα διαδεχθή τον διακονήσαντα άχρι τούδε την εν Σουηδία και ταίς λοιπαίς Σκανδιναυικαίς χώραις εκτεινομένην Ιεράν Μητρόπολιν του Θρόνου Ιερώτατον κύριον Παύλον, τον διακονήσαντα και εν τη έδρα του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου και από της σπουδαίας θέσεως του Αρχιγραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. Εκφράζομεν προς τον ανυψωθέντα εις τον περίοπτον Θρόνον της ιστορικής Αμασείας αδελφόν κύριον Παύλον την ευαρέσκειαν και τας ευχαριστίας της Μητρός Εκκλησίας διά την μακροχρόνιον προσφοράν αυτού εις τον εκείσε λαόν του Θεού και εις τον πανίερον θεσμόν του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η σημερινή εορτή των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, συμπλεκομένη προς το γεγονός της χειροτονίας σου, ως του νέου ποιμένος της Ιεράς ταύτης Μητροπόλεως, αποτελεί εύκαιρον αφορμήν να μνησθώμεν των πνευματικών βάσεων και αρχών της Ευρώπης, τας οποίας έθεσε προ χιλίων επτακοσίων περίπου ετών ο Μέγας Κωνσταντίνος, διά του καινοτόμου και πρωτοποριακού έργου αυτού∙ ενός έργου, το οποίον έταμε την ιστορίαν εις τα δύο. Ενός έργου το οποίον μετεποίησε την Ευρώπην από ειδωλολατρικής εις χριστιανικήν. Έκτοτε και επί μίαν χιλιετίαν τουλάχιστον, η μορφή, ο οραματισμός και η πνοή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, τον οποίον ενέπνεε το σημείον του Τιμίου Σταυρού, το λάμψαν εις τον ιταλικόν ουρανόν, εκυριάρχει εις την Ευρώπην, ήτις διετήρει μίαν πνευματικήν ενότητα και ομοήθειαν, εδραζομένην εις την κοινήν πίστιν, το κοινόν δόγμα, τους κοινούς αγίους, την κοινήν παράδοσιν, την κοινήν λατρείαν και εκκλησιαστικήν κοινωνίαν και τα κοινά έθιμα, τα πηγάζοντα εκ της χριστιανικής ταύτης παραδόσεως.
Μετά δε το Σχίσμα μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, την σταδιακήν απομάκρυνσιν της Δυτικής Ευρώπης από την χριστιανικήν ταυτότητα αυτής και την στροφήν εις ένα ανθρωποκεντρικόν πολιτισμόν, εν αντιθέσει προς τον χριστοκεντρικόν βυζαντινόν ουμανισμόν, αύτη εν τέλει κατέληξεν εις τον άνευ Χριστού ουμανισμόν της μετά την Γαλλικήν Επανάστασιν Ευρώπης και εις τα σημερινά κοσμικά ευρωπαικά κράτη. Όμως, η χριστιανική παράδοσις δεν έπαυσε να διαποτίζη απάσας τας πτυχάς του βίου της Ευρώπης. Θα έλεγέ τις ότι οι εμπνευσταί της γνωστής «χάρτας» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών αντέγραψαν το Ιερόν Ευαγγέλιον. Τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα στηρίζονται εις το νομοθετικόν έργον του Μεγάλου Κωνσταντίνου και εις τας ευαγγελικάς αρχάς.
Παρά ταύτα, η άρνησις του θείου νόμου, Παλαιάς τε και Καινής Διαθήκης, ως και του Θεού, του αποκαλυφθέντος ημίν διά Ιησού Χριστού, ως πηγής της ανθρωπίνης νομοθεσίας, ωδήγησε την Ευρώπην εις διαστρεβλώσεις και εκτροπάς, αι οποίαι απειλούν σήμερον τα θεμέλια, την ενότητα και το μέλλον αυτής. Διά τούτο και η σημερινή εορτή είναι μία υπενθύμισις της ανάγκης επιστροφής εις την πνευματικήν παράδοσιν και εις την γραμμήν, την οποίαν «θείω νεύματι» εχάραξεν ο Μέγας Κωνσταντίνος, άνευ της οποίας η Ευρώπη είναι καταδικασμένη εις τον πνευματικόν θάνατον και την διαλυτικήν φθοράν του χρόνου.
Εις το συγκεκριμένον τμήμα αυτής της Ευρώπης εκλήθης να διακονήσης. Απαιτείται ζήλος, προσοχή, ανάληψις ευθυνών, και πλέον τούτων αγάπη προς πάντας, βίος ακηλίδωτος και πολιτεία χριστοτερπής. Μη λησμονής, ότι ο Φιλάνθρωπος Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, εξ υπερβολής αγάπης την ημετέραν σάρκα φορέσας μετηνάστευσεν από του θρόνου της αιωνίου δόξης Αυτού εις την κοιλάδα ταύτην του κλαυθμώνος, εις τον πολυπαθή πλανήτην μας. Βρέφος εισέτι ευρέθη εις την Αίγυπτον, φεύγων την μανίαν του χριστοκτόνου και βρεφοκτόνου Ηρώδου. Όθεν, ξένος γενόμενος ο Κύριος, καίτοι «ήλθεν εις τα ίδια», ιδιαιτέρως ηγάπησε τα εν τη ξένη, εν «τοις έθνεσιν», εν διαφόροις τόποις εξ ανάγκης αείποτε ευρισκόμενα τέκνα Του, μάλιστα δε εδίδαξεν όπως οι εκάστοτε Χριστιανοί εις τα πρόσωπα τούτων βλέπωμεν τυπούμενον Αυτόν τον Ίδιον.
Κατά φυσικόν, λοιπόν, τρόπον η Μήτηρ Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία μεγάλως ενδιαφέρεται διά τους εκ ποικίλων λόγων γενομένους μετανάστας, ιδία δε δι᾿ εκείνους οίτινες συνοδεύονται υπό πλήθους προβλημάτων, οικονομικών, στεγαστικών ή και εισέτι καθημερινής επιβιώσεως. Νυν δε εν Σουηδία και εν ταίς Σκανδιναυικαίς χώραις διαβιοί, πλην των γηγενών, και σημαντικός αριθμός Ορθοδόξων μεταναστών, και μάλιστα πολλών νέων εξ Ελλάδος, οδηγηθέντων προς αναζήτησιν εργασίας εις αυτάς, αλλά και εκ της δοκιμαζομένης υπό πολεμικών συρράξεων και ακαστασίας και σκληρών και απανθρώπων γεγονότων Μέσης Ανατολής, αλλά και εξ άλλων χωρών, ξενητευμένων, αναμενόντων την ιδικήν σου στοργικήν συμπαράστασιν και των οποίων αποστέλλεσαι να είσαι και αδελφός και ποιμήν και πατήρ.
Η Μήτηρ Εκκλησία ιδιαιτέρως μεριμνώσα περί των τέκνων αυτής τούτων εξελέξατο και αποστέλλει εκεί την Ιερότητά σου, την οποίαν και προτρεπόμεθα να αφοσιωθή όλη ψυχή και διανοία εις την ποιμαντικήν διακονίαν αυτών, ώστε να τους βοηθήση να εύρουν τα ψυχικά εφόδια τα οποία χρειάζονται διά να επιβιώσουν πνευματικώς εις τας νέας πατρίδας των, υπό τας νέας συνθήκας του βίου των.
Ήδη διακονήσας, Ιερώτατε, καρποφόρως επί σειράν ετών εις την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Αμερικής έχεις τα απαιτούμενα εφόδια, την ωριμότητα και την εμπειρίαν διά να επιτύχης εις το έργον σου. Η Μήτηρ Εκκλησία θα παρακολουθή την διακονίαν σου ανυστάκτως και θα σε συμπαρίσταται πολιτευόμενον αξίως της ης εκλήθης κλήσεως.
Η θέσις της Ορθοδόξου Εκκλησίας εις την σύγχρονον πραγματικότητα της Δύσεως, ως καλώς γνωρίζομεν πάντες, δοκιμάζεται σκληρώς και επανειλημμένως εξ έξωθεν παραγόντων. Το μακράν της ορθοδόξου παραδόσεως περιβάλλον παρεμβάλλει ουχί τας τυχούσας εκάστοτε δυσκολίας και τεχνητά προσκόμματα, τα οποία ενίοτε καταβάλλουν το ηθικόν και κλονίζουν τας ψυχάς των εκεί διακόνων της Μεγάλης Εκκλησίας.
Συ όμως, αγαπητέ αδελφέ εν Κυρίω, ουδαμώς θέλεις κινήσει από του χρέους, το οποίον αναλαμβάνεις, κατά την χαρμόσυνον ταύτην περίοδον της ενδόξου Αναστάσεως του Κυρίου ημών Ιησού. Εις τας δυσκολίας μη κάμπτεσαι, αναλογιζόμενος την μυστικήν δωρεάν του Χριστού και ότι έχεις συνοδόν, Κύριον κραταιόν και δυνατόν. Εις τας τρικυμίας και τας δυσκολίας και τας διαφόρους ελλείψεις να αγκυροβολής εν τη ελπίδι του Κυρίου, ήτις ου καταισχύνει, ώστε να συνεχίζης ειρηνικήν και ανέφελον την πορείαν του νοητού σκάφους της εμπιστευομένης εις σε Επαρχίας, την οποίαν μετά του ιερού Κλήρου και των θεοφιλών πιστών αυτής είθε να διαφυλάττη Κύριος ο Θεός ασάλευτον και ευδρομούσαν προς την άνω Βασιλείαν.
Η Μήτηρ Εκκλησία σε έστεψε με την δωρεάν της Θείας Χάριτος της αρχιερωσύνης και του ποιμένος, και σε καλεί να αναλάβης πτέρυγας, ως ο προφήτης Δαυίδ, διά να πλησιάσης με την Χάριν και εν Χάριτι το Ιερόν Θυσιαστήριον, μελίζων τον μη μελιζόμενον Άρτον, τον Αμνόν του Θεού, διαφυλάττων την ενότητα του ποιμνίου σου, αγαπών και περιθάλπων αυτό, και μεριμνών υπέρ της Θείας Κιβωτού της Μητρός Εκκλησίας, της επιπλεούσης εν μέσω του κατακλυσμού των συμφορών, κηρυττούσης όμως σταυρόν και ανάστασιν. Ο Σταυρός του Χριστού ας είναι η διακονία σου, και η Ανάστασις ο στέφανός της.
Με τας πατρικάς αυτάς προτροπάς, σε καλωσορίζομεν, Ιερώτατε αδελφέ, εις την τάξιν των Αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου και ευχόμεθα εκ βάθους καρδίας καλήν και ευδόκιμον διακονίαν εις δόξαν του Αναστάντος Κυρίου και εις διάδοσιν και μαρτυρίαν του μηνύματος της φωτοφόρου Αναστάσεως Αυτού, Όστις είθε να σε ενισχύη και να σε φωτίζη και να σε κατευθύνη πάντοτε και εν παντί.
Άξιος!
){kind=link}