Οικουμενικό Πατριαρχείο: Πρόκειται για τους Vladimiras Seliavko και vitalijus mockus και Πρεσβύτεροι κ. Vitalis dauparas, Gintaras sungaila και Georgy Ananiev, τους οποίους, ως αποφάνθηκε το Φανάρι, δεν συντρέχει λόγος κανονικός ώστε να τους επιβληθεί η ποινή της καθαιρέσεως.
Του Αναστασίου Μαρίνη, θεολόγου
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, με Ανακοίνωσή του, γνωστοποίησε την αποκατάσταση και άρση της καθαίρεσης που είχει επιβάλει το Πατριαρχειο Μόσχας σε Λιθουανούς κληρικούς.
Πρόκειται για τους Vladimiras Seliavko και vitalijus mockus και Πρεσβύτεροι κ. Vitalis dauparas, Gintaras sungaila και Georgy Ananiev, τους οποίους, ως αποφάνθηκε το Φανάρι, δεν συντρέχει λόγος κανονικός ώστε να τους επιβληθεί η ποινή της καθαιρέσεως.
Ακολουθεί η Ανακοίνωση του οικ. Πατριαρχείου :
προ τινων μηνών απηυθύνθησαν δια γραμμάτων τη α. Θ. Παναγιότητι τω Αρχιεπισκόπω Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικώ Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίω οι εκ Λιθουανίας Αιδεσιμολογιώτατοι Πρωθιερείς κ. Vladimiras Seliavko και vitalijus mockus και Πρεσβύτεροι κ. Vitalis dauparas, Gintaras sungaila και Georgy Ananiev, καθυποβληθέντες τη ποινή της από της ιερωσύνης καθαιρέσεως υπό του Πατριαρχείου Μόσχας, και ήσκησαν, καθ’ ο έχουσι δικαίωμα, έκκλητον προσφυγήν ενώπιον Αυτού.
ο Πατριάρχης ημών, αποκλειστικώς έχων, εκ τε των Θείων και Ιερών Κανόνων (9 και 17 της Τετάρτης Οικουμενικής Συνόδου) και εκ της καθηγιασμένης πράξεως της Εκκλησίας, και την της εκκλήτου ευθύνην, απεδέξατο τα υποβληθέντα αιτήματα.
Μετά από ενδελεχή μελέτην των υπό κρίσιν περιπτώσεων, διεπιστώθη αφ’ ενός μεν ότι αύται είχον τελεσιδικήσει ενώπιον της επιβαλούσης τας ποινάς εκκλησιαστικής των αρχής, αφ’ ετέρου δε ότι οι λόγοι δι’ ους επεβλήθησαν αι ποιναί ουδόλως προέρχονται εκ κριτηρίων εκκλησιαστικών, αλλά εκ της δικαίας εναντιώσεως των ειρημένων κληρικών εις τον πόλεμον της Ουκρανίας.
δι’ ο και ο Παναγιώτατος, κρίνας αμετακλήτως τας εκκλήτους αυτάς προσφυγάς, εισηγήθη τη περί Αυτόν Αγία και Ιερά Συνόδω την άρσιν της επ’ αυτούς επιβληθείσης από της ιερωσύνης καθαιρέσεως και την αποκατάστασίν των εις τον ον έφερον εκκλησιαστικόν βαθμόν, όπερ και ομοφώνως απεφασίσθη.
προς τούτοις και μετά την ουτωσί γενομένην αποκατάστασιν, ο Οικουμενικός Πατριάρχης εδέχθη, κατόπιν αιτήματός των, υπό το σεπτόν ωμοφόριον Αυτού τους διαληφθέντας κληρικούς, λαβών υπ’ όψιν τα περί του Θρόνου Αυτού παραδεδομένα, ως άλλως τε ενδεικτικώς καταγράφονται και εις την του Θεοδώρου Αντιοχείας του Βαλσαμώνος ερμηνείαν εις τε τους 17ον και 18ον Κανόνας της εν Τρούλλω αλλά και εις τον 10ον της Εβδόμης Οικουμενικών Συνόδων («Από δε του παρόντος κανόνος σημείωσαι εν ρητώ, ότι μόνω τω πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως εφείται κληρικούς αλλοτρίους δέχεσθαι, και δίχα απολυτικής γραφής του χειροτονήσαντος αυτούς»).
εν τοις Πατριαρχείοις, τη 17η Φεβρουαρίου 2023
εκ της Αρχιγραμματείας
τής Αγίας και Ιεράς Συνόδου
-120x86.jpg)
