ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ: Επ᾽ αφορμή της εκδημίας του αειμνήστου Μητροπολίτου Γέροντος Περγάμου κυρού Ιωάννου, κορυφαίου θεολόγου και διακεκριμένου Καθηγητού και Ακαδημαικού, αναδημοσιεύεται το Πατριαρχικό Γράμμα, το οποίον απηύθυνε ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος προς τον Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο, την 25η Οκτωβρίου 2011, επί τη ανακηρύξει του μακαριστού Ιεράρχου του Οικουμενικού Θρόνου εις Εταίρον της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου.
* * *
Ιερώτατε Μητροπολίτα Δημητριάδος και Αλμυρού, εν Αγίω Πνεύματι αγαπητέ αδελφέ και συλλειτουργέ της ημών Μετριότητος κύριε Ιγνάτιε, χάρις είη τη υμετέρα Ιερότητι και ειρήνη παρά Θεού.
Χαιρετίζομεν αγαλλόμενοι την επαξίαν ανακήρυξιν του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννου εις Εταίρον της υμετέρας Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών, καθώς και την προς τιμήν αυτού μεταξύ κη΄ και λ΄ τρέχοντος μηνός Οκτωβρίου διοργάνωσιν διεθνούς συνεδρίου εν Βόλω υπό το θέμα: «Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης Ζηζιούλας: πρόσωπο και Βασιλεία του Θεού σε ορθόδοξη και οικουμενική προοπτική».
Τιμάται υφ’ υμών ο Ιεράρχης, ο Ακαδημαικός, ο διεθνούς κύρους και παγκοσμίου ακτινοβολίας καθηγητής, ο οποίος δεσπόζει κατά τας τελευταίας δεκαετίας εις την Εκκλησίαν και την θεολογίαν, εις τον χώρον του πνεύματος και του πολιτισμού. Ο Ιερώτατος Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης αναγνωρίζεται ως ο επιτελέσας ένα πραγματικόν πνευματικόν άθλον κορυφαίος ορθόδοξος θεολόγος, ο οποίος εχάρισεν ουχί μόνον εις την Ορθοδοξίαν αλλά εις σύμπαντα τον χριστιανικόν κόσμον μίαν εντυπωσιακήν θεολογικήν σύνθεσιν, επί της βάσεως της ευχαριστιακής εκκλησιολογίας. Το γεγονός ότι ο εικοστός αιών εχαρακτηρίσθη ως «ο αιών της Εκκλησιολογίας» οφείλεται μεγάλως εις την συμβολήν του.
Εις μίαν εποχήν σημαντικών εσωτερικών και εξωτερικών προκλήσεων διά την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, ο Ιερώτατος Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης συνέβαλε καθοριστικώς, ώστε η ορθόδοξος θεολογία να λειτουργήση ως θεολογία εν διαλόγω, αποδεικνύων μάλιστα ότι η καθ’ ημάς θεολογία δύναται μετ’ υπευθυνότητος να διαλεχθή προς τον σύγχρονον κόσμον, προς την επιστήμην και τον πολιτισμόν, παραμένουσα πιστή εις την Παράδοσιν των Πατέρων. Η θεολογία του τιμωμένου είναι εκκλησιαστική θεολογία, η οποία συνδυάζει την παραδοσιακότητα προς την επικαιρότητα. Πρόκειται διά βαθυστόχαστον, διεισδυτικόν και γλαφυρόν θεολογικόν λόγον, ο οποίος έχει εντυπωσιακήν απήχησιν, αφού ερμηνεύει το δόγμα εν σχέσει προς τα θεμελιώδη προβλήματα του ανθρωπίνου είναι και του κόσμου και εγγίζει τας υπαρξιακάς χορδάς του συγχρόνου ανθρώπου, απαντών εις τα αγωνιώδη ερωτήματά του, τα οποία δεν απήντησεν αλλά ούτε και εξηφάνισεν η πρόοδος των επιστημών και της τεχνολογίας και η ραγδαία οικονομική ανάπτυξις.
Ο τιμώμενος Ιεράρχης συνέβαλε καθοριστικώς, ώστε να υπερβή ο δυτικός χριστιανισμός το στερεότυπον ότι η Ορθόδοξος Εκκλησία είναι χώρος αγόνου παραδοσιοκρατίας και εσωστρεφείας και να ανακαλύψη τους θησαυρούς της ζώσης ορθοδόξου Παραδόσεως, την Τριαδικήν Θεολογίαν των μεγάλων Ελλήνων Πατέρων της Εκκλησίας, την πατερικήν θεώρησιν του προσώπου ως γεγονότος σχέσεως, την αλήθειαν ως κοινωνίαν, την Θείαν Ευχαριστίαν ως ταυτότητα της Εκκλησίας και ως εικόνα των Εσχάτων, τον κεντρικόν ρόλον του επισκόπου ως προεστώτος της ευχαριστιακής συνάξεως της τοπικής Εκκλησίας και ως εγγυητού της ενότητος της Εκκλησίας, τον άνθρωπον ως «ιερέα» και «οικονόμον» της δημιουργίας, το ασκητικόν ήθος της Ορθοδοξίας ως παρακαταθήκην ζωής και ως ελπίδα διά τον σύγχρονον άνθρωπον και τον κόσμον. Κατέδειξε τοις πάσι την καθοριστικήν σημασίαν της Ορθοδόξου πίστεως και θεολογίας διά τον άνθρωπον και την κοινωνίαν, τον πολιτισμόν και τους πολιτισμούς, τας ανθρωπιστι-κας και φυσικάς επιστήμας, διά την αντιμετώπισιν της οικολογικής κρίσεως και την προστασίαν του περιβάλλοντος, διά τον διάλογον με την φιλοσοφίαν.
Ο τιμώμενος ανήκει από το 1986, ήδη επί εικοσιπενταετίαν όλην, εις την χορείαν των αρχιερέων του Οικουμενικού Θρόνου, τον οποίον διακονεί ευόρκως, εκκλησιοπρεπώς και αποτελεσματικώς. Αποτελεί τον στιβαρόν θεολογικόν βραχίονα της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, η οποία ενεπιστεύθη εις τον αγλαόν επίσκοπον και θεολόγον της τον χειρισμόν και την διεκπεραίωσιν υψίστης σημασίας εκκλησιαστικών υποθέσεων εις όλον το πλέγμα των ευθυνών και των δράσεών της, ανέθεσεν εις αυτόν δυσκόλους αποστολάς, προεδρείας και διαπραγματεύσεις. Το έτος 2000 ωρίσθη, συνοδική αποφάσει, Διευθυντής του νεοτεύκτου Γραφείου Εκπροσωπήσεως του Οικουμενικού Πατριαρχείου εν Αθήναις.
Η Εκκλησία και η Θεολογία οφείλουν πολλά εις τον Ιερώτατον Μητροπολίτην Περγάμου Ιωάννην. Η ανακήρυξίς του εις Εταίρον της υμετέρας Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών αποτελεί σταθμόν εις την πορείαν της και παρακαταθήκην δεσμευτικήν διά την ταυτότητά της. Τιμάται υφ’ υμών ο ήδη τετιμημένος υπό πανεπιστημίων, διά των τίτλων του καθηγητού, του επισκέπτου καθηγητού και του επιτίμου διδάκτορος, ο ανεγνωρισμένος ως αυθεντικός εκφραστής της ορθοδόξου παραδόσεως από Εκκλησίας και οικουμενικούς οργανισμούς, ο περιζήτητος ομιλητής και συζητητής, ο ερευνητής και ακαδημαικός διδάσκαλος, διά το έργον του οποίου έχουν ήδη εκπονηθή δεκάδες διδακτορικών διατριβών και μελετών. Είναι χαρακτηριστικόν ότι ο Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας Rowan Williams, προλογίζων το αξιολογώτατον βιβλίον του τιμωμένου «Κοινωνία και ετερότητα» (Communion and Otherness), σημειώνει ότι το έργον τούτο αποτελεί πρόσκλησιν διά τους αναγνώστας «να ανακαλύψουν εκ νέου τον Χριστιανισμόν εν τη δαψιλεστάτη παραδοσιακή αυτού μορφή».
Επί δε τούτοις, συγχαίροντες υμίν διά την πρωτοβουλίαν της ανακηρύξεως του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Περγάμου Ιωάννου εις Εταίρον της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών της θεοσώστου επαρχίας Δημητριάδος και Αλμυρού, διά την διοργάνωσιν του σχετικού διεθνούς συνεδρίου και ευρύτερον διά την παρουσίαν και την ορθόδοξον μαρτυρίαν της υμετέρας Ακαδημίας, εκφράζομεν την ευαρέσκειαν ημών και απονέμομεν ολόθυμον την Πατριαρχικήν ημών ευλογίαν, ευχόμενοι πλουσίαν καρποφορίαν επ’ αγαθώ της Εκκλησίας.
,βια´ Οκτωβρίου κε´
-120x86.jpg)
