Toυ Διονύση Μακρή
Το διπλωματικό παιχνίδι που αφορά την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης κατά βάση εξυπηρετεί πρωτίστως την Άγκυρα και την Ουάσιγκτον αλλά δευτερευόντως και το Οικουμενικό Πατριαρχείο! Τουρκία και ΗΠΑ επί σειρά ετών έχουν ανεγείρει ένα πολιτικό -διπλωματικό οικοδόμημα, το οποίο εξυπηρετεί ποικίλες σκοπιμότητες και μύχιες επιδιώξεις. Από την άλλη το Οικουμενικό Πατριαρχείο μέσω του ζητήματος της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης καταφέρνει και υποβαθμίζει μία σειρά άλλων μειζόνων θεολογικών ζητημάτων περί των οποίων ενόχως σιωπά…
Ουσιαστικά με το να παραμένει κλειστή η Θεολογική Σχολή της Χάλκης εξυπηρετούνται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές εκτός φυσικά της Αθήνας. Αναλυτικότερα η Τουρκία επικεντρώνοντας τα φώτα στο ζήτημα τούτο μπορεί και συγκαλύπτει μία σειρά εγκληματικών ενεργειών που αφορούν τις μειονότητες. Η Ουάσιγκτον επίσης με πρόσχημα την προσπάθεια της επαναλειτουργίας μπορεί και κατευνάζει και γαλουχεί και κυρίως αποκοιμίζει την ελληνική ομογένεια. Έτσι δύναται να προωθεί άλλα μείζονα θέματα, όπως λ. χ. τη συνεκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου του Αιγαίου, την άσκηση πιέσεων στην Αθήνα με πρόσχημα την αμοιβαιότητα κ.ο.κ.
Στο παρασκηνιακό αυτό παιχνίδι όμως συμμετέχει ενεργά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο έχοντας ως προτεραιότητα την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης εμμέσως υποβαθμίζει άλλα ζητήματα της ομογένειας αλλά και θέματα σπουδαιότερα της Χάλκης, όπως λ.χ. την επαναλειτουργία του ιστορικού ναού της Αγίας Σοφίας!
Ως εκ τούτου οι συχνές επισκέψεις Αμερικανών υψηλών αξιωματούχων, όπως για παράδειγμα η πρόσφατη του Γκόρντον συμβάλλουν μόνο στο προεκλογικό παιχνίδι του Μπαράκ Ομπάμα και σε τίποτε περισσότερο. Και αυτό ακριβώς το έχει υπόψη η Άγκυρα που μπορεί κάθε φορά με ανάλογες δηλώσεις αξιωματούχων της είτε να αφήνει ανοικτό είτε να κλείνει το παράθυρο της επαναλειτουργίας η και να το εντάσσει κατά βούληση στο πλαίσιο της αμοιβαιότητας με την Αθήνα.
Σε ότι αφορά τώρα τις δήθεν ενέργειες του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου να κατοχυρώσει νομικά το όλο ζήτημα, αυτές ας μην ξεγελιόμαστε εντάσσονται στο όλο διπλωματικό παιχνίδι, το οποίο του επιφέρει ποικίλα οικονομικά και όχι μόνο οφέλη…
Η απορία μας πάντως έχει να κάνει με την όλη στάση της Αθήνας, η οποία σύρεται και διασύρεται ως κοινό πιόνι στη σκακιέρα που έχει μεθοδικά στηθεί εδώ και δύο σχεδόν δεκαετίες για να εξυπηρετούνται διάφορες πολιτικές και εκκλησιαστικές σκοπιμότητες! Δυστυχώς οι πολιτικοί ταγοί μας ως υπόδουλοι υπογείων κέντρων εξουσίας δεν έχουν τη δυνατότητα να διατρανώσουν για παράδειγμα πως η επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης διόλου ως Έλληνες μας ενδιαφέρει για να απεγκλωβιστεί από το όλο ζήτημα που μόνο ζημιές της επιφέρουν…
Ο καλός Θεός πάντως γνωρίζει καλά το γιατί δεν επιτρέπει να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης! Γνωρίζει καλά το πολιτικό παρασκηνιακό παιχνίδι που παίζεται και δεν θα αργήσει να ανατρέψει την σκακιέρα… της σκοπιμότητας και της ιδιοτέλειας! Άλλωστε όλο και περισσότεροι σύγχρονοι γέροντες ασκητές ξεχωρίζουν το σεβασμό στον ιερό θεσμό του Οικουμενικού Πατριάρχη από το σεβασμό στον παρεκλίνοντα της Ορθόδοξης πίστεως νυν Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Και η διαφοροποίηση τούτη δείχνει πως ήδη ο ουρανός έχει διαγράψει από τη λίστα των Πατριαρχών τον Βαρθολομαίο και απλά του δίνει μία τελευταία ευκαιρία για να εκδηλώσει την μετάνοιά του, πριν προβεί στην αντικατάστασή του.
