Στις 17 Ιανουαρίου 2015 το απόγευμα, ο Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος χοροστάτησε στον Μ. Εσπερινό, επί τη μνήμη του Μ. Αθανασίου, στον Ι. Ναό Αγίου Δημητρίου της Κοινότητος Ταταούλων.
Μετά το πέρας του Εσπερινού, ακολούθησε Προσευχή για την ενότητα των χριστιανών, με τη συμμετοχή εκπροσώπων άλλων χριστιανικών δογμάτων, με αφορμή την φετινή Εβδομάδα Συμπροσευχών για την Χριστιανική Ενότητα (18-25 Ιανουαρίου 2015).
Ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας Μάξιμος μίλησε προς τους συγκεντρωμένους χριστιανούς τουρκιστί και αγγλιστί.
Στη συνέχεια παραθέτουμε την ομιλία του Σεβασμιωτάτου στα ελληνικά
Σεβαστοί Πατέρες,
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Εντός των πλαισίων των κατά τον μήνα Ιανουάριο διοργανουμένων εκδηλώσεων για την ενότητα των χριστιανών, η αποψινή εκδήλωση αποτελεί την απαρχή αυτών, οι οποίες, ως γνωστό, θα συνεχισθούν και σε άλλες χριστιανικές Κοινότητες της Πόλεώς μας.
Εν πρώτοις, διαβιβάζω προς όλους σας, τις πατρικές ευχές και τον θερμό χαιρετισμό του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ο Οποίος, ως γνωστό, είναι εκείνος ο εκκλησιαστικός ηγέτης που μεριμνά όχι μόνο για την ενότητα μεταξύ των χριστιανών, αλλά ταυτόχρονα και για την επικράτηση της ειρήνης, της αγάπης και της καταλλαγής μεταξύ των ανθρώπων ανεξάρτητα από θρησκεία, φυλή και εθνικότητα. Αυτό άλλωστε επιβάλλει το ορθόδοξο εκκλησιαστικό ήθος και γενικά το ήθος του γνήσιου χριστιανού.
Ξεκίνησα την ταπεινή μου ομιλία με ένα ευαγγελικό ρητό του Κυρίου μας. Το ρητό αυτό αποτελεί την πυξίδα με την οποία πρέπει να πορευόμεθα σε μια εποχή, όπου επικρατεί ο ατομισμός, ο φανατισμός, η έλλειψη αγάπης και ο φόβος αποδοχής του άλλου και του διαφορετικού. Σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης, πρέπει, ως χριστιανοί, να δίδουμε κοινή μαρτυρία περί του μηνύματος του Ευαγγελίου στον σύγχρονο κόσμο. Αλλά η κοινή μαρτυρία προϋποθέτει την αγάπη μεταξύ των Χριστιανών και εκδηλώσεις, όπως η σημερινή, δείχνουν με ορατό τρόπο την μεταξύ μας αγάπη.
Η χριστιανική πίστη δεν είναι μία ιδεολογία ή μια ομολογία, αλλά οφείλει να είναι Εκκλησία, γεγονός αγαπητικών κοινοτήτων, το οποίο πραγματοποιείται με την χάρη του Τριαδικού Θεού, ο Οποίος είναι η όντως αγάπη. Καί προς αυτό πρέπει να αποσκοπεί η Οικουμενική Κίνηση και γενικά οι όποιες πρωτοβουλίες για την αποκατάσταση της χριστιανικής ενότητας. Στην χριστιανική πίστη δεν έχει θέση ο φανατισμός, οι ακρότητες και ο αρρωστημένος ζήλος, ο οποίος καταδικάζεται από την χριστιανική διδασκαλία. Όπως λέγει σύγχρονος Ορθόδοξος Άγιος, ο Νεκτάριος, Επίσκοπος Πενταπόλεως, γέννημα της Σηλυβρίας: «όπου υπάρχει αγάπη εκεί είναι η αλήθεια και το φως. Οι διδάσκαλοι του μίσους είναι μαθηταί του πονηρού».
Δεν χωρεί, λοιπόν, αμφιβολία, ότι η πίστη μας είναι η αγάπη, η οποία είναι ο τρόπος της χριστιανικής μας ύπαρξης. Εάν απομονωθεί η πίστη από την αγάπη καταντά μία ιδεολογία, όμοια με τις πολιτικές ιδεολογίες, στις οποίες κυριαρχεί ο φανατισμός και η αντιπαλότητα. Ο αληθινός Χριστιανός πρέπει να αγαπά τον άλλο και να μεριμνά γι’ αυτόν και να δείχνει πάντοτε την αγάπη του προς τους εχθρούς του και σ’ αυτούς που τον μισούν. Είναι τελικά μία αγάπη δυσκολοκατόρθωτη, αλλ΄όμως ο Κύριός μας αυτήν την αγάπη απαιτεί να έχουμε! Η αγάπη τελικά θα είναι το μέτρο της κρίσης του Θεού κατά την Δευτέρα Αυτού παρουσία. Γιά να παραφράσω τα λόγια του σύγχρονου φιλοσόφου Σάρτρ: «ο άλλος θα είναι η κόλαση ή ο Παράδεισός μας».
Καλώς ήλθατε!
