Στη σχέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου με το νησί της Κέρκυρας στη μακραίωνη ιστορία στάθηκε ο Πατριάρχης κατά την υποδοχή του στο Πεναταφάναρο.
Ο κ.κ.Βαρθολομαίος ευχαρίστησε άπατες για την υποδοχή και έδωσε την ευλογία του.
Αναλυτικά τα όσα είπε:
“Ιερώτατε Μητροπολίτα Κερκύρας και Παξών κύριε Νεκτάριε,
Ιερώτατοι άγιοι Αδελφοί,
Εντιμότατε κύριε Δήμαρχε,
Τέκνα ημών εν Κυρίω αγαπητά,
Σας ευχαριστούμεν θερμώς διά την εγκάρδιον και ενθουσιώδη υποδοχήν σας και τους πρόφρονας λόγους σας. Σας ανταποδίδομεν την αγάπην και την τιμήν με όλην μας την πατρικήν καρδίαν και σας μεταφέρομεν την ευλογίαν της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, των πολυαρίθμων αγίων και των αγιασμάτων της. Σας ευχαριστούμεν και διά την πρόσκλησίν σας να επισκεφθώμεν διά πρώτην φοράν την φιλόμουσον και πολυθρύλητον Κέρκυραν, την νήσον του Αγίου Σπυρίδωνος, την νήσον των ευγενών και φιλοξένων κατοίκων.
Ήλθομεν ενταύθα όχι όπως άλλοτε ο Οδυσσεύς, ξένος εις ξένην γην, διότι η νήσος σας αν και ευρίσκεται μακράν της ημετέρας καθέδρας και της πόλεως του Κωνσταντίνου συνδέεται μετ᾽ αυτής διά παλαιών και ακαταλύτων δεσμών, δεσμών οι οποίοι ουδέποτε διεταράχθησαν κατά την μακράν και περιπετειώδη ιστορικήν διαδρομήν της Κερκύρας.
Τεκμήρια του πνευματικού αυτού συνδέσμου μετά της Κωνσταντινουπόλεως αποτελούν οι δύο ναοί, οι ευρισκόμενοι εις το περίφημον Ποντικονήσι, ο ναός της Παναγίας των Βλαχερνών και ο ναός του Παντοκράτορος, οι οφείλοντες τα ονόματα αυτών αφ᾽ ενός μεν εις τον περίκλυτον ναόν του αυτοκρατορικού συγκροτήματος των Βλαχερνών και αφ᾽ ετέρου εις την περίπυστον Μονήν του Παντοκράτορος, την μέχρι σήμερον σωζομένην εν τη βασιλίδι των πόλεων.
Μάρτυρες του πνευματικού αυτού συνδέσμου είναι και πλείσται όσαι προσωπικότητες λογίων και εκκλησιαστικών ανδρών, οι οποίοι ανά τους αιώνας συνετήρησαν και ηύξησαν την πνευματικήν σχέσιν της Κερκύρας μετά της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, εν οις ο λόγιος Μητροπολίτης Κερκύρας Νικόλαος (11ος-12ος αι.), ο πολύς Νικηφόρος Θεοτόκης και εν ταίς ημέραις ημών ο αοίδιμος εκ των προκατόχων ημών Πατριάρχης Αθηναγόρας, ο θεαρέστως ποιμάνας την Ιεράν ταύτην Μητρόπολιν και νήσον επί οκταετίαν.
Πέραν δε τούτων και πλέον τούτων απόδειξιν της ενότητος ημών αποτελούν τα ιερά λείψανα των αγίων, τα αποτεθησαυρισμένα εις την νήσον σας και τα αποτελούντα τον μέγιστον και αδαπάνητον πλούτον αυτής: Το ιερόν και θαυματουργόν και χαριτόβρυτον λείψανον του πολιούχου της Κερκύρας, του αγίου Σπυρίδωνος, επισκόπου Τριμυθούντος της Κύπρου, του ηρωικώς αγωνισαμένου υπέρ της Ορθοδόξου ημών πίστεως και καταισχύναντος τον Άρειον, το οποίον μετεφέρθη κατά τον 7ον αιώνα εκ της Κύπρου εις την Κωνσταντινούπολιν διά να διασωθή από τας επιδρομάς των Σαρακηνών και το οποίον μετά την πτώσιν της βασιλίδος των πόλεων έφθασε, κατόπιν πολλών περιπετειών και περιπλανήσεων, ενταύθα διά να παραμείνη έκτοτε προστάτης και φρουρός και πρέσβυς ακοίμητος εις τον θρόνον της Χάριτος διά την νήσον ταύτην και διά τον τιμώντα και περιπαθώς αγαπώντα αυτόν ευσεβή δήμον των Κερκυραίων.
Η πολύολβος όμως νήσος των Φαιάκων συνδέεται με την Κωνσταντινούπολιν και δι᾽ ετέρου ιερού σκηνώματος μεταφερθέντος και αυτού εκ της βασιλίδος των πόλεων ομού μετά του ιερού λειψάνου του Αγίου Σπυρίδωνος, του ιερού λειψάνου της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστης, της ευσεβούς υπερμάχου των αγίων εικόνων, εις την αναστήλωσιν των οποίων ενεργώς συνέβαλε κατά το έτος 843, και ανταλλαξάσης εν συνεχεία την βασιλικήν πορφύραν διά του ταπεινού μοναχικού τριβωνίου και οσιακώς εκμετρησάσης το ζην ως μοναχής.
Η φιλόξενος αύτη πόλις σας δεν ήνοιξεν όμως μόνον τας αγκάλας της διά υποδεχθή μετά πολλής τιμής και σεβασμού τα ιερά σκηνώματα των δύο τούτων αγίων, τα εκ της Κωνσταντινουπόλεως μεταφερθέντα εις χρόνους σκοτεινούς και οδυνηρούς διά το ευσεβές ημών Γένος. Ο ευγενής λαός της υπεδέχθη μετά πολλής αγάπης και στοργής προ ενενήκοντα περίπου ετών και το ενταύθα μετεφερθέν υπό δυσκόλους και τραγικάς συνθήκας ποίμνιον της Μητρός Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, το βιαίως εκριζωθέν εκ της Ανατολικής Θράκης, και «κατέδησε τα τραύματα αυτού επιχέων» κατά το παράδειγμα του Καλού Σαμαρείτου «έλαιον και οίνον» (Λουκ. 10.34), φιλοξενήσας αυτό αδελφικώς.
Χαιρόμεθα δε όλως ιδιαιτέρως γνωρίζοντες ότι οι πολίται της νήσου ταύτης διακρίνονται και σήμερον ως και κατά το παρελθόν διά τα ευγενή αισθήματά των έναντι των ξένων και των πολυαρίθμων επισκεπτών της ωραίας και αρχοντικής σας νήσου, ακολουθούντες και εν τούτω την προτροπήν του αποστόλου Παύλου «την φιλοξενίαν διώκοντες» (Ρωμ. 12.14), την οποίαν ασφαλώς μετέδωκαν εις υμάς οι ενταύθα κηρύξαντες το Ευαγγέλιον του Χριστού και μαρτυρήσαντες υπέρ της αγάπης αυτού μαθηταί και συνέκδημοι του αγίου ενδόξου αποστόλου Παύλου, άγιοι απόστολοι Ιάσων και Σωσίπατρος.
Την θερμήν σας φιλοξενίαν εγεύθημεν και ημείς από της πρώτης στιγμής της αφίξεώς μας εις την νήσον σας και εκφράζομεν την μεγάλην χαράν και την συγκίνησίν μας διότι ευρισκόμεθα πλησίον σας προκειμένου να συνεορτάσωμεν μαζί σας την μνήμην του κλεινού πολιούχου της Κερκύρας, Αγίου Σπυρίδωνος Τριμυθούντος του θαυματουργού.
Σας συγχαίρομεν δε διότι εις εποχήν κατά την οποίαν κυριαρχεί ο απομονωτισμός και η ξενοφοβία, υμείς αναπαύετε διά της ευγενούς και ανιδιοτελούς προσφοράς της αγάπης και της φιλοξενίας σας πάντας τους επισκέπτας σας και ευφραίνετε τας καρδίας αυτών, εις τρόπον ώστε το όνομα της νήσου και των κατοίκων της να είναι ευφήμως γνωστόν εις πάσαν την γην.
Σας ασπαζόμεθα πατρικώς Εντιμότατε κύριε Δήμαρχε, αγαπητά μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου και πεφιλημένοι κάτοικοι της Κερκύρας και επιδαψιλεύομεν εις όλους σας ολόθυμον την πατρικήν ευχήν και την Πατριαρχικήν μας ευλογίαν διά να προοδεύετε πάντοτε και εν παντί.
Η χάρις του Θεού και το πλούσιον Αυτού έλεος είησαν μετά πάντων υμών. Αμήν”.
Φωτο-ανταπόκριση για το Νυχθημερόν: π. Δημήτριος Κοσκινάς
-250x180.jpg)
){kind=link}