Του Γιώργου Ζερβού
Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ Αμερικής κ. Δημήτριος είναι μία σπουδαία προσωπικότης της Θεολογικής Επιστήμης. Έχαιρε και χαίρει μεγάλης εκτιμήσεως εις τους κόλπους της Εκκλησίας. Πριν αναλάβη Αρχιεπίσκοπος Αμερικής ήτο παραδοσιακός Επίσκοπος. Μετά την αναρριχησίν του εις τον θρόνον της Αμερικής ήρχισε τας εκπτώσεις από την παράδοσιν.
Προσεχώρησεν εις το άλλον στρατόπεδον. Αυτό της Οικουμενικής ή Οικουμενιστικής (εις την γλώσσαν του «Ο.Τ.» και των εκλεκτών συνεργατών του) κινήσεως. Δικαιολογεί πλέον τα αδικαιολόγητα. Χαρακτηριστικόν παράδειγμα η στάσις, την οποίαν ετήρησε διά την πρόσφατον συνάντησιν Οικουμενικού Πατριάρχου και Πάπα εις το Φανάριον. Ο Σεβασμιώτατος Αμερικής δεν είδε συλλείτουργον, το οποίον απαγορεύεται υπό των Ιερών Κανόνων. Εχαρακτήρισεν «ακραίους ανθρώπους» όσους αντεδράσαμεν εις τας συμπροσευχάς, το Συλλείτουργον, τον αδελφικόν ασπασμόν εν μέσω θείας Λειτουργίας του Οικουμενικού Πατριάρχου με τον Πάπαν.
«Ακραίοι άνθρωποι» όσοι επιζητούμεν την τήρησιν των θεοπνεύστων Ιερών Κανόνων και των αποφάσεων των Οικουμενικών Συνόδων. Τώρα αντιλαμβανόμεθα, διατί όταν κάποιαι πολιτικαί δυνάμεις καταγγέλλονται από άλλας ότι παραβιάζουν το Σύνταγμα, οι καταγγελλόμενοι αρχίζουν και ομιλούν «περί γραφικών», περιθωριακών κ.λπ. Όπως εις την πολιτικήν δεν έχουν ουδεμίαν αξίαν τα Συντάγματα, οι θεσμοί και οι Κανόνες της Δικαιοσύνης, τοιουτοτρόπως δεν έχουν και εις την Εκκλησίαν οι Ιεροί Κανόνες και η όλη Εκκλησιολογία.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής δεν βλέπει πλέον όσα έβλεπε κατά το παρελθόν και τα διαπιστώνουν οι έντιμοι περί την θεολογίαν των Πατέρων και την εκκλησιολογίαν κληρικοί (και Μητροπολίται), θεολόγοι (ρασοφόροι και μη) και ο απλός λαός. Ενώ η όρασίς του είναι αρκετά καλή παριστάνει τον προσβληθέντα υπό μίας ασθενείας των οφθαλμών, η οποία ονομάζεται «ωχρά κηλίς». Τι είδεν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής;
1ον) Ότι από τον διάλογον δεν κινδυνεύει με συνθηκολόγησιν η υποταγήν η η Ορθοδοξία.
2ον) Ότι με τον διάλογον ενισχύεται η συνεργασία Οικουμενικού Πατριάρχου – Πάπα εις θέματα πενίας, καταπιέσεως, βίας – τρομοκρατίας και νεολαίας, η οποία δεν έχει μέλλον επί του παρόντος.
Τι μας λέγει ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής; Ότι προέχει η συνεργασία Παπισμού – Ορθοδοξίας εις θέματα «Λαικού Οικουμενισμού», ως αυτά καθωρίσθησαν προ αρκετών μηνών εις συνέδριον των Παπικών, όταν διεπίστωσαν ότι ο θεολογικός διάλογος μετά των Ορθοδόξων (εξ αιτίας των πολλών και διαφορετικών απόψεων των εκπροσώπων των Ορθοδόξων Εκκλησιών) έχει ναυαγήσει. Τούτο είχε διαπιστώσει και ο υπεύθυνος του Βατικανού διά την ενότητα των «Εκκλησιών» – «Αρχιεπίσκοπος» κ. Κούρτ Κοχ, ο οποίος είχε δηλώσει ότι ο διάλογος συνεχίζεται χάρις εις τας προσπαθείας του Οικουμενικού Πατριάρχου.
Ερωτώμεν όμως τον Αρχιεπίσκοπον Δημήτριον, ο οποίος θεωρεί και αυτός τον Πάπαν συνετόν και ταπεινόν: Ποίαν βοήθειαν έχει προσφέρει το Βατικανόν (Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον δεν έχει το σύστημα οικονομίας και διοικητικής οργανώσεώς του) εις την αντιμετώπισιν της πενίας; Όλοι γνωρίζομεν ότι είναι κρατίδιον με τραπέζας, παρατραπέζας, με τας οποίας «ξεπλένει» μαύρον χρήμα και κάνει ως έχει καταγγελθή, έως και εμπόριον όπλων (κατά το παρελθόν); Ποίαι αι πρωτοβουλίαι του Βατικανού διά την αντιμετώπισιν της τρομοκρατίας – βίας, όταν είναι κρατίδιον με αρχηγόν τον Πάπαν, Καρδιναλίους – υπουργούς, μικράν εθνοφρουράν (εκ 1500 Ελβετών στρατιωτών), Πρέσβυν εις τον Ο.Η.Ε. (ως παρατηρητήν εις την Γενικήν Συνέλευσιν του Οργανισμού), πρέσβεις εις όλας σχεδόν τας χώρας, με τας οποίας έχει διπλωματικάς σχέσεις και «Επισκόπους»; Αλλά επί του θέματος ποία η συμβολή Πάπα και Οικουμενικού Πατριάρχου, όταν και οι δύο έχουν αρίστας σχέσεις με τους ηγέτας του Μουσουλμανικού Κόσμου και τους Εβραίους;
Απάντησιν δεν θα δώση ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής, διότι Φανάριον και Βατικανόν υπηρετούν τας «εντολάς» της Νέας Εποχής και της Νέας Τάξεως Πραγμάτων. Το αποδεικνύουν αι αλλεπάλληλοι διαθρησκειακαί διασκέψεις ασχολούνται με θέματα, τα οποία έθιξεν ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής.
Υπάρχουν αποτελέσματα; Όχι. Διότι αι ηγεσίαι των θρησκειών (και όχι των Εκκλησιών) δεν έχουν δύναμιν. Απλώς εκτελούν τας «εντολάς» όλων των «υπογείων ρευμάτων» της Αμερικής. Αυτά τα ρεύματα επέβαλον τον ισοπεδωτικόν εξευτελισμόν της Ορθοδοξίας, αφού κατηύθυναν διά σκοπιμότητας της «Νέας Εποχής» τον Οικουμενικόν Πατριάρχην και τον Πατριάρχην Σερβίας εις τας Συναγωγάς των Ιουδαίων, εις τας οποίας ήναψαν την σημαντικωτέραν λυχνίαν της Συναγωγής;
Ποία πολιτικά και εκκλησιαστικά οφέλη εκέρδισεν η Σερβία από αυτήν την ενέργειαν του Πατριάρχου της; Ο Πατριάρχης εκλόνισε τον πιστόν λαόν της Σερβίας και τώρα σπεύδει εις την Ρωσίαν και εις το Ορθόδοξον Πατριαρχείον της διά «στήριξιν». Τι εκέρδισεν ο Οικουμενικός Πατριάρχης; Δεν δύναται να διεκδικήση από την Τουρκίαν τον όρον ότι είναι ο Οικουμενικός και την επαναλειτουργίαν της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης. Επί πλέον εξ αιτίας της πολιτικής του το Οικουμενικόν Πατριαρχείον απεμονώθη ακόμη και εις την Αμερικήν και ως ετόνισεν ο Σεβασμιώτατος Αμερικής εις την πρόσφατον 42αν κληρικολαικήν συνέλευσιν χρειάζονται πρωτοβουλίαι και επίμονος προσπάθεια, διά να εξέλθη εξ αυτής.
Κατανοούμεν, βεβαίως, την στάσιν του Αρχιεπισκόπου Αμερικής κ. Δημητρίου. Ανήκει εις την δικαιοδοσίαν του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Εκτός αυτού: Από την Αμερικήν εξεκίνησεν ο μακαριστός Οικουμενικός Πατριάρχης κυρός Αθηναγόρας, ο οποίος έβαλε τα δόγματα της Εκκλησίας εις τα «χρονοντούλαπα» της εκκλησιαστικής ιστορίας, προχώρησεν εις την άρσιν των αναθεμάτων, «προσεκύνησε» την «θεολογίαν» της Β´ Βατικανής Συνόδου, έθεσε τους άξονας των θεολογικών διαλόγων και σήμερον προωθούνται αι βασικαί πολιτικαί του, με «βήμα ταχύ» υπό του σημερινού Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου.
Ο «Ο.Τ.» θα προβάλλη όσα θετικά κάνει και όσα λέγει υπέρ των δογμάτων της Πίστεως και υπέρ της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Θα τον ελέγχωμεν όμως αυστηρότερα δι᾽ όσα υπέρ του οικουμενισμού ή του παπισμού λέγει. Οφείλομεν να του υπενθυμίσωμεν ότι οι πάντες είμεθα υπέρ της ενώσεως μετά των Παπικών, υπό την προϋπόθεσιν ότι ούτοι θα παραιτηθούν από όλας τας αιρέσεις των και τας κακοδοξίας των, θα αναθεματίσουν την αίρεσίν των και θα ακολουθήσουν και θα εφαρμόσουν όλα τα Ιερά Μυστήρια της Εκκλησίας. Το δόγμα των Οικουμενιστών Ορθοδόξων Αρχιερέων: Ένας ο Χριστός, πολλαί αι πίστεις, πολλά τα μυστήρια, πολλαί αι «Εκκλησίαι» δεν έχει θέσιν εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν του Χριστού, των Αγίων Αποστόλων, των Αγίων, των μαρτύρων και των Αγίων θεοφόρων Πατέρων.
-250x180.jpg)
