Για 6η χρονιά ο Οικουμενικός Πατριάρχης τέλεσε Πανηγυρική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, και για άλλη μια φορά πλήθος κόσμου έδωσε το παρών.
Στην ομιλία του, ο κ.κ.Βαρθολομαίος είπε:
Ημέρα χαρμόσυνη, γεμάτη από εόρτια ευφροσύνη, ανέτειλε η σημερινή, Ιερώτατοι αδελφοί και ευλαβέστατοι λοιποί συλλειτουργοί, εντιμότατοι εκπρόσωποι των αρχών, εντεύθεν και εκ του εξωτερικού, και τέκνα της Εκκλησίας ευλογημένα και πεφιλημένα!
Ημέρα πασχάλιος, ημέρα νίκης της Ζωής κατά του θανάτου, ημέρα συναντήσεως του ουρανού με την γην, ημέρα θείας και ανθρωπίνης πανηγύρεως! Η πάνδημος εορτή της Κοιμήσεως και εις ουρανούς Μεταστάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Μητρός του Ευλογητού, της Μητρός των Χριστιανών, της Κυρίας των Αγγέλων, της προστάτιδος του ευσεβούς ημών Γένους, της Αρχόντισσας του όρους Μελά και όλου του ευάνδρου και αγιοτόκου Πόντου!
Λοιπόν, «εν κυμβάλοις ηχήσωμεν, εν ωδαίς αλαλάξωμεν, εορτήν εξόδιον προεξάρχοντες και επιτύμβια άσματα φαιδρώς εκβοήσωμεν» προς την Παναγία μας, την Μητέρα μας, μαζί με τας αγίας ουρανίους δυνάμεις και τα ανά πάσαν την οικουμένην συστήματα των ευσεβώς συνεορταζόντων αδελφών μας! Δεν είναι «ξόδι» προς τον θάνατο το σημερινό. Είναι εξόδιος πομπή παγχαρμόσυνη, που καταλήγει στην Πηγή της ζωής και της χαράς, στην Πηγή του φωτός και της αιωνίου μακαριότητος, δηλαδή στον Ιησού Χριστό.
Πορευθήκαμε και εμείς σήμερα εν κατανύξει προς την γλυκυτάτη Μητέρα μας, συνελθόντες εις τον Πόντον από την Πόλι, από την Ελλάδα, από την Ρωσσίαν, από την Ουκρανίαν και άλλας Παρευξεινίους χώρας, από την Κύπρον, από την Εσθονίαν και από κάθε σχεδόν γωνίαν της γης, και ανεβήκαμε, μετά από νηστείες και ψυχικούς καθαρμούς και Παρακλήσεις δύο εβδομάδων, εις το επίγειον τούτο ανάκτορόν της, την ιστορικήν Μονήν Σουμελά, την τόσο εκκωφαντικά σιωπηλήν εις τας ημέρας μας! Το Μοναστήρι που ο ποιητής «αροθυμών και τραγωδών, αροθυμών και κλαίγων» το βλέπει «πρώτον σην πίστιν, σην χαράν, σον πόνον τη πατρίδας». Το Σεμνείον που υπήρξε μέγα σέβασμα τόσον του πιστού λαού, όσον και των εις τα ύψιστα αξιώματα ευρισκομένων. Σέβασμα των ημετέρων ευσεβών Αυτοκρατόρων, αλλά και αρκετών Οθωμανών Σουλτάνων και αξιωματούχων, τους οποίους είχεν ευεργετήσει και αυτούς θαυμαστώς η φιλάνθρωπος «Αννέ Μαριάμ», η Meryem -ana, η Σουμελιώτισσα.
Ανεβήκαμε με την καρδίαν και την ψυχήν γεμάτη από ιερόν πόθον και μυστικόν φως, με τα μάτια υγρά από το παράπονον, αλλά και με αίσθησιν ισχυράν ότι πάντοτε ο τελευταίος λόγος είναι του Θεού, και ο λόγος του Θεού είναι πάντοτε δίκαιος και λυτρωτικός διά τους πιστούς και σωτήριος! Εφέραμε μαζί μας κανίσκι ευλαβές το μελισσοκέρι της Υπομονής, το πρόσφορο της Πίστεως, το νάμα της Ελπίδος, το μοσχολίβανο της Αγάπης! Γιά τον Κύριο, μα και για την Κυρία! Γιά τον εν Τριάδι προσκυνητόν Ένα Θεόν, Αυτόν που ελάτρευσαν με συνέπειαν ζωής οι πατέρες και πρόγονοί μας. Καί για Εκείνην που έχει «τα δευτερεία της Τριάδος», μας εστάθη και μας στέκεται πάντοτε Μητέρα φιλόστοργος και Προστάτις, και την αγάπησεν εις τέλος ο λαός του Πόντου και όλη η ευσεβούσα Ορθοδοξία! Κατ᾿ ακρίβειαν, από χθες «αρχίνησε των νηστεμένων η πορεία, σαν μια ηρωική κοινή ανάβαση, με το ρυθμό της πίστης στη καρδιά και με του προσκυνήματος την προσδοκία», όπως εσημείωνε ποιητής Ιεράρχης του Θρόνου (Μητροπολίτης Πέργης Ευάγγελος) για τον πρώτο προ εξαετίας Πατριαρχικόν εορτασμό της Κοιμήσεως σε τούτο το πανίερον πανορθόδοξο Σέβασμα, και ήδη «αντιλάλησε το θείο έλεος από των νηστεμένων το ικέτευμα, το κερωμένο στην εικόνα Της», που μπορεί μεν αυτή να μη ευρίσκεται πρωτοτύπως εδώ, καθώς προσωρινώς φιλοξενείται εις το Ελλαδικόν Βέρμιον, παρηγορούσα και στηρίζουσα εκεί τα προ 90 τόσων ετών εκριζωθέντα εντεύθεν, εις τα πλαίσια της τότε αποφασισθείσης οδυνηράς ανταλλαγής των πληθυσμών, τέκνα και έκγονα του Πόντου, αλλά εν αντιγράφω ιερώ ευρίσκεται και εδώ η «Ξενητεμέντσα Παναΐα» και δίδει ήσυχα και κατανυκτικά το «παρών» εις την προσφιλή της γην του Πόντου, ευλογεί τα αγαπημένα χώματα που μοσχοβολούν ακόμη την αρχαίαν ευσέβειαν, στέλλει ευλογίας και χαιρετισμούς εις τον Βαζελώνα και τον Περιστερεώτα, αγιάζει τον αέρα, τα ραχία, τα παρχάρια, τα δάση, τους ποταμούς, την όλην φύσιν, και φιλοδωρεί απλόχερα με μητρικά χαρίσματα τους «εν πνεύματι και αληθεία» προσκυνητάς.
Είναι η έκτη φορά που, του Θεού θελήσαντος και ισχυρώς συνεργήσαντος, αξιούμεθα να τελέσωμεν Πατριαρχικήν Θείαν Λειτουργίαν εις το μέγα τούτο Μοναστήρι, κατόπιν αδείας των Αρχών της Χώρας και με την πρόφρονα και ευγενή συμπαράστασιν και διευκόλυνσιν των τοπικών Αρχών της περιοχής, προς τας οποίας και εκφράζομεν προς τούτο θερμάς και ειλικρινείς ευχαριστίας. Έκτη επανάληψις ενός πραγματικού και μεγάλου θαύματος! Μυριάκις εξάκις δόξα τω Θεώ, που εγείρει τους νεκρούς και ανιστά εκ ταπεινώσεως τους συντετριμμένους! Καί είναι η Λειτουργία μας αυτή λειτουργία Ευχαριστίας του Θεού δι᾿ όλα όσα μας συνέβησαν και μας συμβαίνουν. Καί τα γλυκά και τα πικρά. Καί τα ευχάριστα και τα οδυνηρά. Καί τα ειρηνικά και τα θυελλώδη. Διά τας φανεράς ευεργεσίας Του και διά τας αφανείς. Τας αριδήλους και τας συγκεκαλυμμένας. Δι᾿ όλας! Δεν γνωρίζομεν ποίαι είναι μεγαλύτεραι και σπουδαιότεραι. Εκείνος γνωρίζει και αυτό μας αρκεί… Καί είναι ακόμη η Λειτουργία μας αυτή λειτουργία ειρήνης και καταλλαγής και συμφιλιώσεως και αγάπης. Λειτουργία καθάρσεως του παρελθόντος, αγιασμού του παρόντος και κατά Θεόν προσανατολισμού του μέλλοντος, ώστε να δυνάμεθα να συγχωρούμε, να χωρούμε δηλαδή μαζί, να ευρισκώμεθα ομού, να συνυπάρχωμεν, ως εγκάρδιοι φίλοι, οι πρώην και οι σήμερον κάτοικοι αυτού του ευλογημένου τόπου και όσοι, ακόμη, τρίτοι τον αγαπούν και τον επισκέπτονται. Δύο μεγάλοι ηγέται του παρελθόντος, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχαν οραματισθή μίαν Ελληνο-Τουρκικήν φιλίαν. Καί εις τα πλαίσια εκείνου του οράματος, ο παλαιός Πρωθυπουργός της Τουρκίας Ισμέτ Ινονού έδωσε την άδειαν να παραληφθούν υπό των προσφύγων πατέρων της Μονής και να μεταφερθούν εις την Ελλάδα τα τρία τιμαλφέστατα κειμήλια της Μονής: Η πάνσεπτος εικών της Σουμελιώτισσας, ο τίμιος Σταυρός Μιχαήλ του Κομνηνού και το χειρόγραφον Ευαγγέλιον του Οσίου Χριστοφόρου, τα οποία πλέον θησαυρίζονται εις την Νέαν Σουμελά εις την Καστανιάν της Βεροίας. Εις όλας τας πλευράς συμφέρει η αναβίωσις του ωραίου εκείνου οράματος των μεγάλων ηγετών των δύο γειτόνων χωρών και συνεπώς δεν είναι δυνατόν παρά να έχη η Λειτουργία μας η σημερινή και τον χαρακτήρα ενός βήματος, μικρού ίσως, αλλά ουσιαστικού και αγίου, προς αυτήν την κατεύθυνσιν. Παραλλήλως, η Λειτουργία μας είναι μία ολόθερμος και ολοκάρδιος προσευχή διά την καταστολήν των παθών και την ειρήνευσιν των πληθυσμών εν δικαιοσύνη, τόσον εις την σπαρασσομένην Εγγύς Ανατολήν και διάφορα σημεία της Αφρικής, όπου εις το όνομα δήθεν του Θεού διαπράττονται ανήκουστα και θηριώδη εγκλήματα φανατισμού, όσον και εις την Ουκρανίαν, όπου ο τάραχος και η σύγκρουσις είναι, ως μη ώφελε, μεταξύ Χριστιανών, και αλλαχού ασφαλώς, όπου δυστυχώς επικρατούν εντάσεις μεταξύ συνοίκων πληθυσμιακών στοιχείων. Είναι ακόμη μία θερμή ικεσία δι᾿ όλους τους συνανθρώπους μας, οι οποίοι ταλανίζονται από τας δραματικάς συνεπείας της σοβούσης όχι μόνον οικονομικής, αλλά και πνευματικής και ηθικής κρίσεως εις πλείστας χώρας, της Ελλάδος και της Κύπρου συμπεριλαμβανομένων. Είθε ο Θεός, διά πρεσβειών της Θεοτόκου, να εισακούση τας ικεσίας μας και να επέμβη κατά περίπτωσιν δυναμικώς, όπως Εκείνος γνωρίζει!
Αλλά είναι προφανές, αγαπητοί αδελφοί, ότι ζούμε στιγμάς, τας οποίας γενεαί ολόκληροι Ορθοδόξων, και ιδιαιτέρως Ποντίων, πατέρων και αδελφών μας σφοδρότατα επεθύμησαν να βιώσουν και όμως ανεχώρησαν από αυτήν την ζωήν χωρίς να αξιωθούν να τας ζήσουν, παραπονεμένοι, με πνιγμένη εις τα στήθη των την λαχτάρα και τον πόθον! «Κι αν εν Δεκαπενταύγουστον, κι αν εν τη Παναΐας, ς σον Αεσέρ κι αχπάσκουμες, ς σην Σουμελάν κι πάμε! Κι έχουμε τα παρχάρα μουν και τ᾿ άγια Μοναστήρα, κι έχουμε τα ψηλά ραχά και τα νερά τα κρύα», επαραπονούντο απαρηγόρητοι. Ας συγχαίρουν λοιπόν σήμερα εξ ουρανού και ας αγάλλωνται μαζί μας τα πνεύματά των! Άλλωστε, τους εμνημονεύσαμεν ήδη, αναφέραμε τα ονόματά των περιληπτικώς εις την Προσκομιδήν. Τούς έχουμε έτσι μυστικώς όλους εδώ. Εις το ιερόν τούτο και κορυφαίον παλλάδιον του Πόντου. Εις τον αρραγή πύργον των ελπίδων κάθε Ποντιακής καρδίας! Έχουμε τους Σουμελιώτας ηγουμένους, ιερομονάχους και μοναχούς. Τούς μακαριστούς αρχιερείς και ιερείς του Πόντου. Τούς παππούδες και τις γιαγιάδες, τους γονείς, τους τρανούς και τους ταπεινούς, τους λογίους και τους απλουστέρους! Τούς εδώ τελευτήσαντας και τους εις χώρας διασποράς μετά το 1924. Όλους! Ολους μαζί μας, επάνω εις το ιερόν Δισκάριον της Λειτουργίας, μετ᾿ ολίγον δε και εις το άγιον Ποτήριον, εις το Αίμα του Χριστού, όπου και οι δικές μας μερίδες βαπτίζονται, μαζί με τις μερίδες όλων των Αγίων, εξαιρέτως δε της «Παναγίας, Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου, Δεσποίνης ημών, Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας».
Όλοι μαζί, ζώντες, κεκοιμημένοι εν Κυρίω, Άγιοι και δίκαιοι πάσης φυλής και κάθε γλώσσης, αποτελούμε ένα ενιαίον και αχώριστον χορόν ιερώς εορταζόντων την πάνσεπτον Κοίμησιν, μαζί με όλας τας αγίας Αγγελικάς δυνάμεις, γύρω από τον Θρόνον της Χάριτος, με Κορυφαίαν πάντοτε και προεξάρχουσαν της όλης μυσταγωγίας και πανηγύρεως αυτήν την ιερώς σήμερον μεθισταμένην Υπεραγίαν Θεοτόκον και Μητέρα του Φωτός. Δόξα τω Θεώ διά την μεγάλην αυτήν ευλογίαν! Δόξα τω Θεώ διά την μεγάλην αυτήν χαράν! Παρακαλούμε μόνον και δεόμεθα η Παναγία μας, κινουμένη μεταξύ του Υιού Της και ημών, που είμεθα κατά χάριν υιοθεσίας και εμείς παιδιά της, έμψυχος κληρονομία της, ποτέ να μη μας εγκαταλείψη η λησμονήση! Αυτήν θεωρούμε αγίαν Σκέπη μας! Αυτήν αναγνωρίζουμε κραταιάν Προστασία μας! Αποδεδειγμένα είναι η Γοργοεπήκοος των προσευχών μας, η Υπέρμαχος Στρατηγός μας, η Παυσολύπη μας και η Παντοχαρά μας! Με τις διαρκείς, τις θερμές, τις επίμονες, όσον και πεπαρρησιασμένες μητρικές πρεσβείες της προς τον Χριστόν, κρατά τον κόσμο, στηρίζει την οικουμένη, βαστάζει τα ασθενήματά μας και λυτρώνει από τον θάνατο τις ψυχές των πιστών, η Κοσμοσώτειρα!
Ας είναι ευλογημένη η σύναξίς μας! Ας είναι ευλογημένο το ιερό μας αντάμωμα! Ας ανέλθη η προσευχή μας, η λογική λατρεία μας, η αναίμακτος θυσία μας, η νηστεία μας, η παράκλησις, το δάκρυ και ο αλάλητος στεναγμός της καρδιάς μας ως θυμίαμα ευώδες και ευπρόσδεκτον ενώπιον του Θρόνου του Θεού! Να επιστρέψετε όλοι σας, αγαπητοί προσκυνηταί, εις τα σπίτια σας χαρούμενοι, ιλαροί, ολόφωτοι, πλούσιοι εις ιερά βιώματα και θείες ευλογίες. Εις χάριτας και δωρεάς και του Υιού και της Μητρός! Καί του Σωτήρος, και της Παναγίας! Χρόνια πολλά εις όλους, ιδιαιτέρως δε εις όσας και όσους άγουν τα ονομαστήριά των. Καί του χρόνου πάλιν εδώ, πάλιν εις τον Πόντον και την προσκυνητήν Βασίλισσά του την Σουμελιώτισσα! Γένοιτο!
Παρακολουθήστε και το βίντεο…
){kind=link}