Στη συνάντησή του με τον Πάπα Φραγκίσκο στα Ιεροσόλυμα, αλλά και στους διωγμους των χριστιανών αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, από τη Γερμανία όπου βρίσκεται, στις ομιλίες του στη συνάντηση με τα μέλη της Συνόδου των Ρωμαιοκαθολικών στην Γερμανία, καθώς και στο γεύμα προς τιμήν του που παρέθεσε ο προκαθήμενος αυτής.
Τα σημαντικότερα αποσπάσματα των ομιλιών του είναι τα εξής:
-Ευχαριστούμεν διά το ενδιαφέρον και την συνεργασίαν μετά της ενταύθα Ορθοδόξου Εκκλησίας, ιδία μετά της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας και του επί κεφαλής αυτής Ιερωτάτου και εκλεκτού αδελφού Μητροπολίτου Γερμανίας κυρίου Αυγουστίνου, και διά τας καταβαλλομένας προσπαθείας σας προς ειρηνικήν συνύπαρξιν των χριστιανών εντός των συγχρόνων πολυπολιτισμικών και πολυθρησκευτικών κοινωνιών της Γερμανίας, αι οποίαι έχουν διαμορφωθή και εις την Χώραν ταύτην αλλά και εις σύνολον την σύγχρονον Ευρώπην. Μίαν Ευρώπην, ήτις, αν και συνήθως διστάζει να το ομολογή, είναι χριστιανική εις τας ρίζας, την ψυχήν και την παράδοσιν αυτής. Μίαν Ευρώπην, η οποία, παρά την φαινομενικήν ενοποίησιν των ανθρώπων, δεν έχει καταφέρει να αποκαταστήση την πραγματικήν ενότητά των. Ως είπεν εις σύγχρονος Έλλην δοκιμιογράφος χαρακτηριστικώς, ουδέποτε οι άνθρωποι ήσαν τόσον κοντά ο εις προς τον έτερον, αλλά και τόσον μακράν αι καρδίαι αυτών. Ως δε έχει είπει ευστόχως σύγχρονος πολιτικός, η Ευρώπη έχει δύο δυνατότητας, ή να είναι χριστιανική ή να παύση να υπάρχη.
Ας αγωνισθώμεν, λοιπόν, οι πάντες να διδώμεν καθημερινώς την μαρτυρίαν ημών ως χριστιανοί, πρώτον προσωπικώς, με μίαν ζωήν αληθώς και αυθεντικώς χριστιανικήν, και, δεύτερον, αγωνιζό-μενοι διά την ωφέλειαν και την οικοδομήν των συνανθρώπων ημών.
–Εντός ολίγων ημερών θα συναντηθώμεν εις την Αγίαν Γην ο Αγιώτατος Πάπας Ρώμης Φραγκίσκος και η ημετέρα Μετριότης. Προγευόμεθα διά της συναντήσεως μαζί σας της μεγάλης εκείνης χαράς και ευχόμεθα όπως αύτη, πέραν της επετειακής εξάρσεως ενός ιστορικού γεγονότος εν τη ζωή της Εκκλησίας και της χριστιανικής οικουμένης, συμβάλη και συντελέση εις την προώθησιν έτι περαιτέρω των αδελφικών σχέσεων μεταξύ της Ορθοδόξου Εκκλησίας, και ιδιαιτέρως του Οικουμενικού Πατριαρχείου, και της Εκκλησίας Ρώμης, τας οποίας σχέσεις και επικοινωνίας εν διαλόγω αγάπης και θεολογικής αληθείας ενεκαινίασαν και εστερέωσαν διά πράξεων καταλλαγής και ειρήνης μεγάλαι μορφαί του Χριστιανισμού, ως οι Πάπαι Ιωάννης ο ΚΓ΄ και Παύλος ο Στ΄ και οι διάδοχοι αυτών, οι Οικουμενικοί Πατριάρχαι Αθηναγόρας και Δημήτριος, αλλά και φωτειναί ιεραρχικαί μορφαί ως οι Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων και Καρδινάλιος Ιωάννης Βίλλεμπραντς, τους οποίους ευχαριστούμεν και τιμώμεν την προσφοράν αυτών.
-Κατά την σημερινήν εποχήν η παγκόσμιος κοινωνία μας έχει ανάγκην, όσον ουδέποτε άλλοτε, του διαλόγου, της ανοχής και της καταλλαγής. Ιδιαιτέρως μάλιστα το πνεύμα τούτο της συμφιλιώσεως και της καταλλαγής είναι αναγκαίον μεταξύ των εκπροσώπων των διαφόρων χριστιανικών Εκκλησιών και Ομολογιών αλλά και μεταξύ των διαφορετικών θρησκειών του κόσμου.
–Η Εκκλησία ημών η Χριστιανική δεν φοβείται τους διωγμούς. Όπως γνωρίζετε, ανά τους αιώνας, από της ιδρύσεως αυτής και μέχρι σήμερον, από των μαρτύρων των πρώτων αιώνων, με απαρχήν Στέφανον τον πρωτομάρτυρα και αρχιδιάκονον, τον θανατωθέντα ως “ρήματα βλάσφημα λαλούντα κατά του τόπου του αγίου και του νόμου” (πρβλ. Πραξ. ς΄ 13-14) μέχρι των υπέρ πίστεως θανατωθέντων χριστιανών της πρώην Σοβιετικής Ενώσεως προ ολίγων δεκαετιών και της Συρίας σήμερον, από της Κορέας μέχρι και της Ρώμης, εκατομμύρια ήσαν οι πιστοί του Χριστού, οι οποίοι ηκολούθησαν τον Αρχηγόν και Τελειωτήν της πίστεως ημών Κύριον Ιησούν εις το μαρτύριον και προετίμησαν τον θάνατον «ή πρόσκαιρον έχειν αμαρτίας απόλαυσιν» (Εβρ. ια΄ 25-26). Διά πολλούς ο ονειδισμός του Χριστού και το υπέρ Αυτού πάσχειν ήτο το μεγαλύτερον δώρον του Θεού εις την ζωήν των.
Θα έλεγέ τις ότι η επέτειος των χιλίων επτακοσίων ετών από της χορηγήσεως της ανεξιθρησκείας υπό του χριστιανού οραματιστού και μεταρρυθμιστού αυτοκράτορος Αγίου Ισαποστόλου Κωνσταντίνου του Μεγάλου, την οποίαν παγκοίνως η χριστιανική κοινότης εωρτάσαμεν κατά το παρελθόν έτος, εσήμανε την κορύφωσιν των κυμάτων αδικαιολογήτου και ανεξελέγκτου βίας κατά των χριστιανών και την παντελή καταστρατήγησιν του πανανθρωπίνου δικαιώματος της ανεξιθρησκείας και μάλιστα της ελευθερίας της συνειδήσεως και της θρησκείας, εσωτερικών αναγκών του ανθρώπου, τας οποίας προσπαθούν διά της βίας να «κατεξουσιάσουν» οι «ισχυροί της γης».
-«Μη πεποιθότες» όμως πάντες ημείς οι λειτουργοί της Εκκλησίας, και ιδιαιτέρως η Αυτού Αγιότης ο Πάπας της Πρεσβυτέρας Ρώμης Φραγκίσκος και η ημετέρα Μετριότης, «επί άρχοντας και επί υιούς ανθρώπων, οις ούκ εστι σωτηρία», θα συναντηθώμεν κατά τας αμέσως προσεχείς ημέρας εις τα Ιεροσόλυμα, εν τω φωτί, τη χαρά και τη ειρήνη της Αναστάσεως του Κυρίου, και θα αναπέμψωμεν προσευχήν προς τον Ειρηνάρχην Κύριον «υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως». Είμεθα δε πεπεισμένοι ότι συμπροσευχομένους κατά τας ημέρας εκείνας θα έχωμεν και πάντας τους χριστιανούς, ίνα «εν ενί στόματι και μια καρδία» η δέησις ημών επισπάσηται το έλεος, την χάριν και την ευδοκίαν του Θεού επί τον κόσμον άπαντα.
