Του Γιώργου Θεοχάρη
Aπό την ώρα που ανέλαβε η παρούσα ηγετική ομάδα στο υπουργείο παιδείας πολλά άλλαξαν και στο χώρο της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης. Μία πρώτη συρρίκνωση των εκκλησιαστικών σχολείων έγινε πριν δύο χρόνια.
Κατανοητό είναι το οικονομικό συμμάζεμα και σε αυτό τον τομέα αλλά μέχρις εδώ και μη παρέκει.
Είναι αδιανόητο τις ημέρες που το υπουργείο παιδείας κάνει υπεράνθρωπη προσπάθεια να διατηρήσει τα μουσουλμανικά σχολεία στη Θράκη ,διορίζοντας 240 ιεροδιδασκάλους ,έρχεται τώρα να συρρικνώσει ακόμα περισσότερο την ορθόδοξη εκκλησιαστική εκπαίδευση.
Με νέο νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή ορίζεται ο κατώτερος αριθμός κάθε τάξης στα εκκλησιαστικά γυμνάσια-λύκεια που λειτουργούν σαν παραγωγικές σχολές της εκκλησίας. Σε αυτά τα σχολεία που δεν θα συμπληρώσουν εφεξής τον αριθμό των 20 μαθητών ανά τάξη θα καταργείται άμεσα.
Ο κάθε καλοπροαίρετος διερωτάται: Μπορεί να μας πει ο κ. Υπουργός ή ο αρμόδιος γενικός γραμματέας εάν θα ισχύσει το ίδιο και στα μουσουλμανικά σχολεία;
Δεν παραδειγματίζεται ο κ. υπουργός από το άνοιγμα του δημοτικού σχολείου στην Ίμβρο με 6 μαθητές…
Τι θα έλεγε ο κ. υπουργός εάν δεν συμπληρώνονταν ο αντίστοιχος αριθμός στις παραγωγικές σχολές των ενόπλων δυνάμεων;
Και να έρθουμε τώρα σε ένα άλλο ερώτημα, η εκκλησία της Ελλάδας και της Κρήτης και οι μητροπολίτες στις περιοχές των οποίων λειτουργούν τα αντίστοιχα σχολεία, τι έχουν να πουν για αυτή την δεύτερη κατά σειρά συρρίκνωση;
Που είναι οι λαλίστατοι εκείνοι επίσκοποι που κόπτονται για τα δίκαια της εκκλησίας; Γιατί τώρα σιωπούν;
Γιατί έχουν αφήσει σε ορισμένους και μόνο κατ΄ επιλογήν ιεράρχες να χειρίζονται τέτοιας σπουδαίας σημασίας θέματα εκκλησιαστικής εκπαίδευσης;
Πολλοί μας έχουν ενοχλήσει εδώ στο ΄΄Αγιορείτικο Βήμα΄΄ διερωτώμενοι για αυτή την απουσία λόγου της επίσημης εκκλησίας . Μήπως ορισμένοι δεν θέλουν τη λειτουργία των εκκλησιαστικών σχολείων; Μήπως το θεωρούν απαρχαιωμένο θεσμό;
Αν είναι έτσι, ας το πούνε δημόσια!
