του Αντώνη Μακατούνη – Από την Oρθόδοξη Αλήθεια που κυκλοφορεί στα περίπτερα
Υπάρχουν ιερείς φωτεινά παραδείγματα που συναντούμε στο διάβα της ζωή μας και αναβλύζουν πνευματικότητα, με αποτέλεσμα να μας αλλάζουν όχι μόνο τον τρόπο σκέψης αλλά ολόκληρο τον βίο και την εγκόσμια πορεία. Για τη συγγραφέα – πρεσβυτέρα Νινέττα Βολουδάκη, ο άνθρωπος που της άλλαξε τη ζωή ήταν ο γέροντας Σίμωνας της Μονής Πεντέλης.
Προτού τον γνωρίσει, στην τρυφερή ηλικία των 19 ετών, η νεαρή τότε Νινέττα ήταν οπαδός του μηδενισμού, ενός κινήματος που πρεσβεύει την ολοκληρωτική άρνηση κάθε θεωρητικής ή πρακτικής αξίας, καθώς υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια. Ο μακαριστός γέροντας Σίμωνας, που ήταν τυφλός, της άνοιξε τα μάτια και της έδειξε το αληθινό φως της Ορθοδοξίας.
«Είναι κάποιες φάσεις που περνάει στη ζωή του ο άνθρωπος. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Εκκλησία, όπως την ξέρει ο σύγχρονος κόσμος, δεν έχει πολλή σχέση με τις αναζητήσεις του. Χωρίς να θέλω να δείξω ασέβεια προς τα πρόσωπα και τα εκκλησιαστικά αξιώματα, πιστεύω ότι είναι ένα τίποτα…» αναφέρει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» η κυρία Βολουδάκη.
«Προσωπικά», συνεχίζει, «αν δεν είχα γνωρίσει τον γέροντα Σίμωνα -ίσως επειδή είμαι και δύσκολος άνθρωπος-, δεν υπήρχε περίπτωση να ενδιαφερθώ για την πίστη και τη θρησκεία. Μικρή, θυμάμαι, πήγαινα εντελώς τυπικά στην εκκλησία τα Χριστούγεννα και το Πάσχα, δεν είχα τόσο ισχυρούς δεσμούς, όπως άλλοι άνθρωποι. Ο πατήρ Σίμων ήταν ένας πνευματικός που έβλεπε κάθε άτομο σαν ξεχωριστή προσωπικότητα. Αυτή την αίσθηση σου έδινε, ότι ξέρει κάθε άνθρωπο με τις ιδιαιτερότητές του και με τα προβλήματά του. Από εκεί κατάλαβα ότι έχουμε ένα νόημα στη ζωή, έναν λόγο που γεννιόμαστε, που ζούμε και πεθαίνουμε. Αν δεν ήταν ο γέροντας, δεν υπήρχε περίπτωση να ήμουν τώρα πρεσβυτέρα» σημειώνει η συγγραφέας και προσθέτει: «Οταν γνωστοποιήθηκε ότι θα χειροτονηθεί ο σύζυγός μου πατήρ Βασίλειος, μια φίλη, καθηγήτρια φιλόλογος από το Αρσάκειο, με κάλεσε στο τηλέφωνο και μου είπε με πολλή ευγένεια να σκεφτώ καλά την απόφασή μου, γιατί μπορεί να έκανα πολύ κακό στην Εκκλησία. Δεν γνώριζε ότι είχα αλλάξει».
ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΒΡΑΒΕΥΣΗ
Με επίκεντρο το Βυζάντιο και την Κωνσταντινούπολη, έχει συγγράψει 10 αξιόλογα βιβλία μυθοπλασίας, τα οποία έχουν παρουσιαστεί αρκετές φορές από διάφορα έντυπα μέσα. Εχει βραβευτεί στο παρελθόν από την Πανελλήνια Ενωση Λογοτεχνών για το μυθιστόρημά της «Ελισάβετ και Δαμιανός». Αυτό όμως που η ίδια ξεχωρίζει είναι το βιβλίο της με τίτλο «Στον καιρό των μονόκερων». Οι μονόκεροι, σύμφωνα με θρύλους, ήταν τα πιο όμορφα, τα πιο σπάνια, ελεύθερα και ανυπότακτα ζώα που έζησαν ποτέ στη Γη.
«Ηταν το πρώτο βιβλίο μου και γι’ αυτό τον λόγο το ξεχωρίζω. Διαβάζω πολύ, δεν μου αρέσει να μιλάω πολύ, οπότε γράφω. Το σημαντικό δεν είναι η βράβευση, αλλά να αναγνωρίζεται το έργο μου από τους αναγνώστες. Πρέπει να βιώνεις την εποχή που πραγματεύεσαι στα βιβλία σαν να την έχεις ζήσει. Είναι δύσκολη και κουραστική δουλειά η συγγραφή, σου απορροφά μεγάλο μέρος από τον εαυτό σου» υπογραμμίζει η συγγραφέας, η οποία τον ελεύθερο χρόνο της ζωγραφίζει τοπογραφίες.
Στην ενορία της, τον Αγιο Νικόλαο Πευκακίων, αρθρογραφεί συχνά στο περιοδικό που εκδίδει ο ναός, κάνει και μαθήματα ανάγνωσης και ορθοφωνίας στους ενορίτες, ενώ παράλληλα διασκευάζει θεατρικά έργα, τα οποία παρουσιάζονται από τη θεατρική ομάδα της Ενορίας του Αγίου Νικολάου. Η 63χρονη συγγραφέας – πρεσβυτέρα Νινέττα Βολουδάκη σύντομα θα ολοκληρώσει την τριλογία της με τον τίτλο «Βασιλίς Ειρήνη η εξ Αλαμανών».
-250x180.jpg)
