Ελληνική “αυτοκτονία” στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις η υπόθεση Ξηρού

Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ

Οι αμερικανοί είναι έξαλλοι με την αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού κι εμείς τους μιλάμε για τους τζιχαντιστές. Είναι προφανές ότι δεν έχει γίνει κατανοητό το μέγα λάθος που έκαναν ανοίγοντας ένα θέμα που δεν υπήρχε κανένας λόγος να ανοίξει. Ειδικά όταν υπάρχουν ήδη τόσα “θερμά μέτωπα” ανοιχτά.

Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές “ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, κ. Κέρι πράγματι τηλεφώνησε στον Έλληνα Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, την προηγούμενη Πέμπτη, προκειμένου να του εκφράσει την ανησυχία του για τον Σ. Ξηρό.

Ο πρωθυπουργός του εξήγησε το νόμο, ότι δεν αφορά τον Σ. Ξηρό, και ότι ο μεγάλος κίνδυνος σήμερα για την Ευρώπη αλλά και γενικότερα, προέρχεται κυρίως από την ασύμμετρη τρομοκρατία των τζιχαντιστών. Και του εξέφρασε την άποψη ότι πρέπει να υπάρξει συνεργασία προκειμένου να την αντιμετωπίσουν”! Δεν νομίζουμε ότι ο κ.Κέρι ,όπως και κάθε αμερικανός μπορούν να δουν με κατανόηση την θέση του Έλληνα πρωθυπουργού, αν πράγματι εκφράστηκε όπως περιγράφουν.

Οι αμερικανοί θύματα τρομοκρατικών ενεργειών όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παντού στον κόσμο αντιμετωπίζονται από τους αμερικανούς πολίτες αλλά και την ηγεσία τους ως νεκροί σε πεδίο μάχης. Και όλοι γνωρίζουμε πόσο ευαίσθητοι είναι σ΄ αυτά τα θέματα στις ΗΠΑ.

Είναι λοιπόν λογικό να απορεί κανείς γιατί η ελληνική κυβέρνηση τώρα επέλεξε να κάνει κάτι τόσο ενοχλητικό για την Ουάσινγκτον.

Μόλις πριν από λίγες ημέρες ο ΥΕΘΑ Πάνος Καμμένος εκθείαζε τους αμερικανούς από την Νέα Υόρκη όπου βρισκόταν και τους καλούσε να έρθουν στην Ελλάδα για συνεκμετάλλευση των ενεργειακών αποθεμάτων του Αιγαίου.

Την ίδια στιγμή που η Ουάσινγκτον δείχνει μια εξαιρετικά φιλική διάθεση προς την Ελλάδα,η οποία εκφράστηκε με δημόσιες δηλώσεις υποστήριξης, η Ελλάδα “απαντά” με μια κίνηση που δεν μπορεί να μην ενοχλήσει τους αμερικανους.

Οι οποίοι είχαν ήδη τις ανησυχίες τους από τα άνοιγμα της Αθήνας προς τη Μόσχα,το οποίο όμως είναι τελείως διαφορετικό πράγμα από την υπόθεση με την αποφυλάκιση Ξηρού.

Δυσαρεστημένοι είναι οι αμερικανοί επίσης με την ελληνική απροθυμία να παραχωρηθούν εγκαταστάσεις στην Κρήτη για μεταστάθμευση μη επανδρωμένων αεροσκαφών.

Και αυτό όμως μπορεί να γίνει κατανοητό.

Δεν μπορεί όμως να εξηγηθεί με καμία λογική η απόφαση να προχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση σε αποφυλάκιση ενός κρατουμένου που έχει καταδικαστεί για την δολοφονία αμερικανού.

Ίσως η πιο κοντά στην λογική εξήγηση να είναι η απειρία και ο ερασιτεχνισμός.

Υπάρχει χρόνος για διόρθωση της κατάστασης. Και νομίζουμε ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να επανεξετάσει σοβαρά την απόφασή της.
Δεν είναι η στιγμή για να “δηλητηριαστούν” οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Στις οποίες αν έχουμε καταλάβει καλά οι κυβερνώντες έχουν “ποντάρει” πολλά.