σ.σ. Αν θέλουμε να καταλάβουμε «τι ακριβώς» θέλουν να μας πουν διάφοροι «προοδευτικοί» θεολόγοι και μητροπολίτες οι οποίοι μας την βγαίνουν ξαφνικά σούπερ Ορθόδοξοι αναθεματίζοντας το έθνος και την Πατρίδα και τον αγώνα υπέρ της Μακεδονίας μας, καλά θα κάνουμε να διαβάσουμε το άρθρο που ακολουθεί.
Μας τα λένε μπροστά μας, εμείς δεν θέλουμε να τα δούμε. Πως ενεργούν όμως αυτοί οι κύριοι;
Εξισώνουν πρώτα την άδολη αγάπη για την Πατρίδα -τον πατριωτισμό- με έναν κακό εθνικισμό και μετά εξοστρακίζουν τον πατριωτισμό, λέγοντας πως η Ορθοδοξία είναι υπεράνω όλων (λες και κάποιος είπε ότι δεν είναι). Γιατί το κάνουν; Για να υπηρετήσουν τον «εθνικισμό» της Ευρώπης που ξεπερνάει τα σύνορα των εθνικών κρατών. Ας είναι καλά τα κονδύλια. Επικαλούνται τον εθνικισμό διότι ασπάζονται την χειρότερη μορφή του εθνικισμού. Ο εθνικισμός της Ευρώπης και ευρύτερα της παγκοσμιοποίησης είναι ολοκληρωτικός διότι εν αντιθέσει με τα έθνη/κράτη δεν έχει κοινά στοιχεία μέσα από τα οποία εκφράζονται οι λαοί, τα δημιουργεί τεχνητά με αλλοπρόσαλλα δεδομένα όπως οικονομικά συμφέροντα και σιωνιστικά οράματα, και τα επιβάλει ισοπεδωτικά σε όλους τους λαούς με τη βία.
Για τον εθνικισμό της Ευρώπης και το όραμα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσηςθυσιάζουν και το ομολογιακό μάθημα των Θρησκευτικών, κι ας έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ότι τα δόγματα της Πίστεως δεν μπαίνουν στην ΕΟΚ. Αγαπητοί αδελφοί, μόνο αν διαλυθεί αυτό το διαβολικό δημιούργημα, έτσι όπως έχει καταντήσει, που λέγεται Ε.Ε θα δούμε άσπρη μέρα.
***
ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΟΙΝΕΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΑΞΙΕΣ
Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Xθες, Πέμπτη 24 Μαΐου 2018, το Γραφείο της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην ΕΕ συμμετέσχε, κατόπιν προσκλήσεως, σε συνάντηση εργασίας που οργάνωσε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για εκπροσώπους θρησκειών και ανθρωπιστικών οργανώσεων στο πλαίσιο του Άρθρου 17 της Συνθήκης της ΕΕ.
Το θέμα της συνάντησης ήταν η ανταλλαγή απόψεων με αφορμή τη νέα Οδηγία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προώθηση κοινών ευρωπαϊκών αξιών, την ενσωμάτωση μέσω της εκπαίδευσης και την ευρωπαϊκή διάσταση στη διδασκαλία, που έγινε μόλις προχθές (Τετάρτη 23.5.18) δεκτή από το Συμβούλιο Υπουργών Παιδείας της ΕΕ.
Στη συζήτηση παρίσταντο ο επιτετραμμένος για τον Διάλογο με τις Εκκλησίες, τις Θρησκείες και λοιπούς Ανθρωπιστικούς και Φιλοσοφικούς Οργανισμούς με βάση το Άρθρο 17 της Συνθήκης της ΕΕ κος Vincent DEPAIGNE, η κα Sarah LYNCH (Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Παιδεία), ο κος David FRIGGIERI (Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Δικαιοσύνη), ο κος Johannes BÖRMANN (Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη Δικαιοσύνη), η κα Marta MARKOWSKA (Γενική Διεύθυνση Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Παιδεία), ο κος Rachel BAYANI (Baha’ι International Community), ο κος Jean De Brueker (Centre d’Action Laique), η κα Olivia Caeymaex (Quaker Council for European Affairs), η κα Julia Eichler (Council of the Protestant Church in Germany), ο κος Michael Kuhn (εκπρόσωπος της Commission of the Episcopates of the European Community, Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία), ο κος Marc Menschaert (Grand Master of Grand Orient de Belgique), η κα Δήμητρα Μισσίρα (KAICIID Dialogue Centre), ο κος Herve Parmentier (Director, European Humanist Federation), ο κος Michel PRAET (Grand Tyler of the Grand lodge of Belgium), o ραβίνος κος Alexander TAWIL (Director, European Jewish Community Centre) κ.α.
Ο Διευθυντής του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην ΕΕ Πανιερότατος Μητροπολίτης Αχαΐας κος Αθανάσιος εκπροσωπήθηκε στη συνάντηση αυτή από τον Σύμβουλο του Γραφείου Πρωτοπρεσβύτερο Δρ. Γεώργιο Λέκκα.
Η κα LYNCH παρουσίασε εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε γενικές γραμμές, την Οδηγία αυτή, που προέκυψε από την ανάγκη αποφυγής της ριζοσπαστικοποίησης μαθητών για θρησκευτικούς λόγους στις χώρες της ΕΕ.
Η Οδηγία αυτή έχει τριπλό στόχο: 1. Την προώθηση κοινών ευρωπαϊκών αξιών με έμφαση στη διαμόρφωση του αυριανού ευρωπαίου πολίτη μέσω της εκπαίδευσης. 2. Την ενσωμάτωση όλων των μαθητών μέσω της παιδείας με ποιοτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές και προσωπική καθοδήγηση όπου υπάρχει ανάγκη και 3. Την έμφαση στην ευρωπαϊκή διάσταση της εκπαίδευσης τόσο για τους διδασκόμενους όσο και για τους διδάσκοντες.
Ακολούθησε συζήτηση στην οποία τονίσθηκε ότι για την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, εκπαίδευση δεν σημαίνει μόνο γνώσεις αλλά και κοινές αξίες (DEPAIGNE). Tέθηκε το ζήτημα της προβολής της αναγκαιότητας της θρησκευτικής πίστης που απουσιάζει από την Οδηγία (DHEUR). Yπογραμμίστηκε, επίσης, η ανάγκη να μπει στο κέντρο της εκπαιδευτικής διαδικασίας το ανθρώπινο πρόσωπο, καθώς δημιουργούνται αμφιβολίες ότι η παρούσα Οδηγία μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο για τη διατήρηση απλώς ενός συστήματος πολιτικών αξιών (KUHN). Τέλος, χαιρετίσθηκε με ενθουσιασμό το γεγονός ότι η ΕΕ φαίνεται να προχωρά από μια παιδεία που σκόπευε μέχρι τώρα στην αγορά εργασίας σε μια παιδεία που επικεντρώνεται στο ζήτημα κοινών ευρωπαϊκών αξιών (EICHLER).
Ειδικότερα, ο εκπρόσωπος του Πανιεροτάτου Αχαΐας προέβη στο ακόλουθο σχόλιο:
«Η παρούσα Οδηγία επιμένει στο ζήτημα των κοινών αξιών αλλά περιορίζεται να τις ταυτίζει με τις αναφερόμενες αποκλειστικά στο Άρθρο 2 της Συνθήκης της Ένωσης. Πιστεύουμε ότι για να προχωρήσει το σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης, δεν αρκεί από μόνη της η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ισότητας και της δημοκρατίας. Πιστεύουμε ότι κοινές ευρωπαϊκές πνευματικές αξίες, που βασίζονται στην χριστιανική κουλτούρα της Ευρώπης, όπως αγάπη, παραχώρηση προς τον άλλο και ταπείνωση είναι μεγίστης σπουδαιότητας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση.
Δεύτερον, τα ανθρώπινα δικαιώματα για την προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, της δημοκρατίας και της ισότητας δεν μπορούν να διδαχθούν πειστικά στη σχολική τάξη χωρίς να προκαλέσουν τουλάχιστον την ειρωνεία των μαθητών, αν οι αξίες αυτές δεν εφαρμόζονται ικανοποιητικά και ορατά σε όλο το εύρος της πολιτικής κοινωνίας, εντός της οποίας οι διδασκόμενοι μαθητές καλούνται να ζήσουν αύριο ως ώριμοι πολίτες. Για το λόγο αυτό, επείγει η λήψη αυστηρών ευρωπαϊκών μέτρων κατά κρατών-μελών που δεν σέβονται επαρκώς αυτές τις κοινές ευρωπαϊκές αξίες.
Τρίτον, η Οδηγία δίνει έμφαση στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειοψηφιών (δείτε για παράδειγμα την παράγραφο 1 της Οδηγίας). Εντούτοις, σε εθνικό επίπεδο παρατηρείται μια διογκούμενη αντίδραση εκ μέρους πλειοψηφιών που νιώθουν να παραγκωνίζονται από μικρές καλά οργανωμένες μειοψηφίες. Πιστεύουμε ότι η ευρωπαϊκή νομοθεσία οφείλει να εμπνεύσει στους ευρωπαϊκούς λαούς όχι μόνο την ανοχή προς όφελος μειοψηφιών αλλά και ανοχή προς όφελος των πλειοψηφιών.
Τέταρτο και τελευταίο. Είναι αλήθεια ότι οι μαθητές οφείλουν να μαθαίνουν πρωτίστως την μητρική τους γλώσσα στον καλύτερο δυνατό βαθμό. Είναι, όμως, και επιτακτική ανάγκη, προκειμένου να έχουμε ένα καλύτερο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον, να αρχίσει να διδάσκεται μια κοινή ευρωπαϊκή γλώσσα σε όλα τα σχολεία της ΕΕ και να φτάνει η εκμάθησή της, ει δυνατόν, στο επίπεδο της μητρικής γλώσσας κάθε αυριανού πολίτη χώρας-μέλους. Η επιλογή αυτής της κοινής ευρωπαϊκής γλώσσας πρέπει να γίνει ασφαλώς αντικείμενο ενός πανευρωπαϊκού δημοψηφίσματος.»
_______________________________________________
Μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος Χατζόπουλος
Ο Μητροπολίτης Αχαΐας Αθανάσιος Χατζόπουλος είναι Έλληνας ιεράρχης, Μητροπολίτης Αχαΐας και Διευθυντής του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Βιογραφικά Στοιχεία
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1950. Αποφοίτησε από το Β’ Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών. Έλαβε πτυχίο από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1972 και το πτυχίο του από τη Θεολογική Σχολή του ίδιου ιδρύματος το 1976. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Ανατολικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Ρώμης. Το 1984, έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με ειδίκευση στην Ελληνική Πατερική Παράδοση. Έλαβε υποτροφία από την Ποντιφική Επιτροπή για την Ενότητα των Χριστιανών από το 1977 έως το 1980 και ήταν επιμελητής χειρογράφων της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος από το 1983 έως το 1994. Διετέλεσε καθηγητής του Οικουμενικού Πανεπιστημίου του Μποσσύ κατά την περίοδο από το 1994 έως το 1997, του Ινστιτούτου Μεταπτυχιακών Σπουδών στην Γενεύη, καθώς επίσης και επισκέπτης καθηγητής των Πανεπιστημίων της Γενεύης και του Φριβούργου από το 1997 έως το 2000. Από το 1993 έως το 1994, δίδαξε σε διάφορα ιδρύματα, όπως αυτό της Θεολογικής Ακαδημίας στην Αλβανία.
Τον Οκτώβριο του 2000, εξελέγη από την Ιεραρχία της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, Βοηθός Επίσκοπος της Αρχιεπισκοπής Αθηνών με τον τίτλο του Επισκόπου Αχαΐας και διορίσθηκε διευθυντής του Γραφείου της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Στις 5 Αυγούστου 2007 η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος τον ανύψωσε, τιμής ένεκεν, σε Μητροπολίτη Αχαΐας.
