Σήμερα γιορτάζουν οι σύγχρονοι Ιούδες

Του Γιάννη Παπανικολάου -H χώρα μας γνώρισε στην ιστορία της διάφορες μορφές χαφιεδισμού.
Μία από τις χειρότερες ήταν στην εποχή της Κατοχής, με τους γνωστούς κουκουλοφόρους και τους άλλους καταδότες, οι οποίοι παρέδιδαν σε θάνατο τους πατριώτες.
Ακολούθησε ο εμφύλιος: εδώ άνθισε πάλι ο χαφιεδισμός. Αριστεροί κατέδιδαν στους αντάρτες τους αντιπάλους τους και το αντίστροφο.

Μετά τον εμφύλιο ο χαφιεδισμός συνεχίστηκε.
Έφτανε να είχε κανείς συγγενή στο βουνό. Ο γείτονάς του τον κατήγγειλε και αυτό ήταν αρκετό για να πάει εξορία, κι ας μην είχε καμία ανάμειξη στον εμφύλιο.

Στον «πόλεμο», όπως συνεχώς χαρακτηρίζεται η επιδημία, του κορονοϊού, ανθεί πλέον ο νεο-χαφιεδισμός.
Είτε απλοί πολίτες, είτε δημοσιογράφοι, είτε με άλλη ιδιότητα, οι νεο-χαφιέδες, οι σύγχρονοι Ιούδες παραμονεύουν τους χριστιανούς που πηγαίνουν έξω από τους ναούς και τραβούν φωτογραφίες τον παπά να τους κοινωνεί για να τους καταδώσουν.

Όλοι αυτοί οι καταδότες σήμερα γιορτάζουν.
Γιορτάζουν μαζί με τον Ιούδα. Συμπανηγυρίζουν.
Η Εκκλησία μας σήμερα, όπως μας λέει το Συναξάριο, γιορτάζει τέσσερα πράγματα:
«τη Αγία και Μεγάλη Πέμπτη οι τα πάντα καλώς διαταξάμενοι θείοι Πατέρες, παραδεδώκασιν ημίν τέσσαρα τινά εορτάζειν:
Τον ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον, την υπερφυά Προσευχήν και την Προδοσίαν αυτήν».
Αυτούς τους σύγχρονους Ιούδες φυσικά δεν θα τους στείλουμε στην πυρά.
Δεν θα τους κακολογήσουμε. Δεν θα τους κατακρίνουμε.
Θα τους προτρέψουμε να στηθούν έξω από κάποια Εκκλησία, η περίοδος αυτή είναι ευνοϊκή.
Μεγάλη Πέμπτη είναι, Μεγάλο Σάββατο, όλο και κάποιος «φανατικός» χριστιανός θα πάει να μεταλάβει, μην αντέχοντας τη στέρηση του Διδασκάλου.
Να πάρουν την μηχανή τους, το κινητό τους, ό,τι άλλο μέσο έχουν, και να στηθούν έξω από τον ναό, κάπου διακριτικά, να μη φαίνονται.

Μόλις βγει ο Χριστός, που μεταδίδεται με τη Θεία Κοινωνία, να τρέξουν να Του δώσουν το φιλί του Ιούδα.
Να τον φωτογραφίσουν και να τον στείλουν στην Αστυνομία ή σε όποιον άλλο σύγχρονο Άννα ή Καϊάφα προβλέπουν οι νόμοι μας.
Έτσι θα κερδίσουν τον μισθό του Ιούδα.
Όσοι αιώνες κι αν περάσουν η ουσία του χαφιεδισμού παραμένει η ίδια: το να θέλεις να κάνεις κακό σε αθώους ανθρώπους.
Μόνο που ο χαφιεδισμός αυτός κατά της Θείας Κοινωνίας δεν είναι και τόσο απλός.
Είναι προδοσία του Ίδιου του Χριστού, ο Οποίος σαν σήμερα μας παρέδωσε ότι Αυτό που τρώμε και πίνουμε στην Θεία Κοινωνία είναι το Σώμα και το Αίμα Του.