Του Γιώργου Θεοχάρη
«Τα υβριστικά λεγόμενα του αναφορικά με το ουκρανικό ζήτημα της Αυτοκεφαλίας του Αγίου Γόρτυνος κ. Ιερεμία με ανάγκασαν να προχωρήσω στην παύση του από την εβδομαδιαία εκπομπή που είχε στο ραδιόφωνο της Πειραϊκής Εκκλησίας» εξηγεί στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ο μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ .
Τα όσα είπε ο Αγιος Γόρτυνος σε ομιλία του στα ΔΗΜΗΤΡΙΑ 2019 στο Μπραχάμι για όσους εναντιώνονται στην ουκρανική Αυτοκεφαλία και τους χαρακτηρισμούς που εξαπέλυσε, πυροδότησε αντιδράσεις στους κόλπους της Πειραϊκής Εκκλησίας και κυρίως την έντονη ενόχληση του Επισκόπου της ,και η λήξη της συνεργασίας ήταν δεδομένη καθώς δημοσίως ο Αγιος Πειραιώς έχει επικρίνει δριμύτατα την νέα Εκκλησία της Ουκρανίας που απαρτίζεται, όπως υποστηρίζει, από σχισματικούς και αναθεματισμένους .
[irp posts=”529059″ name=”Ραγδαίες εξελίξεις – Πειραιώς Σεραφείμ στο ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ για ουκρανικό : Σε Πανορθόδοξη ακόμα και χωρίς τον Βαρθολομαίο – Κοινή επιστολή με Κυθήρων”]
Σύμφωνα με πληροφορίες του ΒΗΜΑΤΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ο κ. Ιερεμίας θα αποκτήσει νέα εκπομπή στο ραδιόφωνο της Ελλαδικής Εκκλησίας.
Δείτε τι είπε ο μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας και επήλθε η παύση του από την Πειραϊκή Εκκλησία :
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ εξέδωσε και ανακοίνωση για το ζήτημα και σε αυτήν αναφέρει:
Είχα αποφασίσει σεβόμενος την πολυτίμητο συνεισφορά στα Θεολογικά γράμματα της Μιάς, Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και ειδικότερα στην επιστήμη της Παλαιάς Διαθήκης του Σεβ. Μητροπολίτου Γόρτυνος κ.κ. Ιερεμίου, ως και το αδιαμφισβήτητο προσωπικό του ήθος και την εκδαπάνησί του στο Γεώργιο της Εκκλησίας, εν σιωπή να αντιπαρέλθω τις δεινότατες ύβρεις του που εξετόξευσε στις 26/10/2019 διά του διαδικτύου σε όλους εκείνους μεταξύ των οποίων και στην ταπεινότητά μου, οι οποίοι στοιχούντες στο κανονικό δίκαιο της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας, αναφέρονται στο παγκοσμίως εγνωσμένο γεγονός του σχίσματος στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία και στην κακοποιό δράση των καθηρημένων, αφορισμένων και αχειροτονήτων λαικών προσώπων εν σχίσματι, τα οποία αντικανονικώς και χωρίς την υπό των ιερών κανόνων απαραίτητη κανονική δωσιδικία απεκατέστησε εσφαλμένως, η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Η μόνη συνέπεια των δεινών ύβρεων του Σεβ. αγίου Γόρτυνος ήτο η υποχρέωσίς μου να διακόψωμε ως Ίδρυμα την πολυτίμητο συνεργασία του, μετά του Ραδιοφωνικού Σταθμού της καθ΄ ημάς Ι. Μητροπόλεως «Πειραική Εκκλησία 91,2 Fm» την οποίαν αναργύρως μας προσέφερε.
Ταυτοχρόνως διεκόπη και η εκπομπή του Πρωτοσυγκέλλου Αυτού, Αρχιμ. Ιακώβου Κανάκη για την νεότητα, η οποία ήτο εξαίρετος.
Προεκρίθη όμως υπό του ΔΣ του Ιδρύματος ότι είναι αδύνατος η συνέχισις της συνεργασίας μετά του Σεβ. αγίου Γόρτυνος λόγω των δημοσία γενομένων δεινοτάτων ύβρεων, οι οποίες θέλω να πιστεύω ότι ανεπιγνώστως διά την βαρύτητά των και την προσβολή των, εξετοξεύθησαν μετά πάθους βεβαίως και θυμού, όπως καταδεικνύεται από το σχετικό video και οι οποίες δεν αφορούσαν ασφαλώς στα ταπεινά πρόσωπα των στοιχουμένων με το κανονικό μας δίκαιο, αλλά στους Αγίους και Θεοφόρους Πατέρας των Αγίων Δ΄ και Πενθέκτης Οικουμενικών Συνόδων και στο Πανάγιο και Τελεταρχικό και Ζωαρχικό Πνεύμα το, κατά τους αψευδείς λόγους του Δομήτορος της Εκκλησίας Χριστού, οδηγούν Αυτήν, εις πάσαν την αλήθειαν. (Ιω. 16,13).
Επειδή όμως το γεγονός της διακοπής των συγκεκριμένων εκπομπών, που ασφαλώς ζημιώνει τον Ραδιοφωνικό μας Σταθμό, διέρρευσε, εδέχθημεν ικανές οχλήσεις, δι’ αυτό είμαι υποχρεωμένος προς άρσι κάθε παραπληροφόρησης, να αναφέρω σε κάθε καλόπιστο αδελφό/η, ότι διά των λόγων του ο Σεβ. άγιος Γόρτυνος: «Αυτούς που ανακήρυξε, θα παρακαλέσω πολύ, αυτό είναι πολύ βασικό, μην ακούτε ΨΕΜΜΑΤΑ, μην ακούτε συκοφαντίες και ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΟΥΝ ΤΩΡΑ, συκοφαντούν ιερά πρόσωπα: «Αναγνώρισε τους σχισματικούς». Όχι, εγώ δεν δέχομαι σχισματικούς. Άμα πραγματικά είναι σχισματικοί αυτοί εγώ δεν τους δέχομαι. Το λέγω ενώπιόν σας. Αλλά βεβαιώθηκε. Είπε και ξανά είπε και πάλι ξανά είπε ο Πατριάρχης ότι απέρριψαν το σχίσμα και γι’ αυτό ανακηρύχθηκαν. Μέχρι εδώ κανένα λάθος» προσήψε δεινότατες ύβρεις κατά των ανωτέρω αναφερομένων, διότι ως γνωστόν πατήρ του ψεύδους είναι ο διάβολος και επομένως όσοι ψεύδονται είναι τέκνα του διαβόλου (Ιω. 8,44) και επιπροσθέτως εκφαντορικώς ο μεγαλώνυμος ουρανοβάμων Απόστολος Παύλος στην Α΄ Κορ. διακηρύσσει ότι: «… λοίδωροι βασιλείαν θεού ου κληρονομήσουσι» (Α΄ Κορ. 6,10) πόσο μάλλον συκοφάνται, που είναι επιβαρυντική περίστασι της λοιδωρίας και κατά ταύτα όλοι οι ανωτέρω κατά τον άγιο Γόρτυνος είναι τέκνα του διαβόλου και εκτός της Βασιλείας του Θεού.
Ατύχησε όμως ο Σεβ. άγιος Γόρτυνος διότι κατ’ αυτάς εδημοσιεύθησαν τρεις μνημειώδεις κανονικαί διατριβαί επί του Ουκρανικού ζητήματος που κονιορτοποιούν και συντρίβουν τις φαιδρεπίφαιδρες τοποθετήσεις Επισκόπων, Καθηγητών και δημοσιολογούντων επ’ αυτού και αναφέρομαι στην εξαίρετη νομοκανονική μελέτη της Ι. Μονής Οσ. Γρηγορίου-Άθω «Τα “δίκαια’’ των Εκκλησιών και η ενότης της Εκκλησίας» διά της οποίας επιβεβαιούται πληρέστατα η ταπεινή μου θέση στο κρίσιμο αυτό ζήτημα για την ενότητα της Εκκλησίας από του 2018, στην εξαίρετο εργασία του Οσ. Μοναχού Σεραφείμ Ζήση: «Η ενδοτριαδική μοναρχία του Πατρός και ο καινοφανής μονάρχης της φαναριωτικής εκκλησιολογίας» και στην εμβριθεστάτη μελέτη του Ομ. Καθηγητού Κανονικού Δικαίου της Θεολογικής Σχολής κ. Παν. Μπούμη: «Τι (θα) κοινωνούν;».
Με τα εξαίρετα αυτά κείμενα καταδεικνύεται ότι η Αγία και Ιερά Σύνοδος του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου, το Οποίο ως θεσμό και σεβόμεθα και αγαπώμεν και τιμώμεν ανυπερθέτως οι Πανέλληνες, ως Μητέρα Εκκλησία του Γένους μας, η Οποία μας διεκράτησε στα τέσσερα μαύρα εκατόχρονα της δουλείας, εσφαλμένως και κατά παράβαση των Θ΄και ΙΖ΄ ιερών κανόνων της Αγίας Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου και των υπό του Β΄ κανόνος της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου ορισμένως κυρωθέντων ΛΣΤ΄ και ΡΛΔ΄ ιερών κανόνων της εν Καρθαγένη Ι. Συνόδου (κατ’ αρίθμ. Πηδαλίου 31ος και 129ος) άνευ αρμοδιότητος επελήφθη τελεσιδίκων αποφάσεων κατά τέως Κληρικών άλλης τελείας Πατριαρχικής Συνόδου, παρ’ ότι διά τον μοναχό Φιλάρετο Ντενισένκο, ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος είχε εγγράφως αποδεχθεί την δικαστική αρμοδιότητα της Ρωσσικής Εκκλησίας επ’ αυτού, ο δε έτερος αρχηγέτης της δευτέρας σχισματικής ομάδος Μακάριος Μάλετιτς ήτο ωσαύτως καθηρημένος Πρεσβύτερος της ιδίας Πατριαρχικής Συνόδου και τους απεκατέστησε, αποδεχθείσα χωρίς καμμία κανονική διαδικασία τις τελεσθείσες υπ’αυτών ανυπόστατες κανονικώς «χειροτονίες» με πρόδηλο αποτέλεσμα την γενική ακυρότητα όλων των μετά ταύτα διαδικασιών (Ενωτική Σύνοδος και Τόμος Αυτοκεφαλίας) και ότι οι ενέργειες της Αγίας και Ιεράς Συνόδου πάσχουν κανονικώς και αυτό δεν μπορεί να θεραπευθή με την επίκληση «θεσφάτων και θεσμίων καθηγιασμένων διά των αιώνων» που όπως προκύπτει εκ των θείων και ιερών κανόνων δεν κατοχυρώνονται κανονικώς.
Ενταύθα οφείλομεν, να διευκρινίσωμεν ότι η άποψη εκλεκτού συνιεράρχου ότι οι Αποφάσεις αυτές της Αγίας και Ιεράς Συνόδου έπρεπε να γίνουν αποδεκτές διότι δήθεν είναι ανέλεγκτες, είναι εσφαλμένη διότι αφορούν στην ιδική μας εμπλοκή εις το κρίσιμο αυτό ζήτημα που ήδη δυστυχώς επέφερε ως αποτέλεσμα την διαγραφή εκ των διπτύχων της Ρωσσικής Εκκλησίας του Σεπτού Ονόματος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερωνύμου, ως και η άποψη του ιδίου ότι δεν μπορούμε να χρησιμοποιούμε νομικούς όρους της θύραθεν νομικής επιστήμης είναι ωσαύτως εσφαλμένη, διότι το κανονικό μας δίκαιο στερείται ειδικών δικονομικών όρων, θέτει τα γενικά πλαίσια του κανονικού και δικονομικού εκκλησιαστικού δικαίου.
Ο λόγος των αναφερθεισών κανονικών ρυθμίσεων υπό των αγίων και θεοφόρων Πατέρων και του καθοδηγούντος αυτούς Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος, είναι ότι στην Αγία του Χριστού Εκκλησία επειδή κεφαλή της είναι ο ίδιος ο Χριστός κατά τον μεγαλειώδη ορισμό περί Εκκλησίας του Αγίου Αποστόλου Παύλου (Εφεσ. 1,22-23) ο Οποίος Κύριος διεκήρυξε ότι «ιδού εγώ μεθ’ υμών ειμί πάσας τας ημέρας έως της συντελείας του αιώνος» (Ματθ. 28,20) δεν υφίσταται αναγκαιότης παγκοσμίου πρώτου (primus sine paribus), διότι έτσι θα κατεστρατηγείτο το Συνοδικό πολίτευμα της Εκκλησίας, όπως επισυνέβη με το πάλαι ποτέ περίπυστο πρεσβυγενές Πατριαρχείο της Δύσεως, το οποίο με την αίρεσι του Πρωτείου εξουσίας, εξέπεσε στον παναιρετικό Παπισμό με τα άπειρα εις βάρος της Πίστεως εγκλήματα (φεουδαλισμός, ιερά εξέτασις, θρησκευτικοί πόλεμοι, παπικό κράτος, συγκάλυψις χιλιάδων εγκλημάτων παιδεραστίας).
Το ζήτημα το διεξέρχεται κατ’ άψογον θεολογικώς τρόπον ο Οσιολ. Μοναχός Σεραφείμ Ζήσης στην αναφερθείσα μνημειώδη διατριβή του.
Επομένως ο Σεβ. Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας εξυβρίζων τους ταπεινούς αδελφούς και αδελφές, οι οποίοι απλώς μεταφέρουν την διά των Αγίων και Θεοφόρων Πατέρων βούλησι του Παναγίου και Τελεταρχικού Πνεύματος που διοικεί την Εκκλησία διά των Οικουμενικών Συνόδων, ουσιαστικώς εξυβρίζει και επαναλαμβάνω θέλω να πιστεύω ανεπιγνώστως, αυτό το Πανάγιο και Τελεταρχικό Πνεύμα που καθόρισε τους ανωτέρω ιερούς κανόνας και δι’αυτών την αρχή της ταυτότητος των ποινών στην Αγία Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, ως συνεκτικού στοιχείου της ενότητός Της, απορρίπτον την έννοια παγκοσμίου «δικαστού» και παγκοσμίου «πρωτείου εξουσίας», αρμοδιότητες που επιφυλάσσει μόνον διά την Οικουμενική Σύνοδο και καθορίζον διά των πρεσβείων τιμής την ευταξία και την ισότητα πάντων ως ισοτίμων μελών εν τω σώματι της Εκκλησίας με κεφαλή τον Σωτήρα Χριστό.
Άλλωστε ο Πρόεδρος εκάστης Πατριαρχικής Συνόδου εκλέγεται και καθαιρείται κατά το Κανονικό Δίκαιο υπό της ιδίας του Συνόδου και οι ψήφοι όλων των μελών της Συνόδου είναι ισότιμοι και ισοδύναμοι.
Δράττομαι της ευκαιρίας να είπω, ότι η Ρωσσική Εκκλησία της οποίας τα πολλά οικουμενιστικά σφάλματα, επισημειώνει με δυναμισμό και ευθυκρισία, το αγωνιστικό ιστολόγιο ΚΑΤΑΝΥΞΙΣ διαγράφουσα εκ των Διπτύχων της τους κοινωνούντας μετά των αντικανονικώς «αποκατασταθέντων» εν σχίσματι λαικών, στην Ουκρανία, στοιχείται στους θείους και ιερούς κανόνας Ι΄ και ΙΑ΄των αγίων Αποστόλων οι οποίοι επαναλαμβανόμενοι υπό του Β΄ της εν Αντιοχεία Συνόδου, ο οποίος έχει ονομαστική επικύρωσι από τον Β΄ της Πενθέκτης Οικουμενικής Συνόδου, αποκτούν και αυτοί οικουμενικό κύρος.
Τέλος αντιλαμβανόμεθα όλοι, ότι είναι προτιμότερος ο πόλεμος που ενώνει με τον Θεό, από την ψευδοειρήνη που χωρίζει από Αυτόν.
